psikolog

mersin diye bir yer mi varmış? bugün de kültürlendik çok şükür.

beyin tümörü olan hastaya depresyon tanisi koyan meslek (!) erbabı.bilimden nicin ayrilmamamiz gerektiğinin canlı delilidir bu durum.

türkiye'de hemen hemen herkes potansiyel olarak bu mesleğin erbabı olduğu için mekteplilerinin değeri pek bilinmeyen meslek erbabı. çünkü her taraf alaylı dolu!

hı hı herbokologlar yine iş başında. haklısınız.

inanma cebindeki parayı emcükleyecek.

çağımızın en büyük dolandırıcıları psikologlar ve psikiyatristlerdir. psikologların yaptıkları tek şey sizin dertlerinizi dinleyerek veya dinlermiş gibi yaparak manipülasyonla, telkinle size kendinizi iyi hissettirerek paranızı çalmak. psikiyatristler de ilaç yazıp yolluyollar. verdikleri ilaçlar ya semptom yok ediyor ya da ilacı kullandığınız sürece sorununuz çözülmüş gibi görünüyor ama ilacı bıraktığınız an tekrar eski halinize dönüyorsunuz. ilaçların yan etkilerinden bahsetmiyorum bile.
hiçbiri sorunlarınızın temelini anlayamazlar. temelini anlayamadıkları için de kalıcı çözümler bulamazlar.
bir kere insan denen makinanın nasıl çalıştığını anlamak için sadece psikoloji, biyoloji bilmen yetmiyor. senin kimya, sinirbilim, antropoloji, sosyoloji, evrimsel biyoloji, evrimsel psikoloji de bilmen gerekiyor. bu alanların hepsinde derinlemesine bir bilgin olmadığı sürece insanla ilgili bir sorunu anlaman da çözmen de mümkün değil o yüzden bu yapılan tamamen sahtekarlık. hepsi para tuzağından başka bir şey değil. bu dolandırıcılara paranızı kaptırmayın.
eğer psikolojinizin bozuk olduğunu düşünüyorsanız bunu psikologa, psikiyatriste giderek düzeltemezsiniz. böyle hissediyorsanız bunun sebebi tamamen hayatınızla alakalıdır. istediğiniz gibi bir hayat yaşayamadığınız için böyle hissediyorsunuzdur. hayatınızdaki sorunları çözerseniz psikolojinizin de düzeleceğini göreceksiniz:
1. çevrenizi düzgün insanlarla donatın. sadece size faydası olan, sizi seven, değerli, iyi hissettiren insanlarla takılın.
2. mümkünse hem sevdiğiniz hem de size iyi para kazandıran bir iş yapın. iyi paradan kastım temel ihtiyaçlarınıza, hobilerinize, tatilinize yetecek kadar, bunlar dışında da emekli olduğunuzda geçiminizi sağlayabileceğiniz kadar birikim yaptıracak bir miktardan bahsediyorum.
3. protein ağırlıklı sağlıklı beslenin. şekerden, sigaradan, alkolden, undan, tatlıdan, fast fooddan, uyuşturucudan uzak durun.
4. düzenli spor yapın.
5. en azından bir tane hobiniz olsun.
6. doğada olabildiğince zaman geçirin.
7. haftada 1 gün telefonlarınızı, bilgisayarlarınızı kapatın. o gününüzü hobilerinizle, doğada kamp yaparak ya da arkadaşlarınızla takılarak geçirebilirsiniz.
8. sabah uyandığınızda sizi dinç, dinlenmiş hissettirecek miktarda kaliteli uyku uyuyun.
9. cesur olun. kendinizi gerçekleştirmeye çalışın. potansiyelinizi açığa çıkarmaya çalışın.
10. stresten olabildiğince uzak durmaya çalışın. stresli hissediyorsanız da stresinizi azaltacak yollar bulmaya çalışın. insan sağlığına en zararlı şey stres olabilir.

yakın zamanda gözlemlediğim kadarıyla, gereksiz bir meslek. sadece, para vererek psikoloğa gittiğiniz için iyi hissediyorsunuz. (bkz: plasebo etkisi)
mesela gerçekten depresyon hastasıysanız psikiyatriye gitmeniz gerekir. komiktir ki, devlet hastanelerindeki psikiyatristler de bol keseden prozac dağıtıyor. öyle işini güzel yapan az var sanırım. yani çoğu meslekte olduğu gibi, bu iki mesleğe de yalnızca "parası iyi" gözüyle bakılıyor. yazık...

ilaç yazamaz. ancak ilaçsız tedavi için idealdir. bazı hastalıklar ilaçsız hafiflemiyor.

psikoloji lisans mezunlarının aldığı ünvandır. elinde sihirli değnek yoktur değişim için danışanın da çabası, isteği olmalıdır. ayrıca sadece danışanla çalışan psikolog yoktur psikolojinin alt dalları vardır hepsi de gereklidir. ilaç gereken psikolojik bozuklukların en iyi tedavisi ilaç+psikoterapidir. etkisi kanıtlanmış psikoterapiler vardır.

fakirlere göre delilerle uğraşan meslektir.zira fakirler ancak delirme aşamasında parasını psikologa harcayabilir. batılılar ve zenginler içinse terapi kaynağıdır. stresli şehir yaşamında soluk almaktır. "anlattıklarım yargılanır mı, dedikodum yapılır mı" derdi olmadan içini dökebilmek, objektif bir gözle kendisine bakabilmektir.