resim yapan insanların dertleri

seni anlatmak için
kara bulutlardan sızan güneşin resmini çizmek isterdim
kelimeleri hiç uğruna harcamadan

yine dertlendim bak.. ama bende resim çizme yeteneği yok. sisteme yüklenmemiş. olsa çizerdim zaten ama yok. bugün bir resim çizsem yarın belediyenin çöp toplama alanında olur.

artık kaliteyi de geçtim ortalama boyaların bile bu kadar gereksiz pahalı olması. resim benim için bir ihtiyaç olmasına rağmen canım ülkemde lüks olarak görülüyor adeta.

sonucun hayal ettiğin gibi çıkmaması
aşağıdakileri yaparken sonucu böyle hayal etmemiştim.ne yazık ki sona yaklaşınca insanın biraz şevki kırılıyor*

asla bitirecek gücüm kalmıyor.

valaaa hatunlar enteresan. tutturdu yapalım, kırmak olmaz, okiş balım dedim. netice şöyle

şunu yap dedi

aslında işler iyi gidiyordu.





sonra içimdeki ‘canavar’ gün yüzüne çıktı. artık çok geçti. adetaa iç dünyam.. tanrımm.



o ise şunu yaptı



bu hikayeden çıkarılacak ders ise çocuklar.. çok derin.

beni çizsene diyenler
çizmiyorum bacım çizmiyorum şerefsiz insan çizmiyorum

sevgilime hediye yapmak istiyorum da onu karikatür olarak çizer misin?

meslek olarak çizenlere allah sabır versin ben hobi olarak kaçış olarak kafa boşaltma yolu olarak çizim yaptığım için tek derdim bu çizgi mükemmel olmadı diyip bir çizgiyi on kere tekrar tekrar çizmek oluyor bide malum boyalar-malzemeler pahalı..

pahalılık.

resim malzemeleri -birçok şey gibi- çok pahalı maalesef.

beni çiz diyenler.
seni çizmiyceeeeem.

resim malzemelerinin pahalılığı.

- pigment ve diğer boya hammaddelerinin fiyatları. şu sıralar hammadde kıtlığı da yaşanıyor olabilir.
- iyi resimler yapabilmek için ortam ve obje ayarlayabilmek.
- resimler için piyasa bulabilmek.
- ilham.
- mental sorunlar.
- mentalite sorunları.

başlık sahibi en büyük derdi yazmış.
ortalama her entryde de aynı dertten dem vurulmuş.

evet bu beni de cizsene diyen tayfa! ınstagram takipcilerimin elit sayılabilecek hayatta bir yere gelmiş kitlesi hikayelerime kalp atıp övgü içerikli mesajlar atabiliyorken bir baltaya sap olmamış olanlar da beni de cizsene diye mesaj atıyor.

tamam ben de çok yetenekliyim tribine gitmiyorum ama sanırım insanlar bunu 10 dk da kırtasiyede satılan 5 liralık fatih kalemle cizildigini sanıyor.
kimi portreler günlerce kimileri saatlerce sürüyor. neden bir insan hatır olsun diye işten arta kalan vaktini senin sıfatını çizmek için zaman, emek ve malzeme harcasin ki ?
açık açık hayır cevabını veriyorum şahsen. biraz bozuluyorlar ama yapacak bir şey de yok.

çok can sıkıcı bir istek.

(bkz: yapay zeka)

şu anda bile renk paletini verip, tarzı ve kompozisyonu anlattığında cuk diye çiziyor. hele ücretli olanları... yağlıboya tuval çıkartan printer artık eski teknoloji.

5 seneye akıldan geçen neyse birebir çizecek. 10 seneyi bulmaz bu. ressam, şu internet devrinde, adliye önündeki dilekçeci gibi kalacak. heykel de aynı. gerçi o biteli zaten çok oldu.

sulu boyalarda tonu ayarlarken bazen çok sulu gelip koyu yapmak isterken resmin çok soft tonda kalması