kişisel gelişim kitapları zırvalığı

bazı kişisel gelişim kitapları kişinin her şeyi yapabileceğini belirtiyor anlık motivasyon oluşturuyor ve kişi yapamayınca daha büyük çaresizliğe düşüyor.insanın her şeyin üstesinden gelebileceğini söyleyen kitaplar okunmamalı çünkü insan bazen ne kadar denerse denesin olmaz, başaramaz.

şöyle başarabilirsin böyle başarabilirsin tarzı olanların hepsi kolpa hepsi yalan dolan. evet.

kişisel gelişim kitapları: kesinlikle zırvalık değildir.kişisel gelişim evresini tamamlamış bireylerin kendi hayat hikâyeleridir. bir nevi biyografidir. kişisel sorunlarınızın çözümü için başvurabileceğiniz bir yöntem olabilir. tabi her konuda geçerli olan bir kural var. zırva insanların yazdığı kitaplar tabi zırva olur. ama iyi bir yazarın iyi bir kişisel gelişim kitabi sizi bambaşka bir boyuta taşıyabilir.

kişisel gelişim* kitapları; neymiş ben harikaymışım da kendime haksızlık etmemeliymişim de başarmaya inanmalıymışım falan* beni methetme kardeşim diyebileceğimiz, safsatadan ibaret kitaplardır. bu kitapları okuyup bir yerlere gelen birileri de muhtemelen yoktur. öyle diyen varsa da yalan söylüyordur. milleti gaza getirmek için yazılır bu kitaplar. zaten bu tarz kitapları yazan kişilerin de bunları yazmak ve seminer vermek dışında pek bir olayı yoktur.

saçma sapan örneklerinin çokluğu ve popülerliği yüzünden gerçek psikolog/psikiyatrların yazdığı bizlere güzel perspektifler kazandirabilecek kitaplara haksızlıktır.

zaman ve paradan tasarruf ettiren özet:
-sen harikasın
-yeter ki iste her şeyi başarabilirsin
-kendine güven sen özelsin

-karşındaki insanın gözlerinin içine bak. *

herkesin bildiği ama çoğu insanın içinde yazılanları uygulayacak iradeye sahip olmadığı içerikleri barındıran kitaplardır. sahibine göre o da bir emek ürünüdür. çok küçümsememek gerek.

ay ben gülerim dediğim, inanmadığım zırvalıktır. okuduğumu aklımda tutamadığımdan da inanmıyor olabilirimdir.

zırvalık terennümü.

bir ara x şehri*nin fuar çay ocağında çay-sigara yapmaktayken çaycının tezgahında kişisel gelişim temli bir kitap gördüydüm. yalçın küçük edasıyla "hele, hele, hele!" dedim içimden.

çaycı abi ocakta menemen yapmakla uğraşıyorken kitabı işaret ederek "okudun mu?" diye sordum. menemene -nedense- köfte katıp karıştırırken:

- ya, dünyanın en saçma kitabı! saçmasapan! yok bilmem şunu yap, bunu yap ki başarılı olabilesin. holding sahibi olsam, tamam; hepi topu çay ocağı işletiyorum. avradını, iman tahtasını -bip- öyle bir yazmış ki... istersen al; okursun.

(içeri siparişi veren velinimet girdi. ocakta pişene baktı. içerledi. köfteye içerlemiş olsa gerek, diye düşündüm. haklıydım.

"ayıptır! hani 100 gram köfte? burada ancak yarısı kadar var. her kuşu s***; ama beni de leylek belleme!"

yanılmıştım.)

- ... istersen al; okursun.

+ yok, teşekkür ederim! hava bozmadan çıkmam lazım. çay ne kadardı?

durdu. ciddiyetle "3 buçuk." deyiverdi. ekledi:

- (trans' bıyık altından istihzanın ırzına çökerek) 3 de verebilirsin. (sırıtarak) 2 buçuk da...

bi' kişisel gelişim kitabının iddialı kapak yazısına baktım bi' kurnazlıkta nirvana, menemene köfte katan silkiciye:

+ (bozuklukları elimde tartarken) 1 versem... mademki bu kadar serbestiyet tanıyorsun.

- olmaz!

işte, dedim. işte, ticari zeka! 'işte kişisel gelişemeyiş. işte velinimeti kırca usulü çökertip dere kenarında çamaşır misali tokmaklayan ve dahi menemen katili.'

14 ruble ve 4 kapik bırakıp tezgaha yol aldım kvas içmek için başka bir mekana.

*sibirya'da bir şehir.

bu kitaplarla insanlar kişisel sorunlarına nasıl çözüm buluyor? bulmuyor ki öteliyor. bulduğunu zannediyor. herkes eminim ki bu kitapları okurken “e iyi de ben de bunun böyle olduğunu biliyorum ama uygulamada yapamıyorum onu nasıl yapacağım?” diyor. nasıl yapacağını da sana kitap değil ancak bir uzman gösterebilir. kitap okuyup kişisel gelişimini geliştiren bir allah’ın kulunu görmedim daha. okuyup rahatladığını düşünenler var ama bunlar sadece anlık. hayat bir çay bardağı gibidir bazen. bardak kırıldı üzülme. neden? e zaten bir gün kırılacaktı öyle değil mi? hayat da böyle bir gün o kötü anı zaten yaşayacaktın sen. hadi ya. * böyle kitaplar var. şaka gibi. bir de üstüne vazife olan, olmayan bu kitapları yazmaya başlıyor. çok satanlarda üstte gördükçe sinirim depreşiyor. bunları okuyup kendini kitap kurdu ilan edenler falan da var. kişisel gelişim böyle bir şey değil. zaten bu kadar kolay da değil. kitap kurdu olmak da böyle bir şey değil.

olumlu düşün pozitif bak falan demesi kolay tabi hayatımız ayarken çay keyfi mi yapalım yani.

kendi içinde çelişen kitaplardır. ilk sayfada 'ak' dediğine sonradan 'aslında o kadar da ak diil' derler çoğu zaman.

özellikle amerikan kişisel gelişim kitapları bir öncekini inkar eder

buradan bahsettiğimi anlayabilirsiniz

doğru olmadığını düşündüğüm bir söylem. bazı insanların fayda almıyor olması bir şeyi otomatik olarak zırva yapmaz. her kitap türünde olduğu gibi kötü örnekleri de var ama iyi bir araştırma ile çok güzel kitapların bulunabileceğini biliyorum. sanılanın aksine iyi düşünün iyi olsun yada sen en süpersin şeklinde gitmiyor hepsi. özellikle günümüzde insanlar duygularını paylaşmaya bu kadar kapalıyken benimle aynı duyguları paylaşan ve bu konuda adımlar atan insanları okumak bana iyi geliyor. evet kişisel olarak gelişiyorum çünkü bir kitabı okuyayım oh hayatım süper olsun diye düşünmekten ziyade farklı bakış açıları öğrenerek kendi görüşümü oluşturmaya çalışıyorum.

içerisinde bilmediğim hiç bir şey yazmayan sürekli olarak kendini tekrar eden kitap türü.

kişisel gelişim bir zırvalık değildir.

ali şeriati'nin "bilimin avamileşmesi" tarzında bir deyimi var, kuantum gibi karizmatik bir alanın bu gibi yerlerde meta olarak kullanıldığını her gördüğümde aklıma gelir.
ulen ilerideki torunlarımıza ne diyeceğimizi düşünün bari

önemli olan okumak değil, öğrendiğini uygulamaktır. uygulanmayan şey unutulur. bu yüzden boşuna okumayınız.

arkdaşlar herşeyi böyle düşünmeyin yorulursunuz :) bazen insanlar ruhunu böyle tatmin ediyor, 2 kelime olumlu bi şey okumak, kişisel gelişim adı altında gerçekten işe yaramasa bile kendini iyi hissettirebiliyor insanlara. siz hoş görmüyorsunuz diye neden kötü olsun ki ama?