öğretmenlere takılan lakaplar

hobbit

"jokey" ve "at". doğru tahmin ettiğinizi değerlendirerek hangisinin kadın, hangisinin erkek öğretmene takıldığını uzun uzun açıklamayacağım.
pazartesileri ilk ders fizik olurdu.
-jokey: hafta sonu ne yaptınız gençler?
-sınıf: sinemaya gittim, sigara içtim, atariye gittim (o zamanlar internetin kendisi de cafesi de yoktu), bilardo oynadım hocam, vs.
-jokey: ben de ata bindim gençler.
-büt.ü garantilemiş bir öğrenci: hocam siz de her hafta sonu ata biniyorsunuz.
- sen öyle zannediyorsun, hafta içi de biniyorum.

hamiş-1: mizansen değil yaşanmışlıktır.
hamiş-2: bu lise artık yok (edildi).

kıl mahmut, penguen.

nadir al.ev alma nadir al.

bizim bir dil anlatım hocası vardı belini gambur ederek yürürdü . bizde ona sit (buz devri deki)derdik . matematikçi vardı bütün gün hikaye anlatrdi ona da gıcık olurduk ve tırtıl fatih derdik :)
içim acıdı yaa ne özlemişm o günleri:(

kel rafet, sıfırcı zeki, gerisini yazmayayım.

ilkokulda bir müdür yardımcımız vardı. uzun boylu, zayıf, sürekli uzun palto giyer ve siyah güneş gözlüğü takardı. çokta karizmatikti. lakabı matrix idi.

bir de üniversitede bölüm sorumlumuz olan gıcık bir hocamız vardı. adı iskender'di. bizim çocuklar s*kender hoca derdi allah affetsin

lisedeki ingilizce hocamız sorduğu soruya doğru cevap verince "well done" derdi. derste aynı cümleyi o kadar çok kuruyordu ki adı well done kaldı adamın.

tekerlek nuri (adam kalan mirasla gitmiş bir taksinin 1/4 payına ortak olmuş, bir tekerlek almıştı, farklı anlam içermemekte)

kimyacımız labaratuvarda deney yaparken yanlış bir şeyleri karıştırdığı için ufak bi patlama olmuş o günden sonra lakabı bombacı izzet olarak kaldı.

doritos ilhami. herif cips gibi kokuyordu.

lise son'da atölye hocama hayriye potter diye lakap takmıştım*.

lise yıllarımda arif şeremet isimli bir hocamız vardı. isim çok ilginç değil tabi ancak arif hoca'nın branşı fizik olunca lakabı kendiliğinden oluşmuştu, arşimet...

yıllar sonra, 2005 yılında vefat ettiğini öğrendim. allah rahmet eylesin, çok iyi bir öğretmendi.

coğrafyacı bir hoca vardı soy ismi dolu idi. lakabı anadolu.

yaratıcılıkta sınır tanımayan öğrencilerin nokta atışı bir isabetle öğretmenlerine taktıkları isimlerdir.

lise yıllarında sınıfımdaki arkadaşlarım bu konuda çok başarılı idiler. zaten başka bir konuda başarılı olduklarını söylemek de yalan olur. hepsi iyi yerlere geldi ama nasıl geldikleri ile ilgili pek bir fikrim yok, belki de bu yaratıcılıklarını daha da geliştirdiler zamanla. öğretmenlerimize takılan bazı lakaplar şöyleydi:

at bey: kendisi bizim din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenimiz olup bir şekilde japonya’ya gidip gelmiş olduğu için bize sürekli japonya’nın tuvaletlerinin ne kadar temiz olduğunu anlatan ve dersi bitirir bitirmez sınıfın en güzel kızları ile kızların kafalarını karıştıran soruları tartışmaya can atan bir hocamızdı. lakabını fiziksel özellikleri yüzünden almıştı ve de ondan yediğimiz tokatlarla attan düşmüşe dönmemizin de etkisi vardı bu lakapta.

çimen bıyık: coğrafya öğretmenimiz olan çimen bıyık hiçbir özelliği olmayan, ders anlatmayı kitaptan sesli olarak bize paragraflar okumak zaten bir zavallı idi. lakabı için çok düşünülmedi. bıyıkları ağzından çim adamlar fışkırmış görüntüsü verdiği için bu adı hakkıyla kazandı.

jefferson: kimya öğretmenimiz olan jefferson öğretmenlerin en kibarı, en efendisi, en inanarak ders anlatanı idi. sadece bir gün sıra arkadaşımın beynini yumruğuyla delmişti ve sanırım haklıydı bunu yapmakta. lakabını ise ten rengi ile kazanmıştı. çünkü hayatımda gördüğüm en koyu tenli beyaz adamdı.

öküz kont: kendisi matematik bilmeyen matematik öğretmenimizdi. ingilizce de bilmezdi. ama harika milli eğitimimiz matematik derslerinin ingilizce okutulmasını istemişti. matematik bilmeyen öğretmenimiz bilmediği konuyu bize bilmediği bir dil de anlattı iki sene. paranın havada dönüşünü “ oğlum, tiri tayms diyim a!” diyerek açıklayan öğretmenimiz lakabını 30 saniyede bir gırtlağını pöhöhöy diye temizlemesi ile kazanmıştı.

benim için en akıl da kalan lakaplar bunlardı. bir öğretmen olarak benim de birkaç lakabım var. ve hepsi için minnettarım öğrencilerime. onlar benim arkadaşlarım kadar acımasız değiller çünkü.

(bkz: rolex mustafa)
kimyacı mustafa hoca vardı, rolex saatin kelepçesi ile dövüyordu çok çıkıntıları.

orange.

en boktan olanlardan biri azrail'dir. ali gökmen gibi muhteşem bir adama bu lakabı uygun görmek de bizim şahsi eşekliğimiz. ahmed zewail benzetmesi yapıp kıs kıs gülen adamlar bula bula bu kelime şakasını bulabildiler. o hıyar ağalarından biri olarak cahil cühelaydık aman hocam affet demek de nasip olmadı zira valla zehir gibi gençlerdik.

din kültür ögretmenine din ali derdik hani cin ali varya ona atfen din ali ,anladinizmi hani ben ilk anlamamistim cunku cin aliden geliyormuş adamin adida aliydi bu arada.

fenciye süper mario derdik.
adam benziyordu.