mizantropi

insanlardan nefret etmek, kaçmak,ürkmek veya insanları sevmemek anlamlarına gelir. yani hümanist kelimesinin karşıtıdır. bu tür dülüncelere sahip kişilere de "mizantropist" denir.
--- alıntı ---

insanın doğası itibarıyla kötü olduğunu düşünen mizantropistlere göre; bir canlı istemsiz de olsa kötülük yapar, yaptırır veya yapılan kötülüklere göz yumar. bunu kendi çıkarları ya da korkuları nedeniyle yapar.

--- alıntı ---

(bkz: insan sevmiyorum) hatta onlardan nefret etmektir. böyle anlatınca sanki bende de var diye düşünüyorum/düşünüyorsunuz. ancak o iş öyle değil. ciddi bir rahatsızlık. mizantroplar ya insanlardan kaçar ya da ortada kaçacak bir şey bırakmayana dek uzaklaşırlar herkesten.

insanlardan nefret etmek, sevmemek.

ilaçlarımı almayı unuttuğumda büründüğüm ruh hali.

sokak köpeği olmak gibi bir şeydir.
not : hakaret amacı gütmeden sevdiğim birine referanstır.

(bkz: merdümgiriz)

bir çoğumuzun içinde bulunduğu durum.

eski sevgilimin şahsıma koymuş olduğu teşhis. neden eski sevgilim olduğu belli oluyordur sanırım.

misomani: organizmaya bile intihar et derdim! neyse önemi yok ne terim verildiğinin.

uzun uzadıya bir şey karalamağa gerek yok. kimliksiz ve insansız bir mizantrop olmak -bunun yanında yokluk-olmak bugünlerde şart. baudrillard 'ın da sözüne ettiği gibi, ''ölmek bir şey değil; yok olmayı bilmek gerek.'' burada her yazan kimliksizdir. aidiyeti kendinedir. kendi için yazıp durur. taşıdığım beden bana ait değilken, biyolojik külfeti 'engelleğemediğimden' tüm reaksiyonlarını ve fonksiyonları bile (ben dediğimin dışındayken), bunun dışında gerçekleşirken; bu kokuşmuşluğun özü itibariyle muhakkak farkındalığın kesinlikle bir duygusal tepkime ve anlık tepkisel nefrette gerçekleşiyor demenin imkanı yok.

''şu sıralar nefret ediyorum''la insan reddi bir arada olamaz. mizantrop bir adam burada değildir. hatta bu çağda evinin bodrum katında kendini asması yeğdir, onlara benzetilebilir. nesnel dünyasındaki çelimsizliğe laf geçirmeyi bırakmıştı antikitedekiler. bu zamana vurunca bunu, burada ''nefret ediyorum'' u kime karşı satıyor olursunuz? (bosch misanthrope) eserinde arkadaki tarlada çalışan adam bu nefreti duyuyor mu? ya da gelip o eteği çekiştiren, ölümden ve yaşamdan bir haber olan eğlenceyi alet edinmiş çocuğun haberi var mı peki? sizin dünyayı sevmediğiniz hatta çevresel koşullardaki tiksintinizden, ve o öne çıkarıp aldığınız ''sözde aldırışsız'' tavırdan kim haberdar? kimse yok! bunlar çınlar kafada yine kaldığınız yerden sayıklamaya devam edersiniz. onun için sosyal medya platformlarında şu sıralar böyle yok uzun süredir yalnızlıkla daha da artan (hissiyatı) bu gibi keşmekeşin içinde barındırmanın da özel bir manası yok.

karşı karşıya kaldığınız kılı kırk yarmayı bile askıya alan ergence sözler şöyle diyecektir: ''iyi nefret ediyorsan -burada ne arıyorsun, git öldür kendi!'' sözleri kapınızı çalacaktır. içkin bir belirtme değildir... öyle de olması gerekmez!

kulübesinde bir anda yanına farklı bir form inse mizantrop adamımız ne yapardı? ya da o insanlığın meşhur tanrısı inip gelse? bunu yine bir insani itki açıklık getiremez idi. meta-komplike varlığı aşan değersizlik yitimi belki bunu azda olsa anlardı.

(cevap timon'un darağacında. ya da barbarca çarpıtarak, yüksünmeye düşmeden; "eğer akıllı bir çocuktan intihar edersin" diyen a.watts 'ın ses kayıtlarındadır. gene en basitinden: u.g krishnamurti'in "birini bana gelse, intihar etmek istediğini söylese, size nasıl yardımcı olabilirim? yardıma ihtiyacınız var diye sorarım." vb. sözlerindedir. neyse ki onlarda ‘gerçek mizantropun yani ölümün’ koynuna düşeli çok oldu.)

ex-mizantrop! o asık suratlı fizyonomisi evrenin çir-kinliği yalnızca onda barındırır. ve kazurat dünyayı reddedip, -ölene kadar kargışlar!

en mantıklı olandır.

bir indigo parçası.

(bkz: mizojini)

milli ruh hali.

insanlardan nefret etmek, sevmemek bazen ürkmektir. bana da arada geliyolar.

merak ediyorum acaba kendilerine mizantropist diyenler insanlardan nefret edecek kadar iyiler mi?

yukarıdaki baretti açıklaması konunun iyilik-kötülük bağlamını gayet iyi açıklamış.

(bkz: prensip olarak insan sevmiyorum)
insan sevmemek - insanlardan nefret etmek- anlamına gelen bir kelimedir mizantropi. mizantroplar insanın doğası gereği kötü olduğunu, hiç kimsenin iyi kalamayacağını düşündüğü için nefret eder insanlardan. insan içine çıkmaktansa yalnız kalmayı tercih ederler. nefret etme konusunda kişiler arasında ayrım yapmazlar. yani en yakınları olan anne ve babasından bile nefret ederler.*

kendini özel hissedenlerin yegane oyuncağı.

eğer intihar etmiyorsanız, hayattan beklentiniz, beklentiniz varsa iddianız, iddianız varsa da diğer insanlarla bağlarınız vardır.

ölü mizantropistlere sevgilerle. ve yarın metrobüse binecek its overlara da

mizantropi, insan türüne karşı hissedilen nefret, güvensizlik ve sevgisizlik. insan varlığına maruz kalındığında bünyede oluşan ve arş-ı alaya uzanan nefret duygusu.

sözlük tanımıyla; insanlardan iğrenecek kadar nefret etmek manasına gelen mizantropi*, çoğunlukla psikososyal gelişim dönemindeyken yeterince eğitim alamamış, bu dönemdeyken ruhsal olarak çağın getirileri yönünde yaralar almış çocuklarda görülebilen bir çeşit psikolojik rahatsızlıktır.
çocuk sorunlarla kapattığı yahut kapatamadığı bu dönemlerden ötürü sağlıklı bir toplum-insan ilişkisi oluşturamaz. toplum karşısında çaresiz hisseder, gitgide nefrete hatta iğrenmeye giden duyguları onu toplumdan iter, tek başına bırakır.

latince olan misos* ve anthropos* anlamlarına gelen şu iki kelimeden oluşmuştur.

geçen sefer şu tanımda [#1020427] pistantrofobi'den bahsetmiş ve insanın zamanla mizantropist olabileceğinden açmıştım konuyu. bunun herkeste aynı seyretmediğini ifade edeyim hemen; mizantropist kişiler kötülüğün insanın içerisine doğuştan eklendiğini, birinin istese de istemese kötülük yapacağını düşünür. kötülük insanın fıtratıdır, düşüncesine dayanır.
onlara göre insan yüzyıllar boyu ne yapmışsa menfaat duygusundan dolayı yapmıştır. hümanizm düşüncesinin karşıt görüşünü oluşturur.
bu kişiler insanlarla mecburiyet olmadığı sürece iletişime geçmemeyi isterler. aktivitelerden, etkinliklerden uzaktırlar.

mizantropi testi;

*insanların iğrenç varlıklar olduğunu düşünüyorum.
*etrafımda insan olabilir, sonuçta onlara muhtacım ama mümkünse benimle asla iletişime geçmesinler.
*kötü haberler beni etkilemiyor çünkü bunun insanın özü olduğunu biliyorum. onlar iticilik yapmadan durmazlar.
*ben onlardan daha üstünüm, yaradılışım farklı, tanrı beni farklı yaratmış.
*kıskanıyor işte, kıskanç yaratık, öl! senden daha iyiyim!

etrafınızda bunu sürekli yaşayan, nefret dili dediğimiz kavgacı konuşma tarzını üzerinden atamayıp her seferinde insanlara olan nefretini dile getiren biri varsa, geçmiş olsun.