linç yerim korkusuyla düşünceleri özgürce söyleyememek

şeker portakalı ve kürk mantolu madonna nın haddinden fazla değer gördüğünü düşünüyorum. sanırım popülariteye sağlık denen durumlar.

yeşil yol
fight club
yabancı (a. camus)
şeker portakalı
yüzyıllık yalnızlık
bülbülü öldürmek
kürk mantolu madonna
çavdar tarlasında çocuklar

yukarıda saydığım kitap/filmlerin hiçbirini sevemedim. sırf "okunması gereken 25 eser" vb. listelerde isimleri sıkça geçtiği için merak edip okuduğuma yanıyorum. kimse alınmasın lütfen, tamamen şahsi fikrim. herkesçe bilinmeyen, kıyıda köşede kalmış o kadar güzel eserler var ki bana bu listedekilerden çok daha fazla şey kattılar. isimlerini burada paylaşmak istemiyorum. bu konuda biraz fazla bencilim; yani sevdiğim şeyleri paylaşma konusunda. neyse, olay şu ki sırf popüler veya listelerde adı geçiyor diye kendinizi kült eserleri okumak/izlemek zorunda hissetmeyin. hayat kısa; bu zamanı, seveceğiniz ve sizi zenginleştirecek eserleri bulmak için harcamak o yazılanları okumaktan çok daha keyifli inanın.

bana ne vatan toprağını satarken parasını benle mi yediler? ne halleri varsa görsünler.

malum kişiye malum şeyi söylemek.
(bkz: malum)

edit: malum kişi deyince herkes malum kişiyi kastettiğimi sanmış, bu malum kişi o malum kişi değil.

biseksüel kadınlar sadece yatakta çekici geliyor.

zeytin yağlı yaprak sarma dünyanın en overrated aperatifidir. tamam kardeşim güzel de sadece güzel. o kadar yani. bir misyon yüklemeye gerek yok.

atatürk hayalperest bir insandı. sırf hayalleri yüzünden bu cahil halkı eğitip, ileri demokrasi getirmek istedi. göz göre göre bu halkın eğitilemez olduğunu kabul etmedi, hayalinden uyanmadı.

how i met your mother abartıldığını düşünüyorum

ünlülerle ilgili çoğu şeyin abartıldığını düşünüyorum. ya aşırı seviliyorlar ya da aşırı nefret topluyorlar. bir ünlüyü elbette sempatik bulmak normal, ama bazıları ailesinin bir ferdiymiş gibi davranıyor adeta. onun hakkındaki en ufacık şeyleri bile ezberliyor, o kusursuzmuş gibi davranıyor, onu sevmeyen veya eleştiren kişilerle ciddi ciddi sosyal medya üzerinden laf dalaşına giriyor... ünlülerin yaptıkları şeyler de yine aynı şekilde abartılıyor. bir tanesi bir saat takıyor olay oluyor, bir diğerinin yaptığı normal salçalı makarna şişirile şişirile adeta onun zimmetine geçiriliyor, doğmamış olan bebekleri ya da henüz gerçekleşmeyen düğünleri hakkında saçma sapan varsayımlarda bulunuluyor. hiçbir niteliği olmamasına rağmen bir şekilde adını duyurmayı başarmış birisinin her projesi ön plana çıkartılıp gözümüze gözümüze sokuluyor. müzik ile alakalı hiçbir eğitimi olmayan insanlar şarkı çıkartıyor, hasbelkader bir şarkıyla ünlü olan veya acun ılıcalı sayesinde tanınan herkes gidiyor otobiyografik kitap çıkartıyor.* ve takipçileri de bunları şişiriyor. nefret toplamaları da aynı şekilde saçma. bir hata yaptıkları için, farklı bir yaşam tarzına sahip oldukları için, sırf birilerinin idolleriyle ilişkileri olduğu için veya birilerinin idolleriyle aralarında anlaşmazlık olduğu için linçleniyorlar. kilo aldıkları için bir ton hakaret, bir fotoğraf paylaşıyorlar saçma sapan eleştiriler... sakin olup onların da birer insan olduğunu hatırlar mısınız? ünlüler tamam ama normal birer insan hepsi. abartmasanız bu kadar?

inanışla ilgili herhangi bir cümle.

a inanışı b inanışı (hahah ben bunu genelde a partisi b partisi olarak kullanırdım valla buraya da uydu.) fark etmiyor. tahammül edemiyoruz birilerinin bizden başka bir şeye inanıyor olmasına. gerçi hoş oraya kadar nelere tahammül edemiyoruz ama inanç bam telimiz galiba.

aile içi ya da arkadaş toplantılarında misal ben inandıkları dine herhangi bir söz söylemeden sadece inanmadığımı dile getirmem bile herkesi sinirlendiriyor. inanmıyor olmam bile hakaret gibi algılanıyor.

burada bir gün inanmadığımı dile getirdim ve 5 kişi takipten çıktı. yani normalde fark etmem 2 kişi gelir 3 kişi gider ok. ama o dakika olması garip gelmişti. yani zaten takip eden aşağı yukarı beni tanır kendi halimde biriyim kimsenin fikrine saldırmam (tabi fikirse - hakaret ya da alaysa orda dur.) yani demeye çalıştığım inanmadığını söylemen ya da güne bir ayet bırakman fark etmeden sırf inandığın 'kutsal' uğruna ötelene biliyorsun.

sağlık olsun napalım hahah.

yazmayı düşündüğüm şeyi yukaridaki kişi yazmış * neyse beğeneyim bari

yazamam, yoksa linç yerim.

dini inanç
siyasi görüş
cinsel tercih

ülkemizdeki en büyük sorunlardan biri olarak göze çarpan detaydır. evet.

ben özgürce ifade ediyorum. toplumu ve kurallarını ciddiye almak kadar boş bir eylem yoktur.

şimdi toplum kuralına karşı çıkalım çok cool falan da bu ülkede biri "ben kuran'a inanmıyorum insan yazmasıdır" dedi diye kent meydanında 37 kişiyi diri diri yaktılar. ne polis ne ordu, öylece seyretti. televizyonlardan yayınlandı.

yani linç derken cidden linç ile öldürülmek de var.

en ederim diyenin bile edemeyeceği muhabbetler elbet vardır...
kadınlar hakkında konuşurken, 3 defa düşüneceksin mesela...
aynı şekilde dinler ve inanışlar hakkında da...

eleştiremeyeceğin kitleler de vardır mesela...
en ufak bir eleştirinin bile kabul edilemeyeceği.
oralardan da uzak durmak gerek mesela.

linç yerim diye asla korkmuyorum ve düşüncelerimi saygılı bir şekilde söylüyorum ve bundan asla çekinmiyorum. sonra karşımdaki insana bakıyorum cahil mi değil mi diye. bakıyorum cahil değil güzel bir sohbet etmiş oluyoruz. bakıyorum cahil ‘ he ‘ diyip geçiyorum.

ekşide askerler ve şehitlik kavramı için bir şey yazmıştım, başlık açtı biri uçayım diye. halbuki tsk içerisinde her türlü pisliğin olduğunu, şu anda görev yapan her askerin ama özellikle de er ve erbaşların acayip şekilde kutsallaştırıldığını, niye ölen her asker için ağıt yakmak gerektiğini yazmıştım. sadece tsk'nın içindeki pislikleri kast etmiştim ama linç beni de buldu. hala da aynı düşünceleri savunuyorum. üstelik bunları yazdığım sırada şimdi ismini hatırlamıyorum bir p.. t bir kıza tecavüz edip intiharına sebep olmuştu. bunun üzerine yazdım. görüldüğü üzere bazı konularda bazıları saçmalık derecesinde tutucu. askerlik yapmış biri olarak itin kopuğun da askerlik yaptığını biliyorum ve o tiplerin ölümü beni ilgilendirmez.