parayı bulunca değişen insan

onun zaten değişesi varmış. para bahane olmuş.

sonradan görmedir, normaldir. bırakın yaşasın hayatını yazık.

bir anda milyarder olsam yine ise gider calisirim. yine giybetten beslenirim. yine agzim bozuk olur, h.g. harun abi derler. belki arabami, evimi falan degisirim ama yine ayni kalirim. biraz vizyon eksikligi ile ilgili degisim denen sey sanirim. ya da o kadar cok degistim ki artik degisesim yok.

emektar bilgisayar ile yazmakta olduğum ilk tanım, evet 253 tanımın 253'ünü de yanlış hatırlamıyorsam telefondan yazmıştım, hazır bilgisayardayken bir tanımı da buradan girmek istedim.

parayı bulunca değişmek eğer iyi anlamdaysa, yani kişi parayı kendisini geliştirebilecek yönlerde harcamakta ve kullanmakta ise o zaman böyle bir değişimde bir sakınca yok bana göre. sonuçta para bir araçtır, en azından benim için, amaç değil, daima araç olmuştur. mümkün olduğu sürece de hep araç olmaya devam edecektir. buna dair daha ayrıntılı bir tanımı da aklıma geldiğinde yapmaya çalışacağım neyse.

bu sebeple elbette k i parayı bizi geliştirebilecek alanlarda kullanmak bana göre parayı olması gerektiği şekilde kullanmaktır, bu durumda da bir mahsur yoktur.

ancak eğer ki kişi parayı bulduğu an görgüsüzce davranışlarda bulunmakta ise, mesela nedir görgüsüzce davranışlar, örneğin her şeyin gerekli gereksiz en pahalısından almak ve bunun da tanımını "kaliteli diye alıyorum" klişesini kullanarak yapmak. kendi arkadaş çevresine ve diğer insanlara daha bir yüksekten bakma, yüksekten bakmalara gerek yok, gerçekten gerek yok ya. hani para da olsa, makam mevki de olsa bu gibi şeyler bana üzücü geliyor yani, bence asıl yüksekten bakan kişi kendisini bu davranışı ile etrafındakilere karşı küçük düşürüyor, ben burada geçtiğimiz günlerde yunus emre divanı isimli eserden okuduğum şiirden küçük bir kısmını da bırakacağım hatta buna dair.



şeklinde devam etmekte olan muazzam bir anlam dolu şiir. benim burada değinmek istediğim sadece son kısım, zaten bilerek orada bitirdim şiirin devamını yazmadan.

er oldur ki alçakta dura yüceden bakan göz değil, yani hani netice olarak hepimiz bu dünyayı paylaşan bu dünyada belli bir yaşam sürdüren sonra da bu yaşam son erince gidecek yerini başka kişilere bırakacak insanlardan ibaretiz, her ne durumda olursak olalım netice olarak bitecek, ne birilerine yukarıdan bakmanın ne de kendini yüksekte görmenin bir manası yok diye düşünüyorum, özellikle de birden paraya sahip olunca, para ile kendini kaybedip çok bambaşka konumlarda görmek, görgüsüzce davranışlarda bulunmak hoş değil. siz bu davranışınız ile parayı kullanmış değil bana göre paranın ne yazık ki o var olan "gücü" tarafından kullanıyor oluyorsunuz. önemli olan bir şeyi kullanabilmektir, o şey tarafından kendini kullandırtmak değil. hele bir de o şey para olunca.

kendini bilen insandır.
bozabilir demiştir bozmuştur.
işte o yüzden bulmuyordur.

benimdir.

maaşı alınca lacoste'tan başlıyorum mağazaları gezmeye. * decathlon'dan ucuz bişeyler alıp eve dönüyorum. son birkaç yıldır pahalı şeyler aldığımı itiraf edebilirim ama çok sabrettim, yeni bir şeyim yoktu, artık lazımdı..

ben ne zaman değişeceğim. bu parayı bulabilir miyim acilinden. deneyelim.

parayı bulunca elinin altında ki kariyi değiştirmekten bahseden zihniyet ürünüyüz biz. ne olacaktı evliya mı cikicakti.

allahım beni parayla sına amin.

buradaki en mühim ayrıntı kişilere karşı davranışlarının değişip değişmediğidir.

üstten bakmaya başlayıp geldiği yeri unuttuysa sıkıntı, ama bunun dışındaki çoğu şeyi değiştirebilir giyim kuşam, ev, araba cart curt işte her neyse çok mühim değil de işte hayattayken her insan yaşamak ister bu da en doğal haktır.

ama bence en güzeli ne biliyor musun? dünyadaki en güzel imkanların sahibi olsan da sana ayrılan süre bitince tekrar geldiğin noktaya dönüyor ve toprak oluyorsun. onca uğraş, çalışma, mücadele hepsi çöp oluyor o yüzden dünya malını sev ama ona çok bağlanma. arkandan onlar seni anamazlar, ama tepeden baktığın insanlar nahoş bir şekilde anabilir. tabi bunu herkes umursar mi? zannetmiyorum o yüzden söylediklerim sadece kendim içindir.

bir arkadaşım vardı, aşırı bohem şeyleri seviyordu. ben parayı bulsam sizi tanımam diyordu.
"niye sen parayı bulsan beni tanır mısın ki?" dedi. bende "seni silmem için paraya ihtiyacım yok!" diyemedim.

arkadasimin arkadasi vardi.

kanada'ya gidince herksi engellemisti.

herkestir. her sonradan görme değişir. ben de sonradan parayı görsem değişirim. değişmeyecek insan yoktur kimse itiraz etmesin. sadece para da değil insan neyi sonradan görse değişir. sevgi, saygınlık, ün...vesaire.

bir sürü tipleme yapabiliriz,iyi yönde değişmiş olabilir kötü yönde de değişmiş olabilir. ama sosyal medyada gördüğümüz kadarıyla parayı bulunca varoşlaşıyorlar. sonradan görme çoğu insan böyle oluyor maalesef.

parayı bulan insan eskiden parasızlıktan kırıldığı gunlerde yanında olan ahbaplarindan sırf o kötü günleri hatırlatıyorlar diye görüşmek istemezmiş. biz de buna parayı bulunca değişti olarak okuruz. halbuki geçmişinden kaçar. geleceğe odaklanır. ne de olsa para bokuz. ne işi olur seninle değil mi?

musa eroğlu'nun babası;

kuruşu bulunca duruşu değişmiş ...dermiş.

umuyorum bu kişi bir gün ben olacağım. yakın gelecekte görünmüyor ama uzun vadede neden olmasın?

burada önemli olan para değil paranın miktarıdır. hatırı sayılır miktarda paranın değiştirmeyeceği insan yoktur.