onlarca kitap okuduğu halde olgunlaşmayan insan

(bkz: bakarak öğrenilse kediler kasap olurdu)

doğru kitabı okumamış insandır. ayrıca, klişe haline gelmiş aşk hikayelerini anlatan kitapları okuyarak olgun olunsaydı...

mümkündür, ortamlarda çok edebi bir kişilikmiş gibi kendini lanse eder, dolu bir adam imajı çizer. ama kurduğu ikinci cümleden sonra ya da bambaşka konularla alakalı fikrini ortaya koyduğu anda ne kadar olgunlaşmamış olduğunu, kitap okuma fiilini sadece okuyup geçmek olarak yerine getirdiğini gösterir. hayata dair ne mantıklı bir perspektiften bakmayı bilir, ne başka bir hobi edinir, ne tartışma esnasında karşısındaki anlamayi dinlemeyi bilir, öyle dümdüz bomboş bir insandır. yazıktır.

10 - 20 kitapla olgunlaşmayı bekleyen insan da bizdedir ha. yıllar önce edebiyat öğretmeninin biri övünüyordu '30 kitabım var' diye.

onlarca kitap okumuş olduğu dışında okuduğu kitapların içeriğine dair bir bilgi olmasa da, bu tür bir siteme konu edildiğine göre, okunduğunda standart insanları olgunlaştırması beklenen, en azından umulan kitapları okumasına rağmen ham kalan, standart dışı insan kişisidir. kuvvetle muhtemel okuduğunu anlayamamakta, anladığından kendisini olgunlaştıracak sonuçlara varamamaktadır. ne diyelim, "ilim, ilim bilmektir. ilim kendin bilmektir. sen kendini bilmezsin. ya nice okumaktır."

insanlar insana okuduğunu unutturuyor.

insanı kitap olgunlaştırmaz, hayat olgunlaştırır.**

whatpadd kitapları okuyordur.

gelişmiştir lakin asla ortamlarda ben geliştim "onlarca kitap okuduğu halde olgunlaşamayan insanlar var" demeyecek kadar gelişmiş biridir.
adam sizin gelişmişlik dediğiniz egoyu penisine testisine sürüyordur.

kitap okumak, onlarca okumak, yüzlerce okumak elbette ki keyifli bir eylemdir. ancak önemlisi şu ki, o kitapları anlayarak okumaktır. bunu şu basit örnek ile örneklendirelim. ingilizce dersini okullarda yıllarca görürüz, ama sadece bazılarımız ingilizce konusunda daha iyi oluruz, yahut bunu diğer dersler, alanlar için de düşünebilirsiniz. okumakla birlikte, anlayarak okumaktır önemlisi.

malumat bilgiye dönüşmediği içindir.

bende geçerliydi bu. çünkü onlarca kitap okuduğumda daha ortaokuldaydım. (yetişkinlere yönelik kitaplardan bahsediyorum. özellikle de stephen king kitapları.)

hayata geçirmediğin hiçbir öğreti kalıcı değildir ki. olgunlaşmak için de kitap okumak gerekmiyor, hayat bir şekilde olgunlaştırır. dirensen dahi tokat yiye yiye geçte olsa öğrenirsin bir şeyleri. okuduğun kitabın içeriği de önemli bir faktör olmakla, farkındalık yaratacak etkiye sahip olmalı. okuduktan sonra bir beden büyümelisin, bunun içinde kitabın son sayfasını okuyup kapadığında, okumadan önceki halin eskide kalmalı. bu bir kitaptan olgunluk beklentisi isteyenler için tâbiî yoksa olgunluğun tanımı da bireysel olabilir.

normal insandır.
olgunlaşmak sadece okumakla alakalı değil zira, deneyimlemek ve içselleştirmekle de alakalı. onlarca kitap okuyup ezber kavramlarla kendini satan insanlar da bir o kadar olgunluktan uzak.

okuma yazma bilmediği halde olgun olan insanlardan olgunluğun okumakla alakalı olmadığını öğrendim . bazı şeyleri eğitimle , kitapla cart curtla öğrenemiyoruz .

demini almamıştır. demini almayan hiçbir şey size gelmez.

sizi üzmek istemem ama olgunlaşma kalıtsaldır. (öğrenme psikolojisi)
ayrıca bugünkü kullandığımız anlamda olgunlaşmanın kriteri nedir? kime göre olgun? neye göre olgun? eğer hayat dersi edinilmek isteniyorsa tabiki her şeyi yaşamak gerekmez ibret almak da bir yoldur, okuduğunu anlamak da... bazen okuduğunuz ve anladığınız şeyler sizi içinizdeki çocuğa yaklaştırabilir. olgunluk dediğimiz şey bilgelikse bunun davranışla gösterilmesi mi gerekir? insanları rahat bırakın, onlarca kitap okumak olgunluk gerektirmek zorunda mı? durun 97. kitabı okuyamam okursam bir çılgınlık yapamam mı demeliyiz? daha neler.