mutsuz evliliklerinizden kurtulun çağrısı

bana buradaki çoğu kadın yazar öyle gibi geliyor. yani gecenin bir yarısı evli olup sözlükte takılmak neden ola ki.

size her şeyi arkanızda bırakıp kendinizi başka kollara atmanızı tavsiye ediyorum naçizane. sen kimsin diyen olacaktır da aynaya baktığımda haklılığım anlaşılacaktır muhakkak.

bence hepimiz birleşip hayal dehlizlerinde boğulalım. adresimi bilen bilir. bekleniyorsunuz.

evliliklerinizden kurtulmaya gerek yok. sadece bir süreliğine farklı ortamlara takılın ve içinizdeki negatif enerjiyi, pozitife çevirecek insanlarla temas kurun.

evlenene geçmiş olsun, boşanana hayırlı olsun minvalinden. mutsuzsan orada işin ne abim ablam? kurtulmamanız hata, ayıp, günah. çift taraflı hemde.

ayrılmayın, aldatın.

yuvalar böyle ani çıkışlarla dağılmasın. yuva mühim.

nolacak erkektir yapar. bi çiçek alınır, tatlıya bağlarlar.

sırf evlenmiş olmak için evlenmese insanlar büyük bir oranının ortadan kalkacağını düşündüğüm durum. he bir de evlenecek olan kişiler yeni bir aile kuracağının farkında olmalı mevcut ailelerinden ayrı olarak. amaan gelenek, görenek, toplum, aileler falan çok sıkıcı iş be. düşününce bile sıkıntı geldi, bildiğiniz gibi yapın siz.

evli insanların gece sözlükte ne arıyor demesiyle, geç saatte yolda yürüyen kadına laf söyleyen zihniyet aynı gibi geldi sanki.
(bkz: her şeyden bir anlam çıkarmaya çalışan insan)

mutsuz evliliklerinden kurtulanlara bir soru sormak lazım: şimdi mutlu musun?

sözlüğün bekar dişilerinden umutlarını kesmiş belli bir kesimin son çırpınışı gibi duran çağrı.
yılmayın genşler, bir gün başaracaksınız.

evlenmek, onun doğru insan olduğunu sanmak, bir yuva kurmak çok kıymetli önemli şeyler muhakkak. fakat bazen bazı şeyler başladığı gibi gitmez,her şeyde olduğu gibi evlilikte de bu böyle. yaşanan güzel günlerin pişmanlığını yaşamak saçma olur, güzel günlerin hatrina önündeki yılları heba etmek de saçma olur. evlenilebilir, kimse bitirmek için evlenmez belki ama bitebilir de. önemli olan nasıl mutlu olduğunu düşünüp kiminle nasıl nerde mutlu olacağına karar vermek. ama hayatın bize dayadığı klişeler için kimse bir ömrü bir hapis gibi ruhsuz ve mutsuz yaşamayı hak etmez de. herkes özgür olmayı ve mutlu olmayı hak eder. ve keşke harcadığımiz şeyler kendi hayatlarımız olmasa.

uc hikayem var ki butun ihtimaller bir yerlerde gerceklesti tezini dogruluyor.
ben işyerlerinde hep tatlı sertimdir. mesafemi bilirim. uc farklı işyerinde basıma gelenler:

1-patron sen cok uysalsın, esim cok sinirli, yatakları ayırdık, mutsuzum diyordu. ben sallamadım. ayak yapıyor diye dusundum. gercekten birkac sene sonra bosandı ve işyerinden baska bir kızı aldı.

2-patron esim benle hic ilgilenmiyor ve beni anlamıyor diyordu, sen anlıyorsun. ben gene tatlı sert devam ettim. dısarda bulusma taleplerini reddettim. sonra esiyle arayı duzeltti, ilk beni kovdu;)

3-patron esimle mutsuzum diyordu. srnle olacak erkek dunyanın en sanslı adamı olacak, erkekler salak mı seni goremiyorlar diyordu. ben salkamadım. bikac sene sonra yeni bi aşk icin esini bosadı. o ilişki yurumedi, ayrıldılar. sonra ucuncu bi kadına asık olup evlendi.

hayatta her sey mumkun, bir o kadar da hicbir sey mumkun degil;)

bence mutsuz bir dolar ve benzerlerinizden kurtulun !

tamam hemen hanımları arayıp boşanıyorum.
sizi mi kıracağım bebeğim?

#3797803 ablacım senin patronların alayı da ırz düşmanıymış işin zor.

kronık mutsuzluk olduysa bence haklı başlık sahibi. arkadaşımın dediği gibi :'' herkes bu pişmanlığı bir kez yaşamalı''

demek ki kötüyü görüp iyinin kıymetını anlıyorsun:)

bu insanların biraz risk almaktan kaçmasından dolayı gelinen bir süreç oluyor.

bir insanla olup olamayacağınız, flört ettiğiniz veyahut sevgili olduğunuz süreçte kesinlikle belli oluyor. yaşınızın geçtiğini düşünmek, biyolojik saat aptallığına boyun eğmek( kendisi toplumun bilhassa kadınlar üstündeki baskısıdır. sanki her kadın doğum yapmak zorundaymış gibi manyak bir psikolojik baskı yapmaya çalışıyorlar.), yalnızlıktan korkmak, doğru insanı bulamayacağını düşünmek ve diğer garip düşünceler sebebiyle o an görüştüğünüz insana( size uymasa dahi) zorla tutunmaya ve onunla bir bağ yönetmeye çalışıyorsunuz. daha da ileri gidip, toplumun bir numara şakşakçısı olduğu( argo açıdan desteklemek)
evlilik törenlerini icra ettiğinizde aslında kendi kafasınıza dümdüz sıkıyorsunuz.

anlaşamadığınız biri ile evlenmek felakettir ama boşanmak daha da büyük bir olaydır çünkü hasarlı da olsa( partner uyumsuzluğundan ötürü), alıştığınız bir düzen, sürdürdüğünüz bir ortak hayat vardır. dolayısıyla, mutsuzluk konfor alanınız oluyor nedensizce. bunu değiştirmek yerine, hayatına devam eden insanlarla dolu ortalık.. yani "seninle anlaşamıyoruz, evlenmememiz gerekiyordu. boşanmak istiyorum" diyebilen çok az. bu duruş, büyük cesaret ve ailelerin çıkaracağı potansiyel yaygaralara karşı koyu bir direnç gerektiyor. cogu insan bu topa giremediği için, mutsuzluk abidesi olarak ortalıkta gezip, hırslarını hatta tatminsizliklerini başkalarından çıkartıyorlar çünkü belirli bir süre sonra "hayatlarını heba ettikleri- boşa harcadıkları" duygusu yükleniyor. kısacası, kendi öz farkındalıkları ve gerçeği bağıran zihinleriyle baş edemiyorlar. edemedikçe, bu başlıkta yazılan duygu- davranış bozuklukları ile karşılaşıyorsunuz.

bazen gulmekicin in hayati 7/24 flort, iliski, seks, romantizm ile geciyor gibi geliyor....

her mutsuz evli boşansaydı piyasada evli kalmazdı.çok uzağa gitmeyin evinize,akarabalarınıza,komşularınıza,arkadaşlarınıza bakın. hangi evlilik beklenilen düzeyde.kim kimden ne kadar mutlu ki zaten.

bekara boşanmak kolay gelirmiş misali. çoluk çocuk,aile ve çevre baskısı ile o işler öyle kolay olmuyor.ufak tefek eften püften sebeplerle evlilik bitmemeli.