normal sözlük yazarlarının sevmediği özellikleri

hangi birini yazayım. şaştım kaldım. allah şaşırtmasın fjdjfj.

t: bayağı bir var olan özellikler listesi.*

çabuk affediyorum ve asla kin tutamıyorum. keşke biraz kin tutabilsem.

of bazen çok gıcık olabiliyorum.
kendimi gıcık etmek konusunda profesyonelim mesela.

çabuk inanmak. şair diyordu ya en belirgin özelliğiniz ne sorusuna, "aldanırım".

yaklaşık 3 haftadır eve gelip tatlı tatlı dizi seyredebilmenin, biraz kafamı toplamanın hayaliyle yaşıyorum. yapamadığım her gün bir sonraki güne aktarılıyor bu hayal. kendimle ilgili önceliklerim yok. daha cuma akşamından tüm haftasonu doluverdi.

olaylar öyle bir gelişiyor ki hem hiçbir plan birbiriyle çakışmıyor hem de bana en ufak bir boşluk bırakmıyor. zihnim çevremdeki insanların hayatlarıyla dolu. kuzenim yeni bir ilişki başlangıcında ve "merhaba" mesajını bile uzun uzun anlatmaya değer gördüğü salak evrede. en yakın arkadaşımın eski sevgilisi evlendi, dünyanın en kendini beğenmiş adamı "beni yalnız bırakmayın"lı depresyona girdi. diğer arkadaşım hafta içi yapamadığı her şeyi haftasonu yapmak istiyor. ben mi? 3 hafta önce başladığım dizinin 4. bölümünü merak ediyorum..

pazartesi akşam izleyeceğim ulan o bölümü!

çabuk sinirleniyorum.

gerçi çoğu uzun sürmüyor çok şükür. anlık vurup geçiyor genellikle.

iyi niyetim ve tertemiz kalbim.

ne sevmediğim özelliği?
aşığım be kendime*

bile bile hatalar yaparım.

çok kararsız kalmak.
her şeyi kafaya takmak ve bundan dolayı günümü mahvetmek.
her şeyde ümitli olmak(gerekli gereksiz fark etmiyor.) sadece gerekli şeylerde ümitli olsam yeterdi. fazlası acı verebiliyor.
çoğu şeyi kararınca uygulamam .ya çok az yaparım ya da fazlasıyla yaparım.denge ,orta yok bende .
dağınık olmak.

sevdiğim kadar sevildiğimi zannediyorum. arkadaşlıklarımın çoğu ben çabalamayı bıraktığımda bitiyor.

bir yazarın önerisini dinleyerek empati yapmak.

ilk görüşmede , ilk konusmada hatta hic konusmadan pesinen bir kanaat notu veriyorum ve o not cok zor degisiyor ...

bazı şeyleri ölümüne kafaya takmak. bir şeyi takıntı haline getirdim mi o konuda ilerlemeden sürekli o mevzuya kitlenir adeta hayatımı durdururum.

paranoyak bir insanım. her şeyin altında adeta bir yamuk arıyorum. iyi yani şu, erkenden fark ediyorum kandırıldığım zaman. ama kötü yanı da şu bazen bilmemek daha iyi oluyor veya iyi şeyleri şüphelerimle berbat ediyorum.

bu kadar çok sevmediğim özellik olmasını sevmiyorum.

çabuk sıkılıyorum. çok çabuk. büyük heveslerle başladığım ve belli bir noktaya getirmek için ölümüne emek verdiğim bir şey bile olsa, bir noktada sıkılıyorum ve sıkıldığım an gözüm hiçbir emeği görmüyor, silip atıyorum. ben böyle bir insan olmasaydım hayatım çok başka olurdu eminim. ama elimde değil.

tembellik. canım istemezse tüyü yerinden oynatmam. tembellik hareketlerimi kısıtlıyor

saçma sapan şeyleri kafama takıyorum. durup dururken bir anda modum düşebiliyor. bu iki özelliğimden aşırı nefret ediyorum

kendi kendimin modunu düşürüyorum o da yetmezmiş gibi o çukurda kalmaya devam ediyorum. üzüntüyü ertelememek lazım ama niye yapıyorsun ki bunu? her şey normal seyrinde giderken bile bile acı çekmeye çalışıyorum.