para mutluluğu satın almaz

para yüzünden bir sürü mutsuzluk olabilir ama. bir sürü insan parasızlıktan dert yanıyor. evine, ailesine bakmak zorunda olan insanın parası olmazsa nasıl mutlu olabilir?

paranın olduğu her yerde mutluluk vardır net.

doğrudur. para mutluluğu satın almaz ama fakirlik mutsuzluğu satın alır.

nasıl getirmez, kim dedi niye dedi! bana var dendi, getirir dendi!

para mutlu olmayı sağlayacak gereçleri imkanları satın alır. ama mutluluk bir seçimdir.

mutluluğu bilmiyorum ama paranın hükmettiği düzende her şey alınabilir.

para sağlık hariç her şeyi satın alabilir arkadaşlar. hatta sağlığı satın alamasa bile aynı hastalığa yakalanmış biri zengin biri fakir iki kişiden fakir olan devlet hastanelerinde sürünerek ölürken zengin olan ölümü bile acısız, zahmetsiz olarak karşılar.
gidip bunı ahmet ağaoğlu’na, acun ılıcalı’ya bir sorun isterseniz. adamlar paraları sayesinde dünyada cenneti yaşıyorlar.
senin benim rüyamızda görsek anında rüya olduğunu anlayıp uyanacağımız kadınlarla beraber oluyorlar.
bindikleri arabalar, yaşadıkları evler.
kısaca geçin bu fakir ama mutlu ayaklarını, o bize dandik türk filmlerinin empoze ettiği bir masal.

alır bu arada. (sağlık sorunları falan dahil değil tabii.)para kaygınız olmadan gezip dolaştığınızı, ihtiyaçlarınızı rahatça karşıladığınızı bir düşünün lütfen. biliyorum, hayalî bile heyecanlandırdı ;).

başlıkta bulunan önermeden tam emin değilim ama vereceğim önermeden eminim.
parasızlık mutsuzluğu satın alır.

yapılan araştırmaya göre, kişi başına düşen gelir konusunda başarılı olan ülkelerin mutluluk seviyesinin de daha yüksek olduğu ortaya çıkmış. yani kısaca, insan ne kadar fazla para kazanıyorsa o kadar mutlu oluyor.
bütün romantik kavramlara düşman isviçreli bilim adamları , diş fırçası açısı gibi daha önemli konular yerine gidip bunu araştırmışlar.
bilinmesi gereken bir gerçek de , sadece paranın değil, ülkedelerdeki hukuk, demokrasi, hak, özgürlük, siyaset gibi kavramların da en az para kadar mutluluğu etkilemesidir. bunlara sahip olmadan salt paraya sahip olunması sadece mutluluğun dozunu düşürür o kadar. çağımız koşullarının bizi paraya muhtaç bıraktığını söylemek zorundayım. başka bir açıdan bakarsak sadece paranın değil, paranın kullanılma şeklinin de mutluluğu etkilediğini düşünüyorum.
ah o gemide ben de olsaydım şarkısı eşliğinde güzel gidiyor bu konuyu incelemek...

para ile her şeyi satın alan insanların fakirler üzülmesin diye uydurduğu yalandır. canlarım ya empatiyi bile satın almışlar.

bir film repliği vardı
+para mutluluk getirmez
-a**** bile koyar

ve geçenlerde yapılan bir açıklama vardı. bu sözün evrilmiş hali denilebilir.

"fakirler cennete şehitlere çok yakın bir yerde olacaklar ve biz onları kıskanacağız"

abi sendekini bana ver sen git cennetteki üst noktaya benim için problem yok.

fakir avutması diyebilir miyiz? para mutluluğu öyle bir satın alır ki....

mutluluk, satın alınabilecek bir şey değildir. para, mutluluk da getirebilecek oldukça kullanışlı bir enstrümandır.

borca battığımdan beridir bu lafı kullanma gereği duyanların ağzını alize ignesiyle ilmek ilmek dikmek istediğim cümle.zaten en son da 7. sınıfta kullanmıştım herhalde.bana baya bir uzak cümle.

zengin şımarıklılıgı

alıyor ya en basitinden şimdi birini mutlu etmek için hediye almak istesen para lazım kendini şımartacak bir şeyler almak istesen yine para gezmek dolaşmak istesen o da para kafayı dağıtmalık farklı şeyler e onlar da para .bu devirde mutluluk da para.

fakir avuntusudur.

fakir edebiyatı. amansız bir hastalık veya ölüm dışında her şeyin çözümü paradır. çok olması biraz sıkıntılıdır. ama çözüm yaratacak kadar olmalı.

hangi mutluluğu satın alamıyor mesela? çocuğun üşüdüğünde ısıtma mutluluğunu satın alamaz mı?
acaba fakirlik güzellemesi olabilir mi bu başlık?
para bazı mutlulukları satın alabilir.