mutlu bir hayatın sırrı nedir sorusu

bulan varsa söylesin tabiki.

mevcut durumunun her anlamda maddî, manevi ve mental anlamda farkında olmak ve
realiteden taviz vermemek. polyannacılık ve manifestler şuanda bize bir halt kazandırmıyor.
ayağa kalkın ve ne yaşamak ve nasıl bir insan olmak istiyorsanız hayvan gibi emek ve zaman harcayın.ve başarmanın hazzına varın.

herkes için mutluluk farklı şeyler ifade eder.

kimisi çok sosyal olmak ister ama arkadaş edinemez pek, kimisi ise yalnız kalmak ister ama o kadar sevilir ki arkadaşları hep onunla görüşmek ister.

ya da birçok insan zengin ve ünlü olmak ister ama ben istemem mesela. sokakta rahat gezmek isterim, kimse beni tanımasın isterim. zenginlikte de... yani mesela fidye için kaçırılabilirsin, evin soygun teşebbüslerinin hedefi olabilir mesela. ben bunlarla uğraşmak istemezdim. orta halli ve ünlü olmayan biri olarak mutluyum. hatta açlıkla sınanmadığım fakirliği, süper zenginliğe yeğlerim. ciddiyim.

bence mutluluğu kovalamak mutsuzluk getiren şeylerin başında gelir. şöyle olursa mutlu olacağım, şunu başarırsam mutlu olacağım, şu arabayı alırsam mutlu olacağım gibi. bunlar bir yaşa kadar normal de bir yerden sonra mutluluğun size gelmesine izin vermelisiniz bence. kovalarsan kaçar çünkü mutluluk. bu yalnızca benim fikrim elbette.

mutlu bir hayatın sırrı... benim için huzurlu olmaktır. huzurluysam enerjik de olabiliyorum ve bu pozitif bir enerji oluyor. stres daha da güçlü bir enerjidir ama onu siz kullanamazsınız istediğiniz gibi. yani bir şekilde stresten olabildiğince arınmak iyidir. bu demek değil ki köy yerinde, nehir şırıltılarıyla yaşayalım... hiç şart değil bence. iç huzuru aslolandır. bazen ister istemez stresli olur herhalde herkes. o durumlarla da baş etmek gene kişiden kişiye değişir. kimisi bir müzik albümü açar, kimisi bir yürüyüş yapar, kimisi sevdiği birilerini görmeye gider falan.

çok çok göreceli bir konu ve böyle bir şeyin herkes için geçerli bir sırrı olduğuna inanmıyorum.

ama kendini olduğun gibi kabul etmek mesela fena bir şey değil. yani hem kibirlenmezsiniz üstün özelliklerinizle hem de kötü özellikleriniz yüzünden kendinize kızmazsınız/acımazsınız öyle yaparsanız. gene de kendini daha iyi yetiştirmek gerekebilir bazı konularda. hatta değişmek de gerekebilir. o durumlarda da iyi bir öğretmen gibi davranmak lazım kendine. yani kendine karşı zalim olmadan...

sanırım biraz gamsız olmak gerekiyor çünkü her şeye neden böyle oldu diye düşündükçe insan batağa saplanıyor bir de galiba beklentiyi çokta yüksek tutmamak gerekiyor. hayal kurmak beklemek çalışmak çok güzel ama bazen de olmuyor işte mücadele ettim çabaladım... demek gerekiyor.

bu soruyla kafayı yemiş olabilirim.

hayat nasıl yaşanırsa kişi yeterince tatmin olur?
hepsini yaşamadan emin olamayız ama hepsini yaşayamayız da.
gerçi bu tatmin olmak mı olur yoksa doyumsuzluk mu ondan da emin değilim.
illa bazı pişmanlıklar olacak. o yüzden şimdi ne yapılabiliyorsa ya da ileride ne yapılabilirse ondan zevk alarak yaşamalı.

ayağını sıcak tut, başını serin
kendine bir iş bul, düşünme derin.

az konuşan bir kadınla olmak olabilir mesela. çok konuşanları vıdı vıdı vıdı vıdı vıdı vıdı ömür yiyorlar. sürekli sitem, sürekli hikayeler, sürekli bir şeyler anlatma çabaları...

beklentileri minimuma indirmek, hatta hiçbir beklenti içinde olmadan yaşamaya devam etmek. zor ama gerçek bir durum. ne demiş freud emmi; “yaratılışın planında insanoğlu mutlu olacak diye bir kaide yoktur”
o yüzden fazla şaapmamak lazım. olursa ne ala, olmazsa devam…

görece mutsuz bir hayat dilimi.
tümü değil, dilimi. *
evet, bir açıdan doğru. zıttı ile güzel bir şeyler veya zıttı ile anlaşılır değerler.

bencilliktir.

mutluluk ile mutsuzluk arasındaki fark ne tam olarak? yok, doğamızda yok. bunun için kodlanmadık biz. bunlar hep laf-ü güzaf yersen.

lüzumsuz insan yükünden daha ağır bir yük yoktur insana.
maddi konular, aile, eş, sosyal çevre... evet birçok unsur vardır hayatımız dediğimiz, yaşam süremiz içerisinde vakit geçirdiğimiz ve birlikte yaşadığımız. fakat ben "insan taşımak" konusunun, insanı oldukça yorduğunu düşünüyorum. gerek metal gerekse fiziksel olarak insana taşımak, yaşam kalitesi dediğimiz durumun değerini yükseltip alçaltabiliyor. o sebepten lüzumsuz insan yükünden kurtulmalıyız ilk önce.
bana kalırsa mutlu bir hayatın sırrı az ve öz olmaktan geçmektedir. çok zengin olmak mutluluk getirmez. çok kalabalık olmak mutluluk getirmez. yalnız olmakta mutluluk getirmez. herşeyin fazlası zarardır, zarar verir birgün.
o sebepten ortalı olmak, hayatımızı gerek insan, gerekse iş-güç vs.. olarak ortalı ve dengeli tutmak, herşeye vakit ayırabilmek ve sorunsuz bir hayat için ise belli bir miktar maddiyat sahibi olmak mutlu bir hayat verebilir biz insanlara.
cevap olarak ben, makûl'ü istemek diyorum.

deli olmak.

bunun sınırları çok geniştir ve insandan insana değişebilir fakat en basitinden söyleyecek olursak;

huzur,kendine yetecek kadar imkan ve sevdiğin insanlarla bir arada olmaktır.ama bunları gerçekleştirmek için de en önemli nimet sağlığın olması.