mutlu olmak zorunda mıyız sorunsalı

behzat ç de bir replik vardı. behzat esra ya mutsuz oluruz diyor. esra olsun burak bizde mutsuz olalım, diyor. efsane.

evet.
sindirim sisteminde bir sıkıntı yoksa,
başın ağrımıyorsa, başka bir tarafın ağrımıyorsa mutlu ol tabii. belanı mı arıyorsun, tövbe tövbe.
ben bi iyi olayım bak nasıl mutlu olacam.
şimdi de mutsuz değilim ama enerjim az, ihtiyatlı kullanmak için az mutlu oluyorum.

-bazı insanların hayatları o kadar zordur ki bir mutsuzluk sebebi yoksa mutlu olurlar. ekstra bir beklentileri yoktur.
-bazı insanlarda sıkıntıların içerisinde de mutlu olurlar, küçük çok küçük etkenler onları mutlu eder. mesela bir karıncayı görürler bir süre onun sevimli hareketlerini izleyip kendi durumu ile hiç alakası olmamasına rağmen mutlu olabilirler. ya da dışarıda bir çocuğun gülerek etrafta koşuşturması umut verici olabilir. bir kuşun dalına konup ötmesi kalbine huzur verir.
-bazı insanlar sıkıntının, derdin içinde olmaktan mutlu olurlar ki bunu toplumun %99 u anlayamaz, insanın pişmesi ile alakalıdır ve bu dünyadan bağımsız farklı bir konudur.
- bazı insanlar da sıkıntının içindeki olumlu tarafa odaklanıp mutsuz olmazlar, pollyannacılık yaparlar yani.

*bana sorarsanız mutlak mutluluk zordur ve insanın mutlu olmayı öğrenmesi gereklidir. mutluluğunu belirli koşul ve insanlara bağlamak mutsuzluk sebebidir.

(bkz: çevrenizde mutlu insan var mı sorunsalı)

+zorunda mıyım*
-hayır değilsiniz efendim.
zorunda mıyım! ¡
+hayır efendim niye zorunda olasınız.
-zorunda mıyım...........

(bkz: sana mutluluk alacam)

polyana gibi hep öfori durumunda olalım deniyorum da en azından arada bir mutlu olacak bişeyler olsun bence, her normal hayatı olan insanın sahip olması gerektiği gibi.

elbette mutlu olma zorunluluğu yok. mutsuzluğu seçmek hastalıklı da olsa bir seçimdir.
normal bir birey mutluluğu ister/ istemeli.
hastalıklı bir durum olan mutsuzluğu seciyorsanız da bedelini yalnizca siz odemelisiniz sevdikleriniz, sizi sevenler değil.
mutlu sanboharlar

psikolojimiz, sağlam olsun diye; evet.

zorundaysan mutlu değilsindir zaten.

mutluluğu zorunluluk olarak görmek bence riskli bir durum.

değiliz. fakat, şu üç günlük dünyada elimizden geldiği kadar mutlu olmaya çalışmalıyız.

evet ve hayır; aslında mutluluğun kendi değil yolu mutluluk verir, vardığın an tatmine ulaşır ve hızla nötralize olursun.
tekrar mutlu olman için yeniden şarz olman ve o yolu tekrar alman gerekir.
ama mutluluk yolu da makul uzunluğu aşmamalıdır, çok uzun sürerse o da sıkar, usandırır.
böyle de hassas bi denge ....

zorundayız çünkü hayatın amaçlarından birisi de budur. koca bir ömür mutsuz ve umutsuzlukla geçmez sonu zaten kafayı sıyırma ya da intihar olur.

değiliz ama mutsuz olmayı da istemeyiz. ben sadece tüm duygularımı en derine kadar yaşamak istiyorum artık. üzülmekse üzülmek kimse neden üzgünsün neden ağlıyorsun demesin gülüyorsam da neden mutlusun demesinler beni o anki duygumla başbaşa bıraksınlar yeter.

değiliz ama arada bir olsak fena olmaz yani.

mutluluk bence bir pazarlama aracına dönüştü ki bazı sohbetlerde de işitmişliğim epey var bu çıkarımı. yatak, telefon, kombi, deterjan, çimento, diş fırçası vs. sürekli bir mutlu olmalıyız propagandası, reklamı ve arayışına maruz kalıyoruz. o telefonu almak sana anlık bir haz veriyor, o seyahatten keyif almıyorsun. imgeler zehirliyor bizi, hepimizin kafasında binlerce kısa fragman dönüyor. sevişmek mesela; kusursuz tenler, uygun ışıkla kazınmış aklımıza mesela kamp yapmak; çadır ve ateş bir de güzel bir arazi aracı. böyle binlerce örnek var, koskoca bir kandırmacanın içindeyiz ve hepimizin işine geliyor bu oyun. herkesin gönüllü olduğu bir ölüm oyunu oynuyoruz. bence tek çare sadeleşmek, gün gelecek trend olacak ve o gün bence dünya daha güzel olacak. bitiş böyle olmasın" aramakla bulunmaz ama bulanlar yalnız arayanlardir" bu söz ne anlama geliyor bilmiyorum. sağlıcakla.

aslında zorundayız, üç günlük dünya ve biz belki de son günündeyiz. o yüzden kendi iyiliğimi için mutlu olmaya çalışmalıyız.

olmamak zorundayımız? olmak yada olmamak işte bütün mesele bu.

mutlu olmak zorunda değiliz ama insanlar sizi mutsuz görünce size kızarlar "neden sürekli mutsuzsun, ömrünün sonuna kadar böyle mi olacaksın, değişmek senin elinde bla bla blaa..." böyle cümleler duymaktan kaçamazsınız. bu da daha çok canınızı sıkar. zaten mimik oynamaz suratınızda... dersin ki "ben böyle mutluyum." o zaman da derler ki "sen böyle yaşamaya devam et." mimik oynamaz suratınızda çünkü evet mutlu olmak zorunda değiliz. uzun süren mutluluk yok. herkes kendisini kandırmakla meşgul.