özünde iyi bir insan

genelde "bana ne" derim. bir insandan hazzetmiyorsam bana ne cidden. kendi yakınları ve arkadaşlarıyla mutlu olabilir bence o "özünde iyi bir insan" olan kişi.

özüne tüküreyim. bana karşı iyi değilsen istersen kendi içinde melek ol

(bkz: madem iyisin)

bu şiiri okumalısın.

boş laf.

özüne başlatmasın. milletin özüne inmek zorunda mı insanlar?

herkes özünde iyi insandır zaten. ama çoğu büyüdükçe ve zaman geçtikçe masumiyetini kaybeder. hani halkımız arasında '' mayası sağlam '' derler ya, işte onlar kendilerini bozmayanlardır ve maalesef azınlıktadırlar.

özünde iyi bir insan ama şeytan görünce yolunu değiştiriyor. yine de için rahat etsin özünde çok iyi fakat özü de kayıplara karışmış. *
dışarıdan iyiligi görünmeyen, adeta devasa höyükler gibi on yıllarca kazı isteyen insanlarla işiniz olmasın. arkeolog muyuz biz?

geliştirme cümlelerinin en favorilerinden biri.

ben degilim, ben 1 gazoz, bazi gecelerde de fareyim. ben hayvanim. evet.

eğer özünde iyiyse o iyiliği dışarı yansıtıp,hayatına ve davranışlarına tatbik etsin.öbür türlü ancak kendini kandırmak olur.

özünde iyi bir insan olması görüntüde iyi bir insan rolü kesmesinden değerlidir benim için.

herkes özünü ulu orta sergilemeyebilir.
özünden farklı davranıyor gibi görünmesi onu yalancı yapmaz, sahtekar yapmaz.

şartlara göre bir davranış kalıbı belirlemiş olabilir insanlar ve buna saygı duymamak, insanın özünü çomak sokar gibi sürekli kurcalamak esas saldırıdır.

bunu fazla kurcalayan insan belli ki karşısındakinin özündeki iyiliği görememiştir yahut onu kötü olarak algılamıştır direkt olarak.

birinin özünde iyi bir insan olduğunu düşünen kişi ona asla sen özünde iyi bir insansın demeyecektir.

sen iyi bir insansın diyecektir.

hep bununla kandırılip, içimizi açtık.
daha muhtesem özüne inemeden zehirli tutumlarıyla hırpalandik.

özünü hal ve hareketlerine yansitamadiktan sonra bir numarası yok.

ama öfke kontrolü yok,bu konuda kendini kontrol edemiyor,sinirlendimi ağzından çıkmayan kem (kötü söz kalmıyor,ah bu öfkesini de kontrol etse dört dörtlük biri olacak-

o zaman özü sözü bir olsun arkadaş! özünü ayrı seveyim içini dışını ayrı seveyim.

herkes özünde iyidir. doğduğunda bir bebek kötülüğünden bahsedebilir misiniz? büyüdükçe taşıdığı genler ve çevrenin etkisi hamurunu karıp mayasını az çok belirler. ama 20 yaşında biriyle 50 yaşında bir insanın yaşanmışlıkları ve bunlara tepkileri farklı olur. iyiliğinin dokunduğu bir arkadaş ya da seni seven ailen için sen iyi bir insan ve iyi bir çocuksun. ama olur ya biriyle sürtüşmen olsun, trafikte bir kavga hoop, kötüsün. bir an için değişen yargılarımız bu hayatta insanı tepeye de çıkarır yerin altına da gömer. bir de mutlak iyilik ve kötülük; her duygu karşıt haliyle içimizde yaşıyor. yaşadığımız sürece her duyguyu elimizde olmadan besleyeceğiz. sonunda hangi yönümüz galip gelir ya da süreçten hangisi parlar bunu kestirmek gerçekten zor iş. kolay değil ama herkesi olduğu gibi kabul etmeye çalışalım. olduğu halinin bize zararı varsa da uzaklaşalım.

ama pratikte kesin rezalet ötesi bir insandır.