nuri bilge ceylan

overrated olduğunu iddia edenlere karşı kasaba, bir zamanlar anadolu'da, kış uykusu ve ahlat ağacı gibi harika filmler çeken yönetmendir.

uzun uzun sessizlikleri seven yönetmen

bu üç ismi de tanıyorum. üçüde gayet kaliteli ve güzel insanlardır.

özellikle kış uykusu filmiyle ilgili uzunca bir yazı yazmak istiyorum ama entelektüel derinliğim yetmiyor. en sevdiğim türk yönetmenlerden birisidir. ( bu arada bildiğim yönetmen sayısı bir elin parmağını geçmez)

adam başarılı cidden ama filmlerini izleyemiyorum yok gitmiyor.

en sevdiğim filmi kesinlikle iklimler. sonra bir zamanlar anadolu'da. bunlar dışındaki filmlerinde fatura yatırmaya gidip geldiğinizde izlemeye devam edebilirsiniz. bir şey kaçırmazsınız zira.

eğer film yapmak bir sanat ise, ülkemizde kendisi ile boy ölçüşecek kişi yoktur. doya doya severim.

büyük sinemacıdır. büyük yönetmendir. ama kasaba insanının bunalımını ve kasabadaki kaybedenlerin birbirlerini aşağı çekmesini biraz daha izlersem öldürecem kendimi. kardeşim biz zaten kasabalıyız. kasaba görmek istesek ankara'da pencereden dışarı bakmamız yeterli. bize bizden çok uzak ama olmak istediğimiz şeyleri göster artık. biz olduğumuz şeyi sevsek zaten 'sinema' sanatına gönül mü veririz nbc lütfen ama ya.

olay değil, durum odaklı anlatıcı. hangi sahnesi ya da hangi sözü akıllarda kalmaz ki. kış uykusu’nda kendiyle mutlu olmayı anlatan tiradı mı söylesem yoksa bir zamanlar anadolu’da muhtarın evindeki gerçekçi sahneleri mi anlatsam yoksa savcının doktora intihar bir başkasını cezalandırmak mıdır diyişini mi. ahlat ağacı’nda sinan’ın yazdığı kitabı hiç kimsenin okunmamış olması ve sadece sinan’ın hiç yakın görmediği babasının okuması. hem de iki kere. sinan’ın kitabıyla babasını fark etmesi.


büyük konuların ince yönetmeni.

aşırı özgün bir tarzı olduğunu düşündüğüm, gerçekliği olduğu gibi yansıtmayı çok iyi başaran, ilk başlarda filmlerinde cahilliğimden 'bu film mi lan, telefon kamerasıyla çekmişler bunu' gibi tepkiler verdiğim usta yönetmenimiz. ve bana göre en iyisi. (bkz: ahlat ağacı)

kış uykusu filmindeki imam hamdi ve kardeşi ismail karakterleri, anton çehov'un bozkır isimli öyküsünde yer alan han sahibi moysey moyseviç ve kardeşi solomon'un uyarlamasıdır.

abarttıklarımızdan biridir. kötü demiyorum. ama anlatıldığı kadar bir adam değildir. çok da sevmem filmlerini.

onlarca ödül sahibi, türkiye sinema tarihinin en iyi senarist ve yönetmenlerinden biri olan, aynı zamanda da çok iyi bir fotoğrafçı olan bu yalnız ve güzel ülkenin en güzel adamlarından biridir.

mayıs sıkıntısı filmi ile altın ayı adayı olmuş ve caligari film ödülünü kazanmıştır. cannes film festivalinin ise gediklisidir. ahlat ağacı ve kış uykusu ile altın palmiye kazanan yönetmen aynı ödüle bir zamanlar anadolu’da, üç maymun, iklimler ve uzak filmleriyle de aday olmuştur.

beni büyüleyen filmi uzak’ta aydın kesimin halka yabancılaşmasına dair göndermeler aklımdan hiç çıkmamıştır. bir zamanlar anadolu’da filmindeki yuvarlanan elma sahnesi de öyle. ya da ahlat ağacında kuyuya bakarak baba oğulun yaptığı o çok tanıdık sohbet de.

filmlerinin sıkıcı olması ile ilgili eleştirilmesine bir anlam veremiyorum. eleştirenlerin bazılarının ise sinema sektöründen olması akıl alır gibi değil. seyirci filmi beğenmeyebilir, sıkıcı bulabilir. ama osurarak bira şişesi devirmeyi komik zanneden bir komedyenin nuri bilge ceylan’la dalga geçmesi beni benden alıyor.

insan hayatı o kadar renkli ve hareketli değil. hayatımızı romantik komedi ya da aksiyon filmi olarak yaşamıyoruz. hayatımız uzun sessizlikler ve bekleyişlerle geçiyor. içimizden geçenler ve anlatamadıklarımızla dolu hayatlar yaşıyoruz. büyük yönetmen de bize bunu anlatıyor.

elbette film tercihi kişiden kişiye değişebilir ama güzel olana saygısızlık yapmak osurarak şişe devirmekten daha matah bir şey değildir.

iyi bir lobi yaratmıştır kendisine. eşi yardımcı olmaktadır bu konuda sanırım.

oscar ödüllerini veren academide jüri üyeliği bulunan bir yazar, yönetmen, kurgucu, sanat yönetmeni, dekor tasarımcısı...

aynen abartılıyor.

youtubeda en çok sevişme sahneleri izlenen yönetmen.

2008 yılında (bkz: cannes film festivali)'nde en iyi yönetmen ödülünü "tutkuyla sevdiğim, yalnız ve güzel ülkeme!" diyerek kabul eden yönetmen kişi. sinema alanındaki en prestijli başarımız da bence budur.

kamerasını alıp derede yuvarlanan yeşil bir elmanın peşinden yarım saat koşan yönetmen.

bugün 63. yaş gününü kutlayan türk senarist, fotoğrafçı ve yönetmen. türk sinemasının son döneme damgasını vurmuş en iyi yönetmenlerinden.

boğaziçi üniversitesi elektrik elektronik mühendisliği bölümünden mezun olduktan sonra çeşitli yurt dışı seyahatleri yapan ceylan, askerdeyken zaten ilgi duyduğu sinema üzerine çalışmaya karar verir askerlik dönüşü iki yıl mimar sinan üniversitesi güzel sanatlar fakültesinde sinema eğitimi alır.
90’lı yılların ilk yarısında çektiği ve ilk kısa filmi olan koza cannes film festivaline seçilen ilk türk kısa film olurken nuri bilge ceylan 90’ların sonunda çekmeye başladığı kasaba, mayıs sıkıntısı, uzak, iklimler, üç maymun, bir zamanlar anadolu’da, kış uykusu, ahlat ağacı gibi uzun metraj filmleriyle de dünya çapında bir ün ve pek çok festivalden ödül kazanmıştır. cannes film festivalinde çeşitli yıllarda çeşitli filmlerle en iyi yönetmen ve büyük jüri ödüllerinin yanı sıra başrollerini haluk bilginer, melisa sözen ve demet akbağ’ın paylaştığı kış uykusu filmi 2014 cannes film festivalinden altın palmiye ödülüyle dönmüştür. kış uykusu türk sinema tarihinde bu ödüle layık görülen ikinci film olmuştur.

“biri ölür üzülmezsiniz, sonra sandalyeye asılı hırkasını görürsünüz, o hırkanın duruşu kalbinize oturur.”

bizim insandan çıkan malzeme belli zaten napsın bu garibim de gelinine atlayıp arsa için kardeşini bıçaklayan adamların varoluşsal buhranını anlatmaya çalışıyo ya şu ülke hakkında hiç bi şey bilmesen ve nuri bilge’nin filmlerinin en sevilen kategorik filmler olduğunu öğrensen bu bile adama kafayı yedirtir ben nereye düştüm dedirttirir valla bak.