normal sözlük'ün yan etkileri

sözlükte zaman geçirmeyle doğru orantılı olarak günlük hayatımızda meydana gelen yan etkilerdir.

-yaşanılan bir olay sonrası "dur ben şunu da bu başlığa yazayım" düşüncesi
-herhangi bir cümle ya da kalıbı duyduktan sonra da "bundan da iyi başlık olurmuş" hissi gibi..

(bkz: uykusuzluk)

(bkz: sözlük prospektüsü)

gündelik konuşmalarda beğeni ve favori tuşu aramak.

çıkmakta zorlanmak, ki bugün yaşadığım duygu bu. dur şunu da yazayım, aa bu başlığa da yazmam lazım...tam çıkarken bir de ankete yazarım oh mis. bildirim gelince iyice hapsolursun.

hesabı kapatayım bari. ama önce demin gördüğüm başlığa yazayım hehehe.

yan etki mi? sözlük başlı başına bir etki zaten. (bkz: black mirror) gibi bir şey bu sözlük.

bağımlılık yapması, kurtarın beni saplandım bu batağa çıkamıyorum hissi. yarınki sunumuma çalışmak yerine hala burdayım evet.

t: yazdıkça yazasınızın gelmesidir.

sağımdaki solumdaki melekler bu kadar yazmadı yav.

bir ortama girildiği zaman 40 yıl düşünsem aklıma gelmeyen kelimeler günlük konuşma dilime nakış işler gibi işlendi. bazen bende ağzımdan çıkan kelimelere hayret ediyorum.

sabahları millet manitasından,eşinden dostundan bildirim almak uğruna telefona sarılırken ben "bak bakayım whis bugün kimler tanımlarını okumuş da oylamış?" diyorum. her birine ayrı ayrı bakarım kaçırmam.

sözlükte 3,5 sevdiğim yazarla dedikodu,gıybet bağımlılığımız oluştu. ama ona gıybet demeyelim de kafa dengi insanlarla hoş sohbet mohbet etmek diyelim *

bazen de kendinizi x yazarın tanımı veya açtığı saçma başlıklara sinirlenip sitem ederken bulabilirsiniz. o da tanimlari ve basliklari engelle butonuyla hallolacak şeyler.

dinlenilen şarkı sırasında "acaba bu şarkının başlığı açılmış mıdır?" diye düşünerek bir arkadaşa bakıp çıkıcam bahanesiyle sözlüğe girip çıkamamak.

valla sık sık göz atmak dışında bir yan etkisini görmedim. ee yeni bir bilgi öğrenme potansiyeli yüksek bir mecra olduğundan bu etkiden de şikayetçi değilim.

günlük konuşmalarımda da tanım yapıyorum.

bazı genç kardeşlerime üzülüyorum açıkçası.
iki cümle üzerinden hemen galeyana geliyorlar, kendilerine ters gelen fikirleri çok kafaya takıyorlar, sinirleniyor, üzülüyorlar falan.
sanal bir alem de yüzü hiç bir zaman görmeyeceğin insanların, totosundan salladıkları beyaanatlara bu kadar takılmayın sevgili kardeşlerim. zamanınıza, yıprattığınız sinirlerinize yazık. değmez çocuğum değmez.
sanal alem burası, insanlar yüzünüze söyleyemeyeceği kelimeleri, cümleleri gayet kolay bir şekilde burada iletebilir, çünkü çekinmesinin hiçbir sebebi yok.
bu güzel kardeşlerime tavsiyemdir, ya engele geçin, ya da sadece fikirlerinizi kendinizi üzmeden belirttin.
sevgiyle kalın, kendinizi üzmeyin.

artık her şeye nokta koyuyorum.

bazılarında ego kaçağına neden oluyor. ben tek siz hepiniz ayrımcılığına kadar varıyor iş neredeyse. didak didak didaktörler, herrrrr şeyi ama herrrrrr şeyi ciddiye alanlar, arada bir standart sapmanın tadına baksalar bile bir ayar verme misyonunu omuzlarına alabiliyorlar. bi havalar, bi havalar filan...

mesajlaşırken noktalama işaretleri kullanıyorum. neden mi kötü dediğinizi duyar gibiyim. boş muhabbet yaparken karşımdaki ciddi konuştuğumu zannedip bana çıkıştığı oldu.

ağzın çok laf yapar hale gelmesi. uluda yazıyorsanız ansızın troll cümleler kurma alışkanlığı. cümleleri evet ile sonlandırmak. evet.

prospektüsünde yazıyor olması lazım.

telefondan yazarken bir saatten sonra parmaklar uyuşuyor.

çevrende dönen boş muhabbetlerden daha uzak kalınması. ama bu olumlu etki oldu.

asiri ego, klavye delikanliligi daha sayayim mi.