müge anlı ile tatlı sert

bu sezonun ilk konusu kahramanmaraş depreminde hatay'da enkaz altında kalarak hayatını kaybeden bir kadının biyolojik ailesinin aranması. arayan da 7 aylık eşi.

olay şöyle; çift mersin'de tanışıp evleniyorlar. kadın diyor ki "ya izmir'e senin ailenin yanına gidelim ya da hatay'da benim ailemin yanında olalım ki yarın öbür gün bebeğimiz olursa yardımcı olacak birileri olsun. yalnız kalmayalım. çocuk büyüyünce istediğimiz yere gideriz." adam da kadının ailesinin yanında olalım diye gitmişler antakya'ya. 7 aylık evliyken deprem oluyor ve enkazda kalıyorlar. 52 saat enkazda konuşmuşlar her şeyi ve herkesi ama kadın evlatlık olduğunu söylememiş. belki de bilmiyordu. ara ara ateşi çıkıp sayıklamış, ara ara ayılmış falan. ayıldığı bir sırada eşine demiş ki "bu enkazdan hangimiz çıkarsa diğeri hayallerimizi gerçekleştirsin." sonra da veda etmiş ve ölmüş.

daha sonra enkazdan pek çok cenaze çıkmış ama hangisinin eşi olup olmadığını bilememişler. fotoğraflara bakılmış, evlatlık alan aile bir cenazenin kızları olduğunu düşünüp onay vermişler. evlatlık alan baba da çocuğun evlatlık olduğunu bile bile dna örneği vermiş. fakat yasal mirasçı eşi olduğu için belirsiz kalmış bu konu. böylece kadının da evlatlık olduğu ortaya çıkmış. şimdi adam, ölen eşinin biyolojik ailesini arıyor.

hayatımda ilk defa ölen bir insanın fotoğrafına bakamadım. hani derler ya "o kadar güzel ki bakmaya kıyamazsın" ilk defa birinin güzelliğine bakmaya kıyamadım.

ruhu beni nereden görüyorsa, o kadar mükemmel bir adam bulmuş ki... yüzünün güzelliği hayat arkadaşına yansımış. evlilik için en doğru adamı seçmiş.

o güzel yüzün bugün toprak altında olduğunu bilmek içimi o kadar acıttı ki. eşinin üzüntüsünü düşünemiyorum. allah herkesi böyle bir üzüntüden korusun. onca insanın canına mal olan ihmallerin de cezasını bu dünyada hepimize göstersin tanrım.

izleyecilerini, belgesel izler gibi izlediğim yayın.

büyük konuşmayayım, şu ana kadar böyle bir program izleyecek kadar sıkılmadım ama yani ben bi 50 sene daha yaşamayı planlıyorum, bir ara izlerim belki.

toplumdaki çarpık ilişkileri dinlemeyle zaman öldürürüm belki.

babannemin zamanında böyle programlar vardı, bende onun gibi dışarı çıkamadığım zamanlarda, bu tür programlarla avunur, ordan çarpıklıklara sayarım belki. akşam nasıl olacak diğer türlü.

birkaç gündür işlenen çok can sıkıcı bir konunun muhtemelen sonuna gelmiş olan program.

nezaket adında gencecik, bebek gibi bir kadıncağız yıllardır ortalıkta yok. 4 çocuğu daha küçükken kadın kaybolmuş piyasadan. baba ve amcalar çocuklara annelerinin telle boğularak öldürüldüğünü söylemiş. muhtemelen çocukların bağırlarına taş basıp susacaklarını ve olayın buralara gelmeyeceğini sanmışlardı ama sağlam yanılmışlar.

erkek çocuk piyasada yok. 3 kız kardeş yıllar sonra annelerini aramaya gelmişler, büyüyünce. babaları da amcalar da söyledikleri her şeyi inkâr ettiler günlerce. bu arada kızlar amcaların bazıları tarafından tacize de uğramışlar ama baba hiç oralı değil ve "öyle bir şey yok" deyip çıkıyor işin içinden günlerdir.

mevzu çok uzun ama ben son gelinen noktadaki özetini anlatayım. anlatılanlara ve gizli tanığın ifadelerine bakılırsa kadın, kocasının erkek kardeşlerinin tecavüzüne uğramış. içlerinden bir tanesi (adı adem olan) özellikle fazla yakınmış kadına. sanıyorum kocası kadını dövüp konuşturmuş olmalı ki kadın itiraf etmiş sonunda. kocası, nezaket'in ve adem'in eşyalarını yakmış. sonra 2 kardeşiyle birlikte nezaket'i arabaya atıp götürmüşler. kendisi arabadan inmemiş. kardeşleri son bir kez tecavüz ederek öldürmüşler ve üçü birlikte yok etmiş kadını. bu arada kadının bir ara evine sığınmaya çalıştığı öz yeğeninin de kadını uyuşturucuya alıştırdığı ve pazarladığı konuşuluyormuş. bugün nihayet kocası olacak ...'yı ters kelepçeyle götürdüler.

koskoca dünyada sığacak, sığınacak ufacık yer bulamadan tüm rezillikleri yaşayıp gitmiş kadıncağız bu dünyadan. ben böyle bir onun bunun çocukluğu görmedim epeydir. daha da görmem inşallah. çivisi çıkmış gerçekten bu insan(!)ların.

helal olsun kızlar size! allah sabırlar versin aynı zamanda. dilerim bundan sonraki hayatlarınız çok güzel olur ve dilerim bu işte parmağı olanların sonu, nezaket'in sonundan beş beter olur.

konukların, kelime ve cümlenin ne olduğu hakkında en ufak bir fikir sahibi olmadığını gördüğümüz program.

"bana şu kelimeyi etti" dedikten sonra 1 tane kelime bekliyorum haklı olarak. işte ne bileyim, dönek dedi, haklısın dedi falan gibi...

ama kocaman bir cümle, hatta bazen birkaç cümle kuruyor devamında, bunu söyleyen kişi. arkadaşım kelime değil ki ama o! hatta bazen kendisi bile "tek kelime söyledi" diyor. tek mi senin söylediğin şey? peş peşe diziyorsun makineli gibi.

ay, üf!

ay bugün izledim yine kafayı yicem ya bir adam 17 yıldır kayıp, kaybından önce erkek kardeşi ve karısı beraber oluyor ve adamın ortada olmadığı 17 yıldır da beraberler hatta iki çocukları bile olmuş… annesi yayında kayıp olan çocuğu hakkında tek bir iyi söz söylemiyor, benim çocuğum nerede diye sormuyor… gerçekten sinirim bozuldu. bu nasıl annelik, nasıl kardeşlik anlamadım ben… yengenle beraber olup çocuk yapıyorsun ve hala resmî olarak “kayıp olan” abinle evli olduğu için çocuklar onun nüfusuna kayıtlı oluyor üstelik… bunu kimin midesi kaldırabilir ya.

mahir için o kadar üzüldüm ki şu hayatta hiç kimsesi yokmuş resmen, arkasından kayıp başvurusunda bile bulunulmamış… zaten büyük ihtimalle kendi erkek kardeşi tarafından öldürüldü…

müge artık makineli tüfeğe bağladı, kimseyi konuşturmuyor. nereye kadar böyle gidecek rahmi ve şevki ne kadar daha izin verecek buna, çok merak ediyorum. soru soruyor ama cevabı da dinlemiyor.

evlatlık verilen kadına hamile hamile yaptıkları kötü sürpriz de hiç hoş değil. artık bu evlatlık arama işine son verilmesi gerek. insanların hayatının içine ediyorsunuz. seyirci de merak etmiyor ayrıca bu konuları, cinayetler kadar.

şu gıcık kadını izleyebilen birinde ya müthiş bir sabır vardır ya da arıza vardır.

ben bu kadının suratını görmeye bile tahammül edemiyorum. aşırı itici bir tip.