normal sözlük yazarlarının sevmediği özellikleri

çabuk sinirlenmem.

mükemmeliyetçilik!

kendimi o kadar çok seviyorum ki sevmediğim bir şey gözüme çarpmıyor.... şaka tabi ki, o kadar fazla ki sayıp yazmayacağım için kestirimden gitmeyi tercih ettim...(bak bu da sevmediğim özelliklerimin arasında yerini aldı)

bazen bazı trolleri ciddiye alıyorum. almamak gerek.

tepki vermiyorum hiçbir şeye. sinir bozucu.

hak etmeyen insanlari ozlemek. elimde olmasada deger vermek. hep onlari aramak unutmamak. kotu bile olsa onlari istemek. kisacasi enayiligim yani

arsız, yüzsüz, hadsiz ve yalancı insanları fazla dinliyorum. sonuna dek dinlememin sebebi de nasıl açıklayacaklarını merak etmem.

bazen çok takıyorum.sanki düşününce düzelecekmiş gibi.
bir de gereksiz yükseliyorum. yeri geliyor neredeyse merhaba diyene bile çatıyorum.
insan sadece fiziksel acı çekmiyor zaar.

negatif düşünmek.

içime atıyorum. biriktirip patlıyorum.

kendini savunamayan canlılara karşı koruyucu olmak. parkta küçük bir kanişe saldırıp dişlemiş pitbulldan yanındaki kadını dövene kadar…
bir sürü olay yaşadım bununla alakalı yok hala akıllanamadım.

soğukkanlılığımı koruyamayınca yada yeterli efor sarfettiğimi düşünmediğimde çıvdırıyoyum adeta

maalesef çitosumu paylaşamam... *

isterse büssürü çitosum olsun, diyelim ki 10 tane çitosum var, 9 tanesini yiyin, umrumda olmaz lakin kendi çitosumdan vermek istemem...

kim ister ki?

açmışım çitosu, yiyorum yavaş yavaş, damağımda eziyor, fıcıt fıcıt suyunu emiyorum, teker teker yiyorum ki hemen bitmesin.

biri geliyor, diyor, versene bana da biraz.

utanma belası diyorum tamam, al diyorum 1 tane veriyorum. hadi diyorum tamam git.



diyor, ya bu ne 1 tane mi veriyorsun, versene biraz daha...

içime evlat acısı gibi oturuyor, meçuren 3-5 tane daha veriyorum...

verdim verdim de, gel bana sor nasıl verdim?

aklım gözüm verdiğim çitoslarda kalıyor, moralim bozuluyor...



ya kardeşim, içeride var işte kaç tane açılmamış, git oradan yesene, benimkinden niye istiyorsun?

bu anca bana yeter. ya yemin ederim bizim toplum aşırı beleşçi yav.

bana çitos* verilmeyince üzülmem. normalsozluk.com/entry/2023974

fevri olmam.

çok fazla öz eleştiri yapıyor olmam.

ınat etmem abi olmaz islere bile girip inatla oldurmaya calismam bazen oldursamda genelde husranla sonuclanir

bugün biyografime yazabileceğim bi sürü şey yaşadım ama yazmıyorum biyografi falan keşke yazsam ama yazmıyorum kapak olsun bu da size sevmiyorum bu biyografi yazmaya karşı olan salak nefretimi.

her şeyin en ince detayına kadar düşünüp kafamı çorbaya çeviriyorum sonra da o çorbayı içerken boğuluyorum.
(bkz: kelle çorbası)

çok seviyorum. elimde olmadan bir anda bütün yüreğim doluyor sonra da dolu yüreğimde boğuluyorum.