2881.
ben basit bir insanım. bu fotoğraf kadar kusurlu, fotoğraftaki kadar en az. makrome bir dream catcher ama mesela oturduğunuz bahçe masasının manzarasını bölen. bir miktar ayrıksı ve/dahi saçma ama neden olmasın denecek kadar fit olabilen ortama. iddiasız biriyim ben. hırslarım da keskin duygularım da yok pek. elbette bam tellerim var, kimin yok ki, ne var ki kendime haksızlık ettiğimi düşünmeme sebep olacak şekilde bazı bazı, bastırıyorum çoğunu. n’olmuş öğlenin 3’ünde sarhoşsam mesela? n’olmuş beni yeni yeni tanımakta olan adamı ben biraz yalnız kalmak istiyorum diyerek masadan yollamışsam ne düşüneceğini umursamadan? basit, hissettiği, düşündüğü, var olduğu gibi olan biri olmasam böyle mi olurdu? ben? hayatım?
şu objenin varlığı bana asıl benin anlamını hatırlatıyor. çok net bir şekilde hem de. hem üzüyor beni hem tatmin ediyor. ben gibi. ve hayatıma dahil ettiğim gelmiş geçmiş herkes gibi.
devamını gör...
2882.
uzun uzun yazmayacağım. neydim ne oldum düşüncesi ilgili görseldedir.
devamını gör...
2883.
birkaç ay içerisinde fotoğraflarıma ve şiirlerime kalıcı bir yer bulup sevdiklerimi birbirlerine emanet ettikten sonra bu hayata veda edeceğim. yaşamak yükü ağır geldi. bana verilen hayatı, şansı kaldıramıyorum artık. boğazıma düğümlenenlerden yoruldum. herkes bir yerini buldu da ben fazlalık kaldım. bu da benim son mektubum olsun size.
devamını gör...
2884.
nerden başlamam gerektiğini bilmiyorum veya anlatmak istediklerimi gerçekten anlatabilecek miyim onu da bilmiyorum.
bazı günler oldu; kendimi herkesten soyutlayıp tek başıma yalnızlığıma sığınmak istedim, bazı günler oldu, sevdiğim bir insana sığınmak istedim.
bazen her şeyden bıktım ve hayatımı sorgulamaya başladım, bazense hayata sıkı sıkı tutunup bırakmama kararı aldım.
bazı günlerde her şey boşmuş gibi hissettim bazı günlerde ise daha iyisi olsun diye uğraştım.
bazen hayatıma insanlar almayı denedim, bazense hayatımdan insan çıkarmayı denedim.
bazı günler çok ağlarken, bazı günler gözümden yaş gelene kadar güldüm.
bazen çok masum bir çocukken, bazen aklından hiçte masum fikirler geçmeyen bir çocuk oldum.
bazen her şeyi haykırmak, içimdekileri dökmek istedim bazense her şeyi içime içime yaşamayı istedim.
bazı günler oldu kimsenin yanımda olmadığını fark ettim ve bazı günler oldu sevdiklerimin hep yanımda olduğunu fark ettim.
bazen yaşadığım şeyler için kendimi suçladım, bazense yaşanılan şeyler için suçlu aradım.
bazen küçük bir çocukken bazen olgun bir insan oldum.
bazı günler çok hayal kurdum, bazı günler hiç hayal kurmadan gerçeklerle yaşadım.
bazı günlerde kendimi kitaplara sığınırken buldum, bazı günlerde ise sığınacak bir yer ararken buldum kendimi.
bazen gerçekten kazandığımı fark ettim, bazense kaybettiğimi anladım.
bazı günlerde aradığımı gerçekten buldum sandım, bazı günlerde ise aradığım şeyin ne olduğunu bile bilmediğimi fark ettim.
bazen mutluluğu takip etmeyi denedim, bazende mutluluğunu bana gelmesini bekledim.
bazı günler etrafıma gülücük saçarken bazı günler etrafımı öfke,üzüntü saçtım.
bazen herkes için güzel şeyler yaptım, bazense kötü olduğunu bile bile herkese karşı bir şeyler yaptım.
bazı günler oldu ani kararlar aldım ve bazı günler oldu aldığım kararların pişmanlığını yaşadım.
-a.ş-
bazı günler oldu; kendimi herkesten soyutlayıp tek başıma yalnızlığıma sığınmak istedim, bazı günler oldu, sevdiğim bir insana sığınmak istedim.
bazen her şeyden bıktım ve hayatımı sorgulamaya başladım, bazense hayata sıkı sıkı tutunup bırakmama kararı aldım.
bazı günlerde her şey boşmuş gibi hissettim bazı günlerde ise daha iyisi olsun diye uğraştım.
bazen hayatıma insanlar almayı denedim, bazense hayatımdan insan çıkarmayı denedim.
bazı günler çok ağlarken, bazı günler gözümden yaş gelene kadar güldüm.
bazen çok masum bir çocukken, bazen aklından hiçte masum fikirler geçmeyen bir çocuk oldum.
bazen her şeyi haykırmak, içimdekileri dökmek istedim bazense her şeyi içime içime yaşamayı istedim.
bazı günler oldu kimsenin yanımda olmadığını fark ettim ve bazı günler oldu sevdiklerimin hep yanımda olduğunu fark ettim.
bazen yaşadığım şeyler için kendimi suçladım, bazense yaşanılan şeyler için suçlu aradım.
bazen küçük bir çocukken bazen olgun bir insan oldum.
bazı günler çok hayal kurdum, bazı günler hiç hayal kurmadan gerçeklerle yaşadım.
bazı günlerde kendimi kitaplara sığınırken buldum, bazı günlerde ise sığınacak bir yer ararken buldum kendimi.
bazen gerçekten kazandığımı fark ettim, bazense kaybettiğimi anladım.
bazı günlerde aradığımı gerçekten buldum sandım, bazı günlerde ise aradığım şeyin ne olduğunu bile bilmediğimi fark ettim.
bazen mutluluğu takip etmeyi denedim, bazende mutluluğunu bana gelmesini bekledim.
bazı günler etrafıma gülücük saçarken bazı günler etrafımı öfke,üzüntü saçtım.
bazen herkes için güzel şeyler yaptım, bazense kötü olduğunu bile bile herkese karşı bir şeyler yaptım.
bazı günler oldu ani kararlar aldım ve bazı günler oldu aldığım kararların pişmanlığını yaşadım.
-a.ş-
devamını gör...
2885.
değişim ve insan arasındaki bağı çözebilen bir kurallar sistemi olsaydı… mutlaka tıkanırdı. olgunlaşma ve bedensel değişimin, çevreyle etkileşimini bağdaştırabilecek kadar aciz bir sisteme dayalı olmasaydı her şey…
yaşadığı yerin ve beyninin tamamını kullanamayan insan ve onun değişimi! 1994 yılında kolombiya-ingiltere maçında kolombiyalı kaleci topu ayaklarıyla kurtardı. her şey değişti. beklenenin dışında hareketler hız kazandı. o bir ışıktı, herkesin gözünü aldı. değişime inanma ışığı…
hayal diye bir avuntu var. o kadar güçlü bir avuntu ki, binlerce ihtimalin gerçekleşme yüzdesini hesaplatır. hesap makinesi ile dolaşan insanlar türetiyor hiç durmadan. matematik hayatları ele geçiriyor. her şeyi hesaplama zorunluluğu geliyor. insan vicdanı ile hesaplaşıyor. çıkanı kendine bölüp, yalnızlığı ile çarpınca sonuç hayal kırıklığı oluyor. hayal kırıklığı bir ışık oluyor. değişimi simgeleyen bir ışık! yeni bir umudun başlangıç noktası! ve bu vazgeçilmez dizge sıralanıp gidiyor. insan ve değişim iç içe giriyor her pozisyonda, önde, arkada, kucakta, omuzda, ensede, kulakta, ağızda…
geleceğin belirsizliği başka bir ışık oluveriyor bu sırada. kimse bilmiyor, herkes yalan söylüyor. bilinmezlik denklemi çözemiyor matematik. insan tıkanıyor, boğuluyor. matematik sonsuz diyor, insan sıçtım diyor. bu ikilem arasında hiçbir bağ kurulamıyor ve bu noktada beynin, hayal ile gerçeği darmadağın eden düşünceleri ışığa dönüşüyor. sızıntı şeklinde başlıyor ve sonra karanlık içinde bile güneş var dedirtebiliyor.
yalan! hiçbir insan canlısının vazgeçemediği beş harfli bir olgu! çeşitli boyutlar ve renklere uygun görülmüş sonsuzluk tarifi. matematiğin terk ettiği beyinlerin uğradığı işgal… etrafımız kuşatıldı! teslim olun! yoksa size yalan söylerim! güzel günlerin, iyi niyetli insanların ve düzgün bir yaşantının tarifini yaparım. maddesel olan her şeyi sunarım size!
gerçekleri yaşayıp yalanları söylerken ya da gerçeklerin sır, yalanların aleni olduğunu düşünürken, güven, sönmüş bir kuyruklu yıldız gibi karanlığa gömülüyor. güvensiz olan bir başına kalmaya zorlanıyor ve bu zorunluluk kimilerini hasta, kimilerini yok ediyor.
en az yalan söyleyen, ölüme en yakın olandır. sonrasının olmadığı bir gerçektir. gerçek ışıktır. bütün yalanları aydınlatan bir ışık! o halde uzatmaya gerek yoktur. gerçek, ölümle gelir, yalan, doğumla başlar.
adım, cübeyr! bu ismi ben buldum! arapça kökenli, küçük kahraman dilimizdeki karşılığı… yalan hep devam eder.
yaşadığı yerin ve beyninin tamamını kullanamayan insan ve onun değişimi! 1994 yılında kolombiya-ingiltere maçında kolombiyalı kaleci topu ayaklarıyla kurtardı. her şey değişti. beklenenin dışında hareketler hız kazandı. o bir ışıktı, herkesin gözünü aldı. değişime inanma ışığı…
hayal diye bir avuntu var. o kadar güçlü bir avuntu ki, binlerce ihtimalin gerçekleşme yüzdesini hesaplatır. hesap makinesi ile dolaşan insanlar türetiyor hiç durmadan. matematik hayatları ele geçiriyor. her şeyi hesaplama zorunluluğu geliyor. insan vicdanı ile hesaplaşıyor. çıkanı kendine bölüp, yalnızlığı ile çarpınca sonuç hayal kırıklığı oluyor. hayal kırıklığı bir ışık oluyor. değişimi simgeleyen bir ışık! yeni bir umudun başlangıç noktası! ve bu vazgeçilmez dizge sıralanıp gidiyor. insan ve değişim iç içe giriyor her pozisyonda, önde, arkada, kucakta, omuzda, ensede, kulakta, ağızda…
geleceğin belirsizliği başka bir ışık oluveriyor bu sırada. kimse bilmiyor, herkes yalan söylüyor. bilinmezlik denklemi çözemiyor matematik. insan tıkanıyor, boğuluyor. matematik sonsuz diyor, insan sıçtım diyor. bu ikilem arasında hiçbir bağ kurulamıyor ve bu noktada beynin, hayal ile gerçeği darmadağın eden düşünceleri ışığa dönüşüyor. sızıntı şeklinde başlıyor ve sonra karanlık içinde bile güneş var dedirtebiliyor.
yalan! hiçbir insan canlısının vazgeçemediği beş harfli bir olgu! çeşitli boyutlar ve renklere uygun görülmüş sonsuzluk tarifi. matematiğin terk ettiği beyinlerin uğradığı işgal… etrafımız kuşatıldı! teslim olun! yoksa size yalan söylerim! güzel günlerin, iyi niyetli insanların ve düzgün bir yaşantının tarifini yaparım. maddesel olan her şeyi sunarım size!
gerçekleri yaşayıp yalanları söylerken ya da gerçeklerin sır, yalanların aleni olduğunu düşünürken, güven, sönmüş bir kuyruklu yıldız gibi karanlığa gömülüyor. güvensiz olan bir başına kalmaya zorlanıyor ve bu zorunluluk kimilerini hasta, kimilerini yok ediyor.
en az yalan söyleyen, ölüme en yakın olandır. sonrasının olmadığı bir gerçektir. gerçek ışıktır. bütün yalanları aydınlatan bir ışık! o halde uzatmaya gerek yoktur. gerçek, ölümle gelir, yalan, doğumla başlar.
adım, cübeyr! bu ismi ben buldum! arapça kökenli, küçük kahraman dilimizdeki karşılığı… yalan hep devam eder.
devamını gör...
2886.
değişim her zaman zor ve sancılı bir süreç. bu yüzden insan bu acıyı sadece kendisi istediği için çekmeli. başkası uğruna geçirilen değişimler kalıcı olamaz , çekilen acı boşa olur . kendimizi başka bir noktaya taşımak için değişmek istemeliyiz ya da kendimizle mutluysak başkalarının değişim taleplerine boyun eğmemeliyiz. insan yola sürüklenerek çıkarsa yolda kalır , ancak kendi içinden gelen güç ve istekle yolun sonuna kadar gider .
devamını gör...
2887.
mavi kırlangıçların ve bilhassa yakut rengi kelebeklerin kanat çırpışları zerk edilmişti ruhuma. o sabah içim içime sığmıyordu. kalbim aklımın tahayyül sınırlarını zorluyordu. ince ve şeffaf bir balon tabakasından izliyordum hayatı. yalnızlıktan kurtulmaya bir dokunuş yetecek. dokunsam patlayacak dokunsam bitecek belki de çocukluğum ellerimden tutup beni çiçek tarlalarına götürecekti. ama yok ben öyle korunmasız öylesine savunmasız çıkamam o balondan. önümde ömrümün dolaşmaya yetemeyeceği kadar büyük bir gökyüzü var. hasta ruhumun çığlığı yankılanacak orada. ben ki nasıl terkedilmişsem kalabalıklardan. çığlıklarım tırmalayacak kalabalığın kulaklarını. işte o zaman bir kırlangıç çığlığı kadar tiz olacak sesim ve ölmeye yakın bir kelebeğin kanatlarını teslim edişi gibi teslim edeceğim ruhumu...
ydd
ydd
devamını gör...
2888.
buraya yazanları okumayan, okuyup alay edenler varmış.
ah ne kadar pamuk hayatlar yaşıyorsunuz siz. ayağınıza taş gelmesin. hiç sevdiniz mi?
severken bir gün arayıp ulaşamadığınız oldu mu?
defalarca ulaşamayıp bir gün canı isteyince telefonu açıp anasına bacısına küfür etmiş gibi alo dediler mi?
ne oldu neyin var dediğiniz zaman hastayım deyip iki hafta sonra instagramda evlendiğini gördünüz mü?
o gün doğum gününü kutlamak için heyecanla plan yapıp, el ele sinemaya gidip gecesinde ben yapamıyorum artık. bir ilişkiyi kaldıracak gücüm yok dediler mi?
yıllarca sevgili olup ayrılık kararı alıp gerzek gibi üzülür diye o ilişkinin içinde daha yıllarca kaldınız mı?
çok b.ktan dertler değil mi?
tamam sen yazma.
alay etmeye devam et.
güçlü şey seni.
ah ne kadar pamuk hayatlar yaşıyorsunuz siz. ayağınıza taş gelmesin. hiç sevdiniz mi?
severken bir gün arayıp ulaşamadığınız oldu mu?
defalarca ulaşamayıp bir gün canı isteyince telefonu açıp anasına bacısına küfür etmiş gibi alo dediler mi?
ne oldu neyin var dediğiniz zaman hastayım deyip iki hafta sonra instagramda evlendiğini gördünüz mü?
o gün doğum gününü kutlamak için heyecanla plan yapıp, el ele sinemaya gidip gecesinde ben yapamıyorum artık. bir ilişkiyi kaldıracak gücüm yok dediler mi?
yıllarca sevgili olup ayrılık kararı alıp gerzek gibi üzülür diye o ilişkinin içinde daha yıllarca kaldınız mı?
çok b.ktan dertler değil mi?
tamam sen yazma.
alay etmeye devam et.
güçlü şey seni.
devamını gör...
2889.
ah be oğlum tam zamanıydı şimdi. yıldırım nikahıyla evlenir ikametini benim olduğum yere aldırır hemen gelirdin yanıma. nolurdu yardım etseydin sana çok ama çok ihtiyacım var şu an. saplandım kaldım ben senin beni bıraktığın zamanda. baksana hiçbir şeye hevesim yok
devamını gör...
2890.
kendi kendine:
insan olsan kendinden kaçardın. muş gibi yapmazdın, eğreti durmazdın. çözümsüzlüğünü alıp kahrederdin belki, insan olsan. ciğerinden sökülen her harfi bir acının oraya nakışladığını bilirdin. insan olsan hapsolduğun bu kıskacı aşardın. başkası her vurduğunda seni, bir de vurmazdın sen de kendini. savruluyor savrulduğun kadar kelimelerin, hakkını veremediğin nacizane sanatın. kendi sancın içinde boğulurken feryadının yankıları kesiyor duvarları.
ağlıyorsun, nihayet ağlıyorsun.
insan oldun işte. bütün yasların hakkını verince daha değersiz olmuyorsun. tutulmamış yasları olan insanların yaşlanmış hallerini aklının gözlerinden sil. kimsenin bükülü kalan dudak kenarı değilsin ki sen.
biraz da kendine merhamet et, nolursun.
insan olsan kendinden kaçardın. muş gibi yapmazdın, eğreti durmazdın. çözümsüzlüğünü alıp kahrederdin belki, insan olsan. ciğerinden sökülen her harfi bir acının oraya nakışladığını bilirdin. insan olsan hapsolduğun bu kıskacı aşardın. başkası her vurduğunda seni, bir de vurmazdın sen de kendini. savruluyor savrulduğun kadar kelimelerin, hakkını veremediğin nacizane sanatın. kendi sancın içinde boğulurken feryadının yankıları kesiyor duvarları.
ağlıyorsun, nihayet ağlıyorsun.
insan oldun işte. bütün yasların hakkını verince daha değersiz olmuyorsun. tutulmamış yasları olan insanların yaşlanmış hallerini aklının gözlerinden sil. kimsenin bükülü kalan dudak kenarı değilsin ki sen.
biraz da kendine merhamet et, nolursun.
devamını gör...
2891.
koşturmacanın en had safhada olduğu, günde 3 saatlik uykuyla geçen 5-6 günlük serüven bitti ve oturmuş çay içiyorum. manzarada var.
bayadır yaptığım işten bu kadar keyif almışlığım olmamıştı. çok yoruldum ama çokta keyif aldım. bir kızın peşinden 3 gün boyunca koşup, kaderimin "zorlama işte bu kızı sana vermeyeceğim" demelerini görmezden gelip biraz fazlaca üzerine gittim. baya bi yol katettim ama o da yetersizmiş demek ki kalbim bir miktar kırıldı. olsun 2 gün sonra eski normalime zaten dönerim. işin kötü tarafı uzun zamandır hiçbir kızın peşinden bu kadar koşturmamıştım. işin dahada garip tarafı odaya götürebileceğim, benimle flört eden bir sürü kızın olması ve benim diğer hepsini eleyip ona gitmem. malım çünkü. bir bakışta çarpıldık kıza napalım şimdi o kadar olur.
yaklaşık 1 ay kadar önce böyle birşey yazıp bırakmışım. o kıza birkaç hamle daha yapmama rağmen olmadı, sevgilisi olduğunu düşündüğüm başka biriylede snap atmış. şimdi gördüm.
her ne kadar kızın aşkından ölmesemde kalbim çok kırık bu konuda. yavru bir köpek duygusallığı çöküyor üzerime.
hayatımın en boktan dönemi değil belki ama en umutsuz ve hayalsiz dönemini yaşıyorum. tüm hayallerimi ve isteklerimi çöpe attım çünkü. ne bir bağ kurabiliyorum nede bir şeyi arzu edebiliyorum. dümdüz, akışına bırakmış yaşıyorum. o kadar yorucu ki anlatamam. sabah olsun istemiyorum mesela. yeniden bir güne başlamak çok yorucu geliyor.
intihar edeceğimden değil fakat " artık ölsem mi?" demediğim bir gün yok. tek çıkar yolunu bu görüyorum artık. kolumu kaldıracak, bir taşı sağdan sola koyacak gücü bulamıyorum kendimde. sadece sürükleniyorum.
bazen biri beni tutsa ve diyorum. o silkinme beni 2-3 ay daha idare eder gibime geliyor. sonra yine başladığım yere, şu an olduğum yere döneceğim bundanda eminim. sadece günü kurtarırdı herhalde.
uyumak istemiyorum, uyursamda sabah uyanmak istemiyorum. mücadele edecek gücüm kalmamış gibi hissediyorum. bittim artık yeter beni bir köşede bırakın siz gidin demek istiyorum. bazen bir evsiz olmak, dervişler gibi gezmek istiyorum. sonra belki bir daha ice americano içemem diye korkuyorum.
kendimde "hadi bir adım daha, geldik sayılır" temennisindeki o son adımı atacak gücü bulamıyorum. koskaca okyanusun ortasında küçük bir kayık gibiyim. nereye, nasıl gideceğim hakkında hiçbir fikrim yok. hatta kıyıya varıp varmayacağım bile meçhul.
kendime acımıyor veya yüklenmiyorum. hiçbir kişi, konu veya olaya bağlamıyorum bu durumu. neden olduğunuda bilmiyorum. 20 gün tatil yapsam yine düzelemem biliyorum.
sabah uyanacağım ve yine bana "çok asabisin " diyecekler.
bayadır yaptığım işten bu kadar keyif almışlığım olmamıştı. çok yoruldum ama çokta keyif aldım. bir kızın peşinden 3 gün boyunca koşup, kaderimin "zorlama işte bu kızı sana vermeyeceğim" demelerini görmezden gelip biraz fazlaca üzerine gittim. baya bi yol katettim ama o da yetersizmiş demek ki kalbim bir miktar kırıldı. olsun 2 gün sonra eski normalime zaten dönerim. işin kötü tarafı uzun zamandır hiçbir kızın peşinden bu kadar koşturmamıştım. işin dahada garip tarafı odaya götürebileceğim, benimle flört eden bir sürü kızın olması ve benim diğer hepsini eleyip ona gitmem. malım çünkü. bir bakışta çarpıldık kıza napalım şimdi o kadar olur.
yaklaşık 1 ay kadar önce böyle birşey yazıp bırakmışım. o kıza birkaç hamle daha yapmama rağmen olmadı, sevgilisi olduğunu düşündüğüm başka biriylede snap atmış. şimdi gördüm.
her ne kadar kızın aşkından ölmesemde kalbim çok kırık bu konuda. yavru bir köpek duygusallığı çöküyor üzerime.
hayatımın en boktan dönemi değil belki ama en umutsuz ve hayalsiz dönemini yaşıyorum. tüm hayallerimi ve isteklerimi çöpe attım çünkü. ne bir bağ kurabiliyorum nede bir şeyi arzu edebiliyorum. dümdüz, akışına bırakmış yaşıyorum. o kadar yorucu ki anlatamam. sabah olsun istemiyorum mesela. yeniden bir güne başlamak çok yorucu geliyor.
intihar edeceğimden değil fakat " artık ölsem mi?" demediğim bir gün yok. tek çıkar yolunu bu görüyorum artık. kolumu kaldıracak, bir taşı sağdan sola koyacak gücü bulamıyorum kendimde. sadece sürükleniyorum.
bazen biri beni tutsa ve diyorum. o silkinme beni 2-3 ay daha idare eder gibime geliyor. sonra yine başladığım yere, şu an olduğum yere döneceğim bundanda eminim. sadece günü kurtarırdı herhalde.
uyumak istemiyorum, uyursamda sabah uyanmak istemiyorum. mücadele edecek gücüm kalmamış gibi hissediyorum. bittim artık yeter beni bir köşede bırakın siz gidin demek istiyorum. bazen bir evsiz olmak, dervişler gibi gezmek istiyorum. sonra belki bir daha ice americano içemem diye korkuyorum.
kendimde "hadi bir adım daha, geldik sayılır" temennisindeki o son adımı atacak gücü bulamıyorum. koskaca okyanusun ortasında küçük bir kayık gibiyim. nereye, nasıl gideceğim hakkında hiçbir fikrim yok. hatta kıyıya varıp varmayacağım bile meçhul.
kendime acımıyor veya yüklenmiyorum. hiçbir kişi, konu veya olaya bağlamıyorum bu durumu. neden olduğunuda bilmiyorum. 20 gün tatil yapsam yine düzelemem biliyorum.
sabah uyanacağım ve yine bana "çok asabisin " diyecekler.
devamını gör...
2892.
benim flört denemeleri
devamını gör...
2893.
sevgili sozluk, bugun epsilona aşık oldum. kendine iyi bak sözlük. muah.
boyle karalamalar lazim bize. bir örnektir.
boyle karalamalar lazim bize. bir örnektir.
devamını gör...
2894.
ulan sözlükte eksi verme şeysi yok diye aksini hakeden kadınlara artı oy veriyorum sözlük.
lanet olsun içimdeki insan sözlük yazarı sevgisine
lanet olsun içimdeki insan sözlük yazarı sevgisine
devamını gör...
2895.
gözünün yağını yediğim artık adam akıllı başlasan mı?
bak artık bir düzen oturtman lazım.
planlı olman lazım.
sen yapmayınca oyun bozanlık yapıyorsun ama.
lütfen artık daha fazla kendine ihanet etme.
bak artık bir düzen oturtman lazım.
planlı olman lazım.
sen yapmayınca oyun bozanlık yapıyorsun ama.
lütfen artık daha fazla kendine ihanet etme.
devamını gör...
2896.
bugün doktordan sonuçlarımı aldım sözlük...
söylediğine göre benim tahlillerim başka bir hastayla karışmış. doktorun 'mahzen bey siz kör değilsiniz görüyorsunuz' demesi üzerine,
n'aman allahım görüyorum elbet, görüyorum ya! dememle hayata geri döndüm ve sözlük hesabımı aktive ettim tekrardan.
yeniden merhaba.
söylediğine göre benim tahlillerim başka bir hastayla karışmış. doktorun 'mahzen bey siz kör değilsiniz görüyorsunuz' demesi üzerine,
n'aman allahım görüyorum elbet, görüyorum ya! dememle hayata geri döndüm ve sözlük hesabımı aktive ettim tekrardan.
yeniden merhaba.
devamını gör...
2897.
sevgili defter,
sözlük kızları kalbimi kırdı. bobregimi caldi.kendini iyi bak.
sevgilerle,
epsilon.
sözlük kızları kalbimi kırdı. bobregimi caldi.kendini iyi bak.
sevgilerle,
epsilon.
devamını gör...
2898.
sabah kalk, 2km falan köpek gezdir, eve gel hızlı duş sonra iş yolu, o da 5 km falan bisiklet sürüşü demek. akşama kadar çalış, aynı yolu yine dön. (neyse ki bu sefer rampa benden yana) yemek hazırla, ye (bazen bu bile iş) sonra aynı sabah ki parkurla köpek dolaştır. oh be bitti dediğin yerde uyumayan çocuğu salla. saat kaç oldu biraz dinlenmek istemek çok mu lüks yahu?
devamını gör...
2899.
bir rivayete göre, canı sıkılan, ruhu daralan, yazmaktan başka elinden bir şey gelmeyenler bu başlığa yazıp ruhunu çarmıha gerip rahatlıyormuş. tamam dedim, ben de ruhumu gereyim, ya ortadan çatlar ya da rahatlar.
ne yapıyorsunuz, yazmadan önce düşünüyor musunuz ne yazayım diye? ben düşünmedim. dibine kadar saçma bir yazmak bu. belki göndermeden silinecek. sene çok eski tarihlerde sözlük olayına daha başlamamışken kağıda da böyle gelişine gidişine yazar, sonra yırtar atardım. rahatlatırdı bak. yazmak gerçekten rahatlatıyor. şu an burayı da o amaçla kullanıyorum. yoldaş helal et, sözlüğü kurarken birileri gelsin karalayıp, sonra yırtıp atsın diye hayal etmemişsindir eminim sözlüğü. ama olur öyle şeyler, çok da şeyapmayalim şimdi.
kalbim öyle bir sıkışıyor ki bugün, ya öleceğim haber veriyor ya da kötü bir şey olacak ya da sadece işini yapıyor garibim, ben isguzarlik yapıp anlam yüklüyorum durduk yere. ruhunuzu hissediyor musunuz siz? ben hissediyorum. bedenimden 5 cm daha içeride. garip bir tarif ediş belki ama öyle işte. ona rağmen sıkışıyor bedenimde. çıkmak için zorluyor. yahu dur işte, bir şey yok dışarıda. valla yok, ben baktım. otur oturduğun yere.
buna kesin tıp literatüründe bir şey diyorlar. hatta baktım google'dan allah'tan kanser demedi ama anksiyete diyor. sırf bunun için gitmem doktora. çok kınadım anksiyetem var deyip, mütemadiyen anksiyete muhabbeti yapanları. zaten dilimi s..yim ne kınadıysam başıma geldi. ama ne yapayım moda olmuş herkesin dilinde "anksiyetem var." gittin mi doktora? yok. tamam.
ya yine dilimi s..yim yaz gelsin dedim durdum 10 ay. bu yaz bir bıktım yazdan. tobeler olsun, ne oluyor bana. başlık varya "30 yaşından sonra zevklerin değişmesi" gibi bir şey. o oldu bak kesin. 30'u da yeni geçmedim ama yeni etki etki herhalde. kış da değil istediğim ama. bahara sabitleyelim bu durumu. 50'ye kadar da bahar götürür, sonra bakarız. bunaldım sıcaktan. iyi hoş da sıcaktan başım ağrımasa keşke. o da mı yaşlılıktan? belki.
himm bakayım başka? başka yok. bitmiş kelimelerim.
ne yapıyorsunuz, yazmadan önce düşünüyor musunuz ne yazayım diye? ben düşünmedim. dibine kadar saçma bir yazmak bu. belki göndermeden silinecek. sene çok eski tarihlerde sözlük olayına daha başlamamışken kağıda da böyle gelişine gidişine yazar, sonra yırtar atardım. rahatlatırdı bak. yazmak gerçekten rahatlatıyor. şu an burayı da o amaçla kullanıyorum. yoldaş helal et, sözlüğü kurarken birileri gelsin karalayıp, sonra yırtıp atsın diye hayal etmemişsindir eminim sözlüğü. ama olur öyle şeyler, çok da şeyapmayalim şimdi.
kalbim öyle bir sıkışıyor ki bugün, ya öleceğim haber veriyor ya da kötü bir şey olacak ya da sadece işini yapıyor garibim, ben isguzarlik yapıp anlam yüklüyorum durduk yere. ruhunuzu hissediyor musunuz siz? ben hissediyorum. bedenimden 5 cm daha içeride. garip bir tarif ediş belki ama öyle işte. ona rağmen sıkışıyor bedenimde. çıkmak için zorluyor. yahu dur işte, bir şey yok dışarıda. valla yok, ben baktım. otur oturduğun yere.
buna kesin tıp literatüründe bir şey diyorlar. hatta baktım google'dan allah'tan kanser demedi ama anksiyete diyor. sırf bunun için gitmem doktora. çok kınadım anksiyetem var deyip, mütemadiyen anksiyete muhabbeti yapanları. zaten dilimi s..yim ne kınadıysam başıma geldi. ama ne yapayım moda olmuş herkesin dilinde "anksiyetem var." gittin mi doktora? yok. tamam.
ya yine dilimi s..yim yaz gelsin dedim durdum 10 ay. bu yaz bir bıktım yazdan. tobeler olsun, ne oluyor bana. başlık varya "30 yaşından sonra zevklerin değişmesi" gibi bir şey. o oldu bak kesin. 30'u da yeni geçmedim ama yeni etki etki herhalde. kış da değil istediğim ama. bahara sabitleyelim bu durumu. 50'ye kadar da bahar götürür, sonra bakarız. bunaldım sıcaktan. iyi hoş da sıcaktan başım ağrımasa keşke. o da mı yaşlılıktan? belki.
himm bakayım başka? başka yok. bitmiş kelimelerim.
devamını gör...
2900.
önce kırıyorlar, sonra kırıldığın yerin failini soruyorlar.
devamını gör...
"normal sözlük yazarlarının karalama defteri" ile benzer başlıklar
karalama
2