saç döken üniversite bölümleri

hayat üniversitesi deyip espri anlayışımızda bırakıp çıktığım başlık.

hukuktur galiba. bir tatilde şezlongda uzanıyoruz arkadaşımla, açmış kitap okuyor dedim "aaa ne okuyorsun?" güldü ve gösterdi "türk ceza kanunu"

ben bir yanlış anlaşılma olduğunu düşünüyorum. bazı anne babalar çocuklarını kapasitelerinin üstünde bir performans göstermeleri için psikolojik şiddet seviyesinde zorlayabiliyorlar. onların kendi iradeleri yokmuş gibi kendi hayalini kurduğu bölümü baskı ile tercih ettirebiliyorlar.

bu şekilde, istemediği bölüme yerleşen çocuk çalışma motivasyonu bulamıyor. kapasitesini zorlayarak kazandığı için ruhen bitmiş olduğundan ders çalışmaya isteksiz yaklaşıyor. belki çalışsa bile çocuk o bölümü başaracak yeteneğe sahip olmayabiliyor.

saç dökülmesi erkek tipi ve kadın tipi olarak iki çeşit. erkek tipi genetik kadın tipi ise büyük oranda stresle ilgili. çocuk mutlu değil geleceğini göremiyor okulu bırakmak istese bırakamıyor derken mecbur kalıyor ve okuyor. vücut buna tepki verip strese giriyor saçı dökülüyor mesela.

elbette bazı bölümler aşırı derecede kuramsal veya zor. mesela hukuk okunur mu bence okunmaz. çok sevseniz de her gün 8 saat masadan kalkmadan avukat olamazsınız. ben bunu başaramadım mesela.

kimsenin mimarlık dememesinin şoku içerisinde entry giriyorum bu başlığa. bu nadide bölümün öğrencileri kıvanç tatlıtuğ gibi girdikleri bölümden hakkı bulut gibi çıkarlar da gıkını çıkartacak ne zaman ne de psikoloji kalmadığı için kimsenin bizden haberi yoktur.

ing elektrik elektronik mühendisliği arkdslar kirpiginize kadar döküyor

e şıkkı hepsi.

tarih demek istediğim bölümdür. üniversiteye göre değiştiği görüşüne de katılıyorum.

istemeyerek okuduğun her bölüm...

(bkz: mühendislik fakültesi)

sözelcilerin tıbbı olarak nitelendirilen (bkz: ilahiyat)
tek dönemde 13 ders ile ders sayısında tıpla yarışıyorduk.
1. sırada ise tabii ki tıp var.

mimarlık. haftada sadece 3 gece uyuyabiliyorum. bu bir de online hali.

finansın içinde bulunmadığı başlık

tıp yazmamış kimse rahatladım. saçı bence bölüm değil de bu ülke döker.

komple mühendislik fakültesi.

siyaset konusunda bilgisiz boş atıp tutanları gördükçe deliriyor insan. birde hocalar var tabi. bazılarına ideolojisiyke yaklaşmak zorundasın, bazısına kırk sayfa ödev yapmalısın, bazısı ezbere yazıya 100 verir, bazısı senin yazın olup olmadığını anlamak için önceki sınav kağıtlarını konttol edecek kadar psikopattır. hukuk dersleri bir hukukçu kadar olmasa da nerdeyim ben dedirtir çoğu zaman, bu hukuk uygulanıyorsa ben hangi ülkede yaşıyorum dersiniz. ekonomi dersleriyle iyice hayatı sorgularsın. tarih dersleri, kamu dersleri, sosyoloji... nasıl bitti hayret ediyorum hâlâ. (bkz: siyaset bilimi ve kamu yönetimi)

istediğin bölümde okuyamamanın kâhrı, sırf ailen istedi ya da puanın ancak ona yettiği için sevmediğin bir bölümde okumanın azabı ile nihayetinde dayanamayıp yarım bıraktığın eğitim hayatının pişmanlığı birleşir ve öyle saçını dökmekle gözünü bozmakla da uğraşmaz, direkt kanser eder.

iibf arkadaşlar net
aksini iddia eden etmesin. bir ülke nüfusu kadar iibf mezunu var özel sektörde yerimiz bile yok.

fen-edebiyat, baktık iş güç de yok, mecbur yüksek lisans, doktora. ama acayip derecede bilgi birikimi bırakır. 2 yıl sonra dr. ünvanımla beraber kel, göbekli bir akademisyenim.

iyi bir okul olması şartıyla türk dili ve edebiyatı bölümüdür.

deniz ulaştırma işletme mühendisliği. mezun olup gemilerde çalışmaya başladığınızda eva suyuyla alınan duş sebebiyle avuç avuç saçlarınız dökülecektir.