nefret etmek

sahibini yoran duygudur.

girme o klasörüme, lütfen...geri dönüşüm kutusunda kal, orası çok daha masum...

(bkz: garcia etkisi)

edilen nefretin türüne göre değişiklik göstermekle beraber bazen iyileştirici gücü varken bazen yaralar. bazen mücadele azmi verirken bazen pes ettirir. nefretin renkleri vardır bana göre kimisi odanı aydınlatır kimisi hayatını karartır. nefes almak kadar gereklidir fakat bir uçurumun kenarında oturmak kadar da tehlikelidir. nefretin sonunda ya manzarayı uçurumdan seyredersin yada aşırı oksijenden boğulursun. tercih senin.

aklıma cahit zarifoğlu’nu düşüren başlık.

“bu çağdan nefret ediyorum. etimle kemiğimle nefret ediyorum.” gibi bir şeydi.