psikolog olmak

psikopat olmaktan farksizdir. evet.

hala psikiyatrist psikolog farkını bilmeyenlerin, psikologların da her insan gibi kendi dertlerinin olduğunu, terapinin inişli çıkışlı bir süreç olduğunu, her şeyin birden bire düzelmeyeceğini bilmeyenlerin doluştuğu bir başlık olmuş. eğer psikologlar hakkında atıp tutacaksanız bari bir nedir ne değildir öğrenin öyle gelin. sahte bilim deniyor hala ben de kime anlatıyorsam işte.

sahte bilimdir.

koyun sürüsünün başındaki eşek olmaktır.

sahte demek fazla ağır kaçar, olay aslında normal tıp tarihine oranla halada yeni bir bilim dalı olmasındandır. insanların psikolojik problemlerine hastalık olarak bakılması daha çok yeni sayılır. psikologların işinin zor olmasının en büyük sebeplerinden biri de bu bana göre.

gelişime çok ihtiyacı var, modern tıbbın gelişimi bin yıllar almışken, yaşanan büyük felaketler yüzünden gelişmek zorunda kalmışken psikolojinin böyle bir olanağı olmadı bile denebilir. insanların psikolojisiyle deney yapmak tamamen etik ve insanlık dışı gözükse de modern tıbbın son yüz yılda çok gelişmesi almanların deneylerine borçludur. allah psikologlara kolaylık versin ne diyeyim.

arkadaşlarıma problemleri, aşk acıları vs. hakkında tavsiye verirken her zaman hissettiğim şey. problem benim olmayınca kolay oluyor shfhshs

kıymeti herkes tarafından bilinmez. bunun nedenini biraz maslow abinin ihtiyaçlar hiyerarşisi açıklıyor.

psikologların cevap verdiği ihtiyaç (kendini gerçekleştirme) piramidin en tepesinde yer alıyor. barınma, güvenlik, sağlık, statü vs çok daha öncesinde. bu ihtiyaçları karşılanmamış bir insanın psikologların değerini anlaması biraz zor olabilir.

bundan önce doktor, mühendis, avukat vs gibi meslekler daha öncelikli ihtiyaçlara cevap veriyor. bu yüzden bu mesleklerin değerinin anlaşıldığı halde, psikologların değerinin henüz anlaşılmamış olması (henüz gelişmekte olan bir toplum olduğumuz göz önünde bulundurulursa) gayet doğal.

bundan 5 bin sene önce hekimlerin, 3 bin sene önce avukatların da kıymeti bilinmiyordu.

öğrenci olarak söylüyorum, olmayın!
eşek gibi çalışırsınız ama kahvede pişpirik oynayan dayı ilaç yazamıyorsunuz diye sizi küçümseyiverir tüm cahil cesaretiyle.

ha bir de, stajlarda çay kahve servisi yapmanız vaka görmenizden daha olası. sonra pratiğe dökülememiş kitap bilgileriyle insanların hayatlarına dokunuyoruz.

#3332355 hayatım boyunca iki tane psikoloğa gittim birisi az konuşup yüzüme çok bakıyor diğeri ise ben cevaplamak zorunda değilim rafa kaldırdım sorunu diyor.bu iki deneyimimden dolayı psikolog olmak insanlara yardımcı olmak değildir diye düşünüyorum.

dolandirici olmaktir. evet.

yani, sumer donemindeki ziggurat rahibi olmaktan farksizdir. veyahut amon rahibi olmaktan.

psikologluk, sahte bilimciliktir, bos ugrastir. o parayi bana verin ben de o ogutleri size veririm. her seans size gazoz ismarlarim, seans basina pizza gazoz doner her sey dahil.

cikolata yersiniz dopamininiz artar 1 seyiniz kalmaz arkadaslar, inanmayin psikolojiye. evet.

seanslarda akıl, öğüt, tavsiye vermemek ve dedikodu yapmamak gerektiğini bilmektir.
bunların tedavi amacı da yok bu arada, siz de "hasta" değil danışansınız zaten.

bilim olup olmaması konusunda katılırım. ben de psikolojinin mesela sosyoloji kadar bilim olduğunu düşünüyorum. fizik, kimya vb kadar değil. ama zaten hayatımda hiç "bilimle uğraşıyorum" diyen psikolog da tanımadım.

insan oldukları için olabilir tabii ki saçma salak dertleri ama siz danışan olarak bunlara vakıf olmazsınız. bir psikolog arkadaşınız sizinle dertleşiyosa ve sorunlarını saçma bulduysanız, orada arkadaş kimliklerinizle bulunduğunuzu hatırlamalısınız. bir terapi seansında psikoloğun dertlerini konuşuyorsanız da biraz saçma bir durum söz konusu.

dertlere kitlenmek de anlamsız. çünkü aslında orası bir dertleşme mabedi de değil. bu gün inanılmaz mutluyum diye gittiğiniz bi gün mutlu oluş halinizi de irdelemeniz mümkün.

çocuklar duymasın gibi dizilerde gördüğümüz karikatürize psikologlara rastlamadım. bana gel çocukluğuna inelim diyen de olmadı. planlı olarak bi yerlere inip çıkmıyoruz. doğal akışta bi şeyler konuşuluyor.

zeka ile de alakası yok. herkes dâhi psikolog arıyor ve argüman şu oluyor: "benden daha zeki olmayan bir insanın bana verecek bir şeyi olduğuna inanmıyorum." bu cümleyi kuran benim için salaktır zaten. seni muayene eden kbb uzmanının da zekası seninkinden düşük olabilir arkadaşım, manyak mısın? orada önemli olan uzmanlık, senin hiç bilmediğin bi şeyleri bildiği için o sana bi şey veriyo zaten. ne alaka şimdi zekâ ile?

ha kendin de bu alanlarda bilgili ve ilgili isen ve kendini tanıyıp telkin edebiliyor isen ne âlâ. ona da diyecek sözümüz yok. ben herkesin bir psikoloğu olmalı gibi bi düşüncede değilim. ihtiyacı olmayanın psikoloğu da olmasın.

hakkaten lan bir yerde psikologla başkalarının dedikodusunu yapıp para veriyorsun. sfsfff

psikoloji bir öğüt verme disiplini değildir.

açık ve net şekilde bilimsel bir disiplindir.

bütün bilim dünyasında kabul gören belirgin tanı metodolojileri vardır.

işin klinik ve psikiyatrik boyutu bir yana, insanoğlu var olduğundan beri en temel problemlerinden biri, kendine yönelik nesnel değerlendirme problemidir ve çoğu insan bunu yap(a)maz.

sadece bu bile, birçok insanın içsel sorunlarına dair profesyonel psikolojik danışmanlığı zorunlu kılmaya yeter.

insanlar 0-6 yaş döneminde yaşadıklarını çoğunlukla hatırlamaz bile, gel gör ki, ruh sağlına ve hayatın geri kalan seyrine en ciddi etki eden dönemdir.

insan, değerler hiyerarşisini çevresel şartlarla oluşturur ki, o hiyerarşinin isabetliliği, doğruluğu ve sağlığı o değer hiyerarşisi içerisinde tespit edilemez. bir diğer deyişle; ol mahiler ki derya içredir, deryayı bilmezler.

a beautiful mind filminde john forbes nash’le psikiyatrın bir tartışması vardı hani; ben matematikçiyim işim problem çözmek, kendim neden çözemeyeyim diye itiraz ediyordu. psikiyatr cevap veriyordu, çözemezsin, çünkü sorun zaten beyninde başlıyor. o konu psikiyatrikti ama psikolojiye uyarlamak da mümkün.

örneğin, çevreniz tarafından sömürülme/baskı altına alınma/aşağılanma/değersizleştirilme vs nedeniyle aşırı yorgun, depresif veya öfkeli hissediyorsanız ve bu süreç sizin değer hiyerarşinizde fedakarlık, iyilik, merhamet, olması gereken olarak kodlanmışsa hiçbir zaman sömürüldüğünüzü, baskı altında olduğunuzu, aşağılandığınızı veya değersizleştirildiğinizi tespit edemeyebilirsiniz. bunun zeka, iq, algı kapasitesi, kavrayış gücüyle bir ilgisi yoktur. prosesi nesnel ve profesyonel bir şekilde analiz edecek birine ihtiyacınız vardır.

50-70 yaşında psikoloğa gidip “ulan keşke 30 yıl önce…” dememek için bile psikolojiyi yabana atmayınız.

en basitinden, dünyanın en zeki, en başarılı, en popüler, en zengin, en güçlü insanları bile zaman zaman danışmana ihtiyaç duyuyorsa bir hikmeti olabilir.