kitap okumak vs kitap dinlemek

kitap dinlenir mi arkadaş? kitabın zevki adı üstünde okumakta değil mi hatta ve hatta pdf de değil direkt sayfalarına dokunarak okumak ara ara da koklamak gerek bence...

neden dinlenmesin arkadaş ? her konuda illa bir şekilde fanatizm yapmak zorunda mısınız kendi zevklerinize göre ?

evden çalışmadığım zamanlarda ev ofis arasında geçen vaktim toplu taşımada 1.5 saat sürüyordu, gidiş geliş toplam 3 saat. malum araçlar kalabalık olabiliyor, ayakta gitmen gerekebiliyor veya kafanı kitaba eğdiğin zaman miden bulanabiliyor bir süre sonra. takıyorum kulaklıklarımı açıyorum storytel adlı uygulamadan kitabımı rahat rahat dinleyerek gelip gidiyorum evime.

evde yapacaksam bu işi de kitaplıktan alıp okumayı tercih ediyorum.
evde çalışıyorsam da pc başında işimi görürken yine sesli kitap ile devam ediyorum, hem iş hem kitap ile multitasking zaman gayet verimli geçiyor.

duruma göre hangisi verimli olacaksa veya daha zevkli olacaksa o yani.

dediğim gibi her konuda fanatik olmayı bırakın,bir akıllı siz değilsiniz.
"adabı vardır rakı içmenin" şeklinde ucuz laflarla şov yapanlardan farkınız olmuyor bir noktadan sonra.

eserin içindekiler bir şekilde insanın aklında yer etsin de işitme yoluyla mı yoksa görme yoluyla mı yer etmiş hiçbir önemi yok bence.

genelde getem'de sesli kitaplar var ,engelli arkadaşlar için, hatta gönüllü okuyuculuk yapabiliyorsunuz,kitap okumak insanin ruh haline iyi geliyor, farkli bir hayata adim atip ;orda kendine yer bulup kitabin içinde kahramanin yaninda akisa kapilmak gibisi yok...

dinçsem, gözlerimi satırlarda dolaştıracak kadar sağlıklı hissediyorsam okuma fiilini, gözlerimi açacak kadar halim olmadığı, uykuya dalmak üzere kaldığım aynı zamanlarda da o "boş durma" ve "boşluk" hissinden kurtulmak için dinleme fiilini icra ettiğim müthiş ikili... okumanın da dinlemenin de yeri ayrıdır.

uzun yolda arabada patlatıyorum romanları. eğer dandirik ṣeyse x1.25 hızla, oturaklı romansa kendi hızında dinliyorum. iki bayi toplantısına gidesiye koca dune imparatoru bitti.

akṣam telefonu, ekranları kapatınca yarım saat okuyorum uykumum tadı oluyor.

kapıṣtırılacak ṣeyler değil bunlar. ayrı ayrı güzel ürünler.

eskiden olsa ille de kitaba dokunmam lazım derdim ama kitap fiyatları uzaya fırladığından beri yeni bir kitap alamıyorum. o yüzden telegram vb kaynaklardan ilgimi çeken kitapların pdf ve ya epub hallerini bulup onları okumaya başlamıştım (evdeki eski tablete kindle ve telegramı yükleyerek e-kitap okuyucuya çevirdim ve oradan okuyorum). sonra storytel ile tanıştım. bir haftalık deneme süresi sonunda baya hoşuma gitti. hem bir sürü şey yapıyorum hem de aynı anda kitap bitirebiliyorum.
seslendirenlerin de etkisi var bence. bazıları tonlamaları o kadar güzel yapıyor ki akıp gidiyor, odaklanma sorunu falan olmuyor. ama seslendirme ve tonlamaları kötüyse, iki bölüm arasında ses seviyesi ve netliği farkı varsa katlanamıyorum. öyle kitapların pdf versiyonlarını okuyorum.
kısacası normal kitapların yeri her zaman ayrı tabi ama e-kitap da sesli kitap da gayet iyidir. hepsini seviyorum, hepsi benim bebeklerim.

kitap okunur dinlenmez kardeşim adı üstünde kitap dinlenecek birşey değil

eskiden dinleme konusunda çok önyargıliydim ama onunda ayrı bir güzelliği var. okumak elbette daha güzel ama dinlemek de ondan geri kalır değil.

iki farklı kitap okuma eylemi.


ben okumayı tercih ediyorum. kelimeleri görmem gerek, başkasının sesi ile ne kadar kitaba girilebilir ki?

ölü canlar'ın üçte birini okuduktan sonra zaman darlığından youtube'da dinledim geri kalanını ama içime sinmedi. okudum sayamıyorum.

ben kitap dinleyemiyorum. karakterleri tek bir kişi seslendiriyor genelde o yüzden kitap okumak.

ikisi de degil, kitap okumamak ve dinlememek.

her halükarda okumak...

okumak.
bu arada dinlemeyi gerçekten çok denedim. istanbul trafiğinde günde 3-4 saat geçirdiğim ve büyük bir zaman kaybı olarak gördüğüm için açıp açıp denedim. olmuyor. ben okusam zihnimde o tonlamayı yapmazdım diyorum. ben okusam burada duraklamazdım diyorum. kitabın zihnimdeki akışını okuyan kişi manipüle ediyor adeta. keyfimi kaçırıyor, canımı sıkıyor, ruhumu daraltılıyor.
dinleyip beğendiğim tek kitap satrançtır. okan bayülgen seslendirmişti ve oldukça beğenmiştim. buna rağmen "keşke ben okusaydım." diye hala hayıflanırım.

okumak, okurken olayları kişileri zihinde canlandırıp romanda resmedilen dünyaya dalmak en güzeli.

okumak çok farklı ve asıl olan.. her kitap dinlemeye de uygun değil zaten. yani eşdeğer değiller kuşkusuz. ancak koşullar sadece dinleyebilmeyi gerektirir ve kitapta uygunsa neden olmasın.

yeni olanı eskisinin yerini alacakmış gibi hissettiren iki eylemin karşılaştırılması.

okumak hem fiziksel hem zihinsel bir eylem. dinlemek, tek başına.
bence kitap okumak + radyo tiyatrosu dinlemek.

okumak. ben eski kafalıyım bu yüzden kindle vs hiç sevemedim. dinlemek de masal etkisi yaratıyor, uykum geliyor.

çok hevesle kitap/audiobook dinlemeye başladığım ve bir iki denemeden sonra tamamen bıraktığım zamanları hatırlıyorum ki asırlar oldu. maalesef alışamadım hiçbir şekilde. kitap okumayı bin kez tercih edeceğim versus'tır.

eğer bir engeliniz yok ise kitap okunur.
kitabı okumak ile aklınızda %75 kalıyorsa, dinlemek ile en fazla %25 kalacaktır.