rüyada liseye geri döndüğünü görmek

geçen seneye geri dönmek. bari mezuniyeti falan göreyim normalde göremedim rüyamda mezun olayım bari.

ne lisesi ilkokula döndüğümü görmüştüm bir kere. hafakanlar basmıştı.

geçenlerde gördüm öyle bir rüya. liseye dönüyordum ve insanlarla yeniden tanışıyordum. daha doğrusu onlar benimle yeniden tanışıyordu, ben onları zaten tanıyordum ve onlara gelecekten geldiğimi ispatlamaya çalışıyordum. aklıma ne tilkiler dolandı o rüyada be. keşke gerçek olsaydı

şu sıralar sıkça başıma gelen olaydır.

işin ilginç yanı eğitim hayatım boyunca tanıdığım tüm arkadaşlarımla ilkokul, ortaokul lise ve üniversiteki arkadaşlarımla aynı sınıftayız ve lise de herhangi bir dersten sınav oluyoruz. 3 sayfalık sınav kağıtlarıma göz gezdiriyorum ve zerre fikrim olmayan ve ömrü hayatımda görmediğim sorular var kağıtta. afallıyorum. arka sıraya dönüp bakıyorum pat ortaokul arkadaşım olan kız, takır takır soruları çözüyor. kopya çekmeye çalışıyorum eliyle kağıdı kapatıyor." pis! diyorum (masumlar apartmanı safiye gibi ) pis!! sen hep böyle geçimsizdin! onun yanındakine bakıyorum, ilkokul yillarim da ayni sınıfta olduğumuz sınıf başkanı olan saf nuri, ona bakmaya çalışıyorum. gözetmen hocadan uyarı geliyor. "herkes önündeki kağıda baksin". neyse bari diğer sayfalara göz gezdireyim diyorum. testli böyle çoktan seçmeli şıklı sorulari aramaya başlıyorum tabi ama yok. abuk subuk işlemler, formüller falan. anlamiyorum hiçbir şey. yanımda da kimse oturmuyor. koca sınıfa bakıyorum. önlerde üniversite arkadaşlarım ortalara doğru lise arkadaşlarım en arka siralar ortaokul ve ilkokul arkadaşlarıma ayrılmış. hepsi takır takır soruları çözüyor. en geri'zekalıları bile. hafif gozlerim doluyor tabi. sinav kağıdıma bakıyorum. o sırada bi soruyla göz göze geliyoruz. aha diyorum ben bu soruyu yaparım. tam elime kalemi almış soruyu cevaplayacağım ki gözetmen hoca gelip sinav kağıdımı alıyor ve sınav süresinin bittiğini söylüyor. (bkz: arkadaşları iyi bir yere gelirken kendi bir baltaya sap olamayanlar)

liseyi bitireli olmuş 20 sene, görsemde tanımam herhalde.

gerçek olsa diye hayal ettiren başlıktır.

mezun olduğumuz zaman değerini hiç anlamamışız diyebileceğim başlık ve rüyalarımıza girmektedir. bilemezdik sanırım elimizde olanın değerini, şimdi ise özlem duyup o anlara keşke geri dönebilsek diyoruz.

abartmıyorum bazen lise günlerimi düşününce ağlayasım geliyor. o kadar güzel günlermiş ki, o kadar saf duygularla hareket edip öyle güzel hayallerimiz varmış ki... o ortamı, heyecanlı yapımı, duygusallığımı, zekice kararlarımı hatta aptallığımı bile o kadar çok özlüyorum ki, rüyamda lise zamanlarını görünce hiç bitmesin istiyorum hatta uyanır uyanmaz bir yere not alıyorum rüyamı.

eğer lisede olup da bu yazımı okuyan varsa, lütfen güzel anılar edinmeye çalışın ve günlük tutun. hayatta kolay kolay pişman olmam fakat en pişman olduğum şeylerden biri lisede günlük tutmamam. unutuyorum çünkü o anıları. anılar güzel de olsa kötü de, hatırlayınca insanın içini acıtıyor çünkü o günlere dönmenin imkanı yok. eğer günlük tutarsanız daha net hatırlayabilirsiniz.
bir şeyi yapmadığınıza pişman olmaktansa yaptığınıza pişman olmak daha iyi, pandemide bu ne kadar mümkün bilmesem de lütfen dolu dolu geçirin lise hayatınızı ve günlük tutun.

"keşke" dedirten fantazi.

üzerine korku hikayesi yazılan kişi üzerinde çok hoş etkiler bırakmayan durum.

okul açılmış açılmasına, ben ise öğrenci görünmeme rağmen üçüncü hafta olduğu halde okula başlamamışım. hatta kendimi mezun bilmeme rağmen, mezun olup olmadığımı da hatırlamıyor, onu da anneme soruyormuşum.

sık sık yaşadığın şeyleri "lisedeyken şöyle yapardık" diye düşünüp anılarla kendine buruk neşeli işkence etmek ile ölümüne kapışır. hangisi kazanır bilmiyorum çünkü ikisi de üzüyor...

lise değil ama hep ilkokulda görürüm kendimi. ne demiş bir yazar.




özlem mi yoksa travma mı var o yıllarda asla karar veremedim.

rüyamda lisede okumaya değil öğretmenlik yapmaya gidiyorum ben. bir şey de anlatamıyorum, çocuklar benimle dalga geçip yüzüme gülüyorlar. kendimi içten içe yargılayan bilinçaltım burada ortaya çıkıyor. uyurken de rahat yok.

bunalım dönemlerinde zihnimiz bizi güvende ve mutlu olduğumuz zamanlara götürür rüyamızda.. kimisi çocukluğundan çıkamaz, kimisi eski sevgilisinin yanında bulur kendini..

şu iki gündür lisedeki ilk aşkımı görüyorum git lan artık hayatımdan

sık sık gördüğüm rüyalardan biri. sanırım özlüyorum o zamanları.

daha bugün bu rüyayı gördüm, şimdi sol framede görmek çok tuhaf.

bununla alakalı çook güzel bir anime var.

"tokyo revengers"

izleyin sonra bana teşekkür edersiniz.

keşke dönebilsek tek derdimiz sınavda kopya çekmekti.