onlarca kitap okuduğu halde olgunlaşmayan insan

insan yaşadıkça gördükçe olgunlaşır. bir yerlerden okuyarak veya dinleyerek öğrenemezsin bu işi bizzat yaşayacaksın hissedeceksin. bazen ağlayacak bazen güleceksin. ama sonuçta hepsi bir hayat tecrübesi katacak sana.

insanı yaşadıkları olgunlaştırır bilmek çoğu zaman hiç bir şey değiştirmiyor
bazı hataları bile bile yapmamızın başka açıklaması olamaz

sanırım benim. onlarca kitap okudum. toplasan 11 vardır. ama sıfır olgunluk. sıfır ciddiyet. sıfır altı ankara. subzero gelse de canımı alsa.

olgunluk toplumun değer yargılarını üzerinde barındırma ve uygulama olarak kabul edildiğine göre bunu kitaplara bağlamak çok da yeterli gelmez. zaten her şey kitaplarda yazmaz. tarifsiz yaşanmışlık da olgunlaştırır. tarifsiz yasayamayanlar da bunu anlamaz.

düzgün kitap seçmedikleri için bence şimdiki kişiler wattpad kitapları okuyorlar ve kitaptaki gibi bir aşk yaşayacaklarını düşünüp onun peşinde gittikleri için. diğer geçmişteki yazarları okusalar dostoyevski, tolstoy gibi hayata bakış açıları değişip olgunlaşabilirler ama maalesef wattpad kitapları kitapları okuyorlar.

ne alakası var kardeşim ya, zibilyon tane kıstas var.

önemli olan okumayı bilmek değil kitabı okumayı bilmek, sadece okumak değil kendimize katarak okumak.

(bkz: okumak cahilliği alır ama eşeklik baki kalır)

okuğunu doğru anlamayan insanlardır.

insan kitap okumadan önce kendisini okumayı bilmelidir.
ilim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir sen kendini bilmezsen ya nice okumaktır.

hamal...

tamamen uzak durulması gerekilen insan tipidir. ömrümüzü yiyebilir.

(bkz: gafa yok demek ki)

ruhu gelişmemiş insandır. ne yapsada gelismeyecektir fıtratı kabullenip uzak durulmalıdır. bu arada olgunlaşmamadan kasıt düşünce ve davranışların aklıselim bir insana yakışmaması gibi algıladım. çünkü ben çocuksu, şen şakrak aynı zamanda olgun insanları bu kategoriye alamam.

bu kadar cehalet ancak yüksek tahsille olur demiş yaşar kemal. abilerim ablalarim kitap okumaya fazla anlam yüklüyorsunuz sanki. bir insanın her insanın kitaplardan alacağı şey farklıdır. o zaman din kitaplarini en çok okuyan bilen insanların mükemmel falan olması lazım.
kitaplar insanı daha hoşgörülü vicdanlı ahlaklı derin düşünen hatta sohbetine cesitlilik katan birisi yapmıyorsa ne işe yaradı.
her şey içinde geçerli bunlar tabi siz bilirsiniz ama.
binlerce kitap okuyup boş olanlar var hiç kitap okumayıp dolu olanlar var. yani dolulukta değişir tabi şimdi neye göre dolu diyim.
kitap okuyalım okutalim efendim.

çok kırıldım ya. ne var yani gelişmediysek, hayallerimizi saçma salak sosyal gelişim kitaplarına satmadık.

okumuş olmak için okumakla öğrenmek için okumak ayrı şeylerdir.

okuduğunu anlamayan insandır.

olgunlaşmak için onlarca kitap okuman gerekmez ki, sevdiğin birini yitirmen gerekir.
başkalarının yazdıklarıyla olgunlaşmak saçma. çünkü kimse sizin yazdığınızla olgunlaşmıyor.

kitap okumuş olmanın fikrini ve imajını seviyordur. büyük büyük kitap alıntıları paylaşmaktan hoşlanan ama çöp gibi karakteri olan kişiler gördüğüm oldu, kitabı okurken bile "bir cümle gelsin de paylaşıp laf sokayım," diye düşünerek okuduklarından neredeyse emin gibiydim.

kitap okusa da okumasa da olgun olmayan insan kendini dürtüsel davranışlarıyla belli eder. en sık da başkasına laf sokmak ve kendini kıyasladığı kişiyi aşağı çekme isteği ile belli eder zaten. böyle bir insanla sırf kitap okuduğu için yakınlık hissetmeyin, dünyanın en saçma önermesi "kitap okuyan/hayvan seven insandan zarar gelmez" gibi genellemeler. hitler de kitap okuyor ve hayvan seviyordu bildiğim kadarıyla.