seni seviyorum demenin farklı şekilleri

beni iyileştir. hastayım. gitme sana muhtacım... vs. vs. vs.

hakkındaki en ufak detayları hatırlamak

gözünün içine bakarak yaşamak

seni yapandan daha iyi yapmışsın lan it...

sol yanımda canlı bir bombayla yaşıyor olsam da, umurumda olan sensin. düşünmeden edemiyorum, ya kavuşursak.. ya uyuyabilirsek huzurla, yan yana, yana yana.. hiçbir amacım, beklentim, umudum yok hayata yada yarına dair. hayat sanki kocaman bir boşluk, içinde bir oraya bir buraya yol alıyor gibiyim rüzgar nereden eserse.. onca duygudan, onca acıdan, onca göz yaşından sonra ne kaldı geriye dersen.. hepsi gitti derim. bana bir ben kaldı, bir de "beni anlayan". aradığım buymuş benim. hep aradığım, sorguladığım, izini sürüp de bir türlü karşılaşamadığım, bu hayattaki gayem buymuş; anlaşılmak. düşününce çok saçma geliyor, çünkü hep dilimde bu vardı, "beni neden anlamadınız?".. konduramamışım kendime, daha ilginç daha özgün daha zekice bir yanıt arayıp durmuşum hep. anlaşılmak ise bazen yukarıdan başımın üstüne düşmüş, bazen ayaklarıma takılıp yere kapaklamış beni, bazen boğmuş en sığ sularda. görmek istememiştim. başka açıklaması olamaz. artık görüyorum, anlıyorum ki insan sevildiği, sayıldığı, yediği içtiği, barındığı yerde değil, "anlaşıldığı" yerde huzurluymuş. ait olduğu yer onu anlayan o bir çift gözün yanıymış.. seni "bulduğumda" anladım.. gözlerinde beni çoktan keşfetmiş bir amiralin gururu ve haklı onuruyla karşımdaydın.. tek kelime etmeden, bana hayatımın en güzel, en anlamlı, tek hediyesini verdin. zamanı durdurdun sen benim için. yuvam... ben sana geliyorum. benim için hep aralık bıraktığın o kapıdan parmak uçlarıma basarak, yüzümde utancım, kalbimde patlayan havai fişekleri duyurmadan kimseye. sana geliyorum... sol omzunda geçmişimi, gözlerinde korkularımı, cennet parçası ellerinde titremelerimi unutmaya geliyorum. kim o, dersen; kimse, sen misin dersen dünya ahiret can yoldaşın, dostun, sevdalın olmaya geliyorum...

seni çok seviyorum

gözlerinden öpmek. insan derdini, mutluluğunu, sevgisini her şeyini gözlerinde taşır. gözlerinden öpmek basit bir seni seviyorum değildir sadece, seni her şeyinle seviyor yanında olmayı göze alıyorumdur.

neredeydin bu vakte kadar, neden aramadın?
biliyorsun bal gibi de. senin sesini duymak nefes gibi, kışın güneş misali yazın deniz esintisi gibi. biliyorsun işte, tut ellerimi sar kollarına öyle kalalım olmaz mı?

"eve varınca aramayı unutma."

senden başkasına kapı açmak istemiyorum.

bir keresinde önüne bir çanta dolusu $ koydum. ama azar işittim, nerede yanlış yaptığımı hala anlamış değilim.

bana at binmeyi öğretir misin?

seni seviyorum diyemeyen insanlar bence çok daha alınganlar oluyorlar çünkü eksiğimizi kapatmak için aslında her hareketimize istemsizce biraz “seni seviyorum” ekliyoruz ve... anlaşılmayınca üzüyor işte.

biz olduk ya.

sıkı sıkı sarıl yeter.

"senden bahsetmiştim anneme".

bizim oralarda seni seviyorum denmez kurban olurum sana denir.
neşet ertaş

sen sucukla yumurtayı ayrı ayrı seversin.

onun için her türlü riski almak ve el üstünde tutmak. bu ikisi yeterli zaten. anlarsa seninle yürür zaten.

-kedi canını senin

''sen seviyorsun diye yaptım''.