parasız erkeği sadece annesi sever

(bkz: yaren dağ)
(bkz: ayrıca ayyy götümmm)

annesi de sevmez. gerçi bizim annemiz parayla da sevmiyor. gerçek manada sırtımızda taşırken de sevmiyor. istediği akrabaların düğününe onun adına yarım tam altın gönderirken bile sevmiyor. *

bizimkini kıstas alınca her şey başlamadan bitiyor. ne biçim anne bu böyle? peh!

ne yazık ki günümüz dünyası ve günümüz koşulları açısından doğru bir tespittir.

günümüz insanının en büyük sıkıntısı, geçmiş dönem insanının şahit olmadığı bazı güzelliklere şahit olmasıdır.
şimdi bu nokta önemli, çünkü; geçmiş dönem insanı, kadın ve erkek farketmeksizin, görsel medya ve sosyal medyanın dayattığı güzel evler, lüks arabalar, uçuk kaçık tatil beldelerinde tatil yapanlar, lüks restorantlarda yeme içme kültürü vs vs gibi birçok şeye, olur olmaz her yerde maruz kalmıyordu. göz görmeyince de gönül katlanıyordu. günümüz insanı ise yukarıda değindiğimiz, gezip tozmalar ve sahip olunacaklar listesine her gün bir yenisini ekliyor.

hâl böyle olunca, her insan kadın erkek farketmeksizin kendinden daha iyi koşullara sahip insanlarla ilişki kurmak, onların bulunduğu koşullara sahip olmak ve bu durumu tabiri caizse diğer insanların gözüne sokmak için yarış halinde.

bu koşturmaca sosyolojisi, günümüz sosyal ilişkilerini sadece güç eksenli bir evreye soktu. güçlü kadın ve güçlü erkek birlikteliği, arzu edilen ve ulaşılmak istenen en ideal yaşam biçimi halini aldı. sahip olunulan şeyleri çeşitli yöntemlerle başka insanlara gösterme hastalığı; görgüsüzlük tanımı dışında degerlendirilip, bir çeşit seremoni şekli halini aldı.

insanlar arasında ilişki kurma konusunda bu denli vahşice bir eğilim ilk dönem insanına özgü bir hâl olsa da, günümüz insanı ilginç bir şekilde bu durumdan memnun.

güçlünün yanında durmak ve güçlü olmak insanidir ve doğal isteklerdir. değindiğim nokta güçlü olmak isterken ahlâki çöküşü görmezden gelmemizdir.

hiçbir servet sahibinin satın alınabilen bir kadınla işi olmayacağını bilmeyen kezban beyanıdır.

bu başlığı her gördüğümde annesinin dizine yatmış ve saçları onun tarafından okşanan bir erkek birey canlanıyor ve sonra sezercik gibi hissettiriyor niye böyle şeyler düşünüyor insanlar direkt yeşilçam gibi he

böyle sözler sebebiyle z kuşağının %90ı bahis, illegal ayaklarına düştü para kazanıcam diye.

yalandan öte bir yalan. yalan kare. yalan küp.

annesidir sever elbette. ama anası bile bir taraftan üzülür evladının haline bence.
sonuçta kimse oğlunun fakir ve beceriksiz bir insan olmasını istemez. üzülür bu yüzden.

(bkz: parasız erkeğe en çok anneleri üzülür)
babaları da üzülebilir. hatta kardeşleri varsa onlar da üzülebilir tabii.

yanlış ve tutarsız bir önerme. sözümona erkeğe dair bir saptama yapıyormuş gibi görünen ama aslında 'kadını paraseven biri olarak gösteren' cinsiyetçi bir yaklaşım.
parasızın babası da parasız değil mi. babasını seven annesi kadın değil mi..
böyle düşünen ilkel bir canlıyı annesi sever mi..(eldivenle belki. :)

parasız beni ben bile sevmiyorum, annem ne yapsın beni sevip. maaş ile kredi kartı borçları arasında bir aracıyım sadece. bir yerden alıp birçok yere dağıtıyorum.

#3566923

parasızın babası da parasız olmayabilir. ayrıca kadınların hepsi aşk evliliği de yapmıyor. önerme yanlışlanacaksa da buradan yanlışlanamaz.

şahsi fikrim ise; kesinlikle doğru.
ne diyorlar; dünyada sadece kadınlar, çocuklar ve evcil hayvanlar karşılıksız sevilir.

param var
yine sadece annem seviyor.

katıldığım cümledir.
zira beyler bile kendilerini parasızken sevmiyorlar. o kadar sevmiyorlar ki komplekslerden komplekslere giriyorlar. yanlarında ne konuşsan sanki onlara duyuruyormuşsun gibi tribe giriyorlar.
yalnızca parasız olsalar iyi böylece bir de ezik oluyorlar. ve hiç çekilmiyorlar.

ya siz çok şanssız insanlarsınız ya da sizin normalinize göre ben şanslı insanım.
arkadaşları geçiyorum ama hayatımdaki kadınlardan biri haricinde para lafı eden olmadı.
belki yanlış dalda incir arıyorsunuzdur.

o bile yarım sever.

#3567072
giyinik kaç tane su aygırı gördüğünüzü merak ettim.

parasız değil de, geçimini onun bunun sırtından sağlayan ve bunu değiştirmeye asla niyeti olmayan erkekleri sevmiyoruz.

evet, doğru. ama günümüzde insanlar öylesine bencilleşti ki bir başkasına ilk sordukları şey şu: "sen bana ne katacaksın?" üstelik bu katkının da neredeyse sadece maddi olması bekleniyor. paranın yerini tutabilecek bir şey sunmuyorsan, değerli bile sayılmıyorsun. ama ne verirsen ver, bazen paranın yerini tutmuyor.

hele bazı insanlar var ki, böylesi bencilliği doğada başka hiçbir canlıda göremezsin. hayatlarının merkezinde yalnızca kendileri var. varsa yoksa kendileri. ana karakterler mübarek. en üstün onlar. herkes onlara hizmet edecek. parasızlığın kokusunu aldılar mı arkalarına bakmadan kaçarlar.

onlar için dünya bir sahne ve herkes onların hizmetkârı olmak zorundaymış gibi davranıyorlar. paranın eksikliğinin kokusunu aldıkları anda, arkalarına bile bakmadan uzaklaşıyorlar. aşk, sevgi, bağlılık gibi kavramlar da ancak işlerine gelirse anlamlı; aksi takdirde hepsi koca bir hikâye.

seçilmemiş erkek avuntusu. nokta..

acı ama gerçek. artık parasız hiçbir şey olmuyor. eskide kaldı öyle sevgi sadakat güven mevzuları. insanın piçine kaldı dünya.

annesi de sevmez bence