okunan kitabın uyarlama filmini izlememek

okuduğum bir kitabın filmi çekilmişse , film kötü bile olsa özellikle izlemek isterim.

hayallerinizi tarumar eden aktivite.

sineklerin tanrısı kitabının özetini çıkarmam gerekiyordu. kitabın yarısına kadar geldim ama ödevi teslim edeceğim gün geldiği için tamamını okumam mümkün olmayacaktı.

ben de filmini izleyip kalan kısmı oradan tamamlamaya karar verdim. filmi indirip izlemeye başladım ama 5 dakika tahammül edebildim zira kitapta anlatılan hikayenin nasıl uyarlandığını görünce gözlerim kanadı içim acıdı.

izlemek insanda, oysaki onları ben böyle hayal etmemiştim, dedirtir.

tipler, kostümler, dekor, geçişler... hepsi kötü ve yanlış hatta amatörce. tabi canım sizin hayal gücünüzdekilerle kim, nasıl yarışabilir? en doğrusu kafanızda kurduğunuzdur.

doğrusu, bu benim de çok sevemediğim bir şey. kitap farklı bir "şey", film farklı.. daha önce bir kitapla tanıdığım bir 'şey'i, konu edinen filmi izlediğimde, sanki kitabın bende yaratıp bıraktığı tad, resim ve duygunun bozulacağı, sonrasında oluşacak izleminse artık ne kitap ne de film olamayan birşeye dönüşeceği kaygısını taşıyorum.

kitabın kitap, filmin film olduğu bilincinden sapmaya lüzum yok. misal oblomov'u okuduktan sonra filmini izlemiştim. bir sinema şaheseri falan değildi. kitaptaki her ayrıntı da yer almıyordu doğal olarak. ama oblomovka'yı, yani karakterin çocukluğunun geçtiği köyü tam kafamdaki gibi filmde görmek dahi yeterliydi. yüksek beklentilere ne lüzum var.

bir de her şey kelimeyle anlatı değildir. romanlarda bazen bir görüntüyü inşa etmek için binbir betimleme kullanılır. yazar bu tip anlarda sadece bir görüntünün insanda bırakacağı hisse, izlenime odaklanmak ister. kısacası kelimelerin ötesine geçmek ister. bunu da görüntüler ve sinema kolayca sağlayabilir.