psikolog

beyin tümörü olan hastaya depresyon tanisi koyan meslek (!) erbabı.bilimden nicin ayrilmamamiz gerektiğinin canlı delilidir bu durum.

türkiye'de hemen hemen herkes potansiyel olarak bu mesleğin erbabı olduğu için mekteplilerinin değeri pek bilinmeyen meslek erbabı. çünkü her taraf alaylı dolu!

hı hı herbokologlar yine iş başında. haklısınız.

inanma cebindeki parayı emcükleyecek.

çağımızın en büyük dolandırıcıları psikologlar ve psikiyatristlerdir. psikologların yaptıkları tek şey sizin dertlerinizi dinleyerek veya dinlermiş gibi yaparak manipülasyonla, telkinle size kendinizi iyi hissettirerek paranızı çalmak. psikiyatristler de ilaç yazıp yolluyollar. verdikleri ilaçlar ya semptom yok ediyor ya da ilacı kullandığınız sürece sorununuz çözülmüş gibi görünüyor ama ilacı bıraktığınız an tekrar eski halinize dönüyorsunuz. ilaçların yan etkilerinden bahsetmiyorum bile.
hiçbiri sorunlarınızın temelini anlayamazlar. temelini anlayamadıkları için de kalıcı çözümler bulamazlar.
bir kere insan denen makinanın nasıl çalıştığını anlamak için sadece psikoloji, biyoloji bilmen yetmiyor. senin kimya, sinirbilim, antropoloji, sosyoloji, evrimsel biyoloji, evrimsel psikoloji de bilmen gerekiyor. bu alanların hepsinde derinlemesine bir bilgin olmadığı sürece insanla ilgili bir sorunu anlaman da çözmen de mümkün değil o yüzden bu yapılan tamamen sahtekarlık. hepsi para tuzağından başka bir şey değil. bu dolandırıcılara paranızı kaptırmayın.
eğer psikolojinizin bozuk olduğunu düşünüyorsanız bunu psikologa, psikiyatriste giderek düzeltemezsiniz. böyle hissediyorsanız bunun sebebi tamamen hayatınızla alakalıdır. istediğiniz gibi bir hayat yaşayamadığınız için böyle hissediyorsunuzdur. hayatınızdaki sorunları çözerseniz psikolojinizin de düzeleceğini göreceksiniz:
1. çevrenizi düzgün insanlarla donatın. sadece size faydası olan, sizi seven, değerli, iyi hissettiren insanlarla takılın.
2. mümkünse hem sevdiğiniz hem de size iyi para kazandıran bir iş yapın. iyi paradan kastım temel ihtiyaçlarınıza, hobilerinize, tatilinize yetecek kadar, bunlar dışında da emekli olduğunuzda geçiminizi sağlayabileceğiniz kadar birikim yaptıracak bir miktardan bahsediyorum.
3. protein ağırlıklı sağlıklı beslenin. şekerden, sigaradan, alkolden, undan, tatlıdan, fast fooddan, uyuşturucudan uzak durun.
4. düzenli spor yapın.
5. en azından bir tane hobiniz olsun.
6. doğada olabildiğince zaman geçirin.
7. haftada 1 gün telefonlarınızı, bilgisayarlarınızı kapatın. o gününüzü hobilerinizle, doğada kamp yaparak ya da arkadaşlarınızla takılarak geçirebilirsiniz.
8. sabah uyandığınızda sizi dinç, dinlenmiş hissettirecek miktarda kaliteli uyku uyuyun.
9. cesur olun. kendinizi gerçekleştirmeye çalışın. potansiyelinizi açığa çıkarmaya çalışın.
10. stresten olabildiğince uzak durmaya çalışın. stresli hissediyorsanız da stresinizi azaltacak yollar bulmaya çalışın. insan sağlığına en zararlı şey stres olabilir.

yakın zamanda gözlemlediğim kadarıyla, gereksiz bir meslek. sadece, para vererek psikoloğa gittiğiniz için iyi hissediyorsunuz. (bkz: plasebo etkisi)
mesela gerçekten depresyon hastasıysanız psikiyatriye gitmeniz gerekir. komiktir ki, devlet hastanelerindeki psikiyatristler de bol keseden prozac dağıtıyor. öyle işini güzel yapan az var sanırım. yani çoğu meslekte olduğu gibi, bu iki mesleğe de yalnızca "parası iyi" gözüyle bakılıyor. yazık...

ilaç yazamaz. ancak ilaçsız tedavi için idealdir. bazı hastalıklar ilaçsız hafiflemiyor.

psikoloji lisans mezunlarının aldığı ünvandır. elinde sihirli değnek yoktur değişim için danışanın da çabası, isteği olmalıdır. ayrıca sadece danışanla çalışan psikolog yoktur psikolojinin alt dalları vardır hepsi de gereklidir. ilaç gereken psikolojik bozuklukların en iyi tedavisi ilaç+psikoterapidir. etkisi kanıtlanmış psikoterapiler vardır.

fakirlere göre delilerle uğraşan meslektir.zira fakirler ancak delirme aşamasında parasını psikologa harcayabilir. batılılar ve zenginler içinse terapi kaynağıdır. stresli şehir yaşamında soluk almaktır. "anlattıklarım yargılanır mı, dedikodum yapılır mı" derdi olmadan içini dökebilmek, objektif bir gözle kendisine bakabilmektir.

istanbul halkının en çok ihtiyaç duyduğu meslek grubu olabilir kendiler.
ben onlara ruh doktoru diyorum. bu koca şehirde yaygın anksiyeteden gebermek üzereyken kıyıdan köşeden döndüm.
barisgurkas.com/istanbul-ps...

maalesef haftada bir ziyaret etmek zorunda olduğum hayatımda önemli rol oynayan insan. sayesinde kendimi daha iyi kontrol ede biliyorum

pskolog arkadaşım var çok ünlü olcak ilk hastası benim tımarhane işini halledicek teşekkür ederim allahım seni çok sefiyorum allahımh

oturduğu yerden para kazanma eylemi gerçekleştiren kişidir.

en kolay yoldan para düdükleyen mesleklerden biridir.
45 dk'lık seans ücreti 3,500'müş. abla sen napıyon, açık kalp ameliyatı mi yapıyon.

günde 5 saat çalışsa 5 seanstan 17,500 yapar,
20 günde 350 bin lira yapar.
ben hiçbir psikoloğun aylık 350 bin kazanacak kadar iş yaptığını düşünmüyorum.
kaldı ki günde 5 saat çalışırsa böyle, günde 9 saat ayda 23 gün çalışırsa 725 bin yapıyor. kira, sigorta, gelir vergisi vesaire gibi şeylerle gelmeyin. kemiksiz 500 bin kazancı var. şaka gibi.

gerçekten ihtiyacı olan, yani travma geçiren bir birey gidebilir. onda da seans ücreti max 1,000 olmalı.
onun dışında yaptıkları zengin düdüklemek.

dünyada intihar oranı en yüksek ülkelere bakın.
güney kore, japonya, bazı avrupa ülkeleri vesaire.

bunların hepsi yaşam standardı yüksek olan ülkeler. peki nasıl oluyor da insanlar intihar ediyor.
çünkü dertsiz insan en ufak dertleri bile dert eder, üstesinden gelebileceği dertler karşında aciz kalır. oysa az biraz derdi olan insanın idealleri vardır, amacı vardır, bu amaç uğruna çalışır didinir. şikayet etmez, elinden geldiğince daha iyi olmaya gayret gösterir.
ecnebilerin seni öldürmeyen şey güçlendirir diye bir lafı var.
insan psikolojisine 1'den 100'e kadar puan verelim. derdi az olan adam belki 60 puana gelince intihar ediyor. oysa belki diğeri 50 puanla başlıyor hayata, ömrü boyunca çalışıp didinse puanı 65 olacak. işte bu adam 10 puana düşmeden evvel intihar etmiyor.

keza yabancıların lost generation dediği kuşağa bakın. 2 dünya savaşı görmüş, ömürleri savaştan savaşa geçmiş. bunlar ne psikoloğa gitmişler ne başka yere.
şimdi psikolojik sorunları olmayan insan yok.

herkesin kendine göre derdi vardır elbet. ancak önemli olan güzellikleri görmek. kendini başkası ile kıyaslama, sen elinden geleni yap, elinde olanların değerini bil, gerçekten anın tadını çıkar. bir şeyi son kez yapıyormuş gibi keyifle yap, keyifle ye.
ben böyle biriyim. öğle yemeğini veya akşam yemeğini çabucak yerim, çünkü amacım karnımı doyurmak. ama akşam yemekten sonra çay mı içicem, tatlı mı yiycem, meyve mi yiycem yavaaaş yavaaş keyfini çıkararak yerim.

4 farklı psikologla hemhal oldum. toplam 50 seans civarı terapi aldım. tecrübelerim doğrultusunda iyi psikoloğa denk gelmek kolay değil. mesela "psikiyatrist" titri başlı başına saygı uyandırıyor. bu psikolojiden anlıyordur diyorum direkt. bir şey yapmasına gerek yok. ama "psikolog" titrinde bu yok. saygımı kazanması lazım. psikolog diye kimseye "bu işinde iyidir" diyemiyorum. ben de gittiğim 4 psikoloğun 2sini severdim 2sini sevmezdim. - 4ünün de cv'si iyiydi ve 4'ü de devletteydi- hele biri terapi esnasında yemek yiyen, atıştıran, telefonla konuşan mesleğine ve danışanına saygısı olmayan biriydi. garip tepkileri vardı. bir şey anlatırdım misal "pardoooooon" diye garip tiki kız tepkisi verirdi. bir diğeri psikoloji eğitimi almamış benim bile yanlış olduğunu bildiğim yönlendirmeler yapardı. her önüne gelen psikolog olamamalı cidden. (diğer ikisi iyiydi, saygı duyduğum insanlardı, en azından ortalamayı geçiyorlardı)

ama her şeye rağmen şunu biliyorum 4ü de iyi niyetli insandı, hiçbirine ücret ödemedim zaten.