seni seviyorum demenin farklı şekilleri

bir bozuk saattir kalbim sürekli sende durur.

seni görüyorum, içindeki seni.

bence seni seviyorum demenin en güzel yolu seni seviyorum demektir tabi samimi bir şekilde. yok ben diyemem belli ederim zart zurt anlamam bi kere ne olursa olsun kaç yaşında olursa olsun insanın bunu duymaya da söylemeye de ihtiyacı vardır. seviyorsan seviorum diceksin taş atıp da kolun yorulmuyor nasıl olsa.

ilgili olmak, diyebilirim.
t: seni seviyorum dememek için kıvranma şekilleri.

sqrt(cos(x))*cos(300x)+sqrt(abs(x))-0.7)*(4-x*x)^0.01, sqrt(6-x^2), -sqrt(6-x^2) from -4.5 to 4.5

bunu atardım

zeytin sevmediğin halde dolapta zeytin bulundurmak ve yemediğin halde her kahvaltı sofrasına koymak.
kahve makinasına kahve koymayı unutup uyuduğunda oruçlu olacağın halde sabah o içsin diye kahve makinasına kahve koymak *
bunaldığını daraldığını anlayıp kendi halinde bırakmak, bir köşeye çekilip ve sana gelmesini beklemek.
sevdiği, sevmediği şeyleri bilmek, farkında olmadan onun rutinleri ve ritüellerine alışmak ve o olmadığında dahi devam ettirmek.

aynı sofradasın. sen alışkanlıktan mesela hızlı hızlı yiyor, bitiriyorsun hemen. ayı gibi kalkmıyorsan masadan sigara içmek için bile, bekliyorsan yemeğini bitirmesini; seni seviyorum diyorsundur farklı bir şekilde...

yahut pazardan sebze meyve alırken, abuk subuk baskılı komikli çorap alasın tuttu kendine. bir çift de ona alıyorsan ona sormadan, gönlünü hoş etmek için; farklı bir şekilde demişsindir seni seviyorumu...

akşam kaliteli vakit geçirdiniz. karşınızdaki hanımefendi/beyefendi de ipin ucunu biraz kaçırıyor içerken baktınız. müdahil olup engel olup keyfini kaçırmak yerine, kendiniz az içip kontrolü ele alıyorsanız, ne bileyim kusarken saçlarını tutuyor yahut kolonyalı mendil çıkarıyorsanız çantanızdan ve içinde olduğunuz o andan bile keyif alıyorsanız; yine farklı bir şekilde söylemiş olursunuz bunu.

kahvaltıda kalan son böreği, son omlet dilimini, beyaz peyniri ona sormadan hapır hupur ağzınıza tepmiyorsanız mesela, ya da ne bileyim dibinde azıcık kalmış nutellaya menemene banar gibi ekmek banıp sıyırıp yemiyorsanız mesela; farklı şekilde seni seviyorum demiş olursunuz.

babam mesela.. annem ne zaman annesine, kardeşine kalmaya gitse; babam asla yatak odasında yatmaz. üşengeçlikten, tembellikten de değil ha. hep salonda uyur. şimdi bu adam seni seviyorum demese de olur bence...

daha bunun gibi bir sürü küçük, ama önemli detayla sevginizi söylemeseniz de belli edebilirsiniz.

önemli olan aslında söylemeniz, belli etmeniz de değil. kimisi var, bağırsan seni seviyorum diye anlamaz; kaldı ki bunları görsün. ilişki dediğin tek taraflı olmaz. hissettiklerinizi paylaşan insanlarla birlikte olmanız naçizane tavsiyemdir. sadece manitacılık için de değil, dostluk, arkadaşlık, akrabalık da dahil buna...

var bi hayljfkd.

güzel diziydi.

"her şeyi unutabilirim ama seni unutmadan ölmek istiyorum."

alzheimer hastası olan bir adamın eşine kurduğu cümle. seni seviyorum'dan daha güzel değil de ne?

2018 partnerim ağrıya tayin olmuş ozamanlar facebook revaşta bölüğünün tüm askerlerini tek tek buldum ona sürpriz yapıcaz askerleri örgütledim kısa bir plan yaptık.
sabah beni askeri kamuflaj ile iştimaya aldılar bölük komutanı içtima aldı tabur komutanı partnerime tekmil verdi saydı partnerim 1 fazla saydın dedi. bulun onu dedi fazla asker mi var deyip küfür etti, bende çıktım ortaya bir surat ifadesi vardı anlatamam.

seni seviyorum demenin binbir türlü yolu vardır.sarılmak,aramak, güldürmek, günaydın yazmak,iyi geceler yazmak ... önemli olan hissettirmektir aslında.

"kırlarda neşe içinde sevişeceğin günler yakındır."

"seni çok özledim. " seni seviyorum dan daha güzel bir kelime benim için.
*seni çok özledim, sesini, gülüşünü... sabah konuştum ama napayım işim gücüm sen olmuşsun. senin gidecek yerin kalbim demek ki, hep benimlesin. gözlerimi açtım içimde sen, gözlerimi kapadım senin gözlerin. yemek yiyorum, karşımda sen, müzik dinliyorum sen, dans ediyorum, hayalinle ben. "
seni seviyorum diyemedim mi şimdi? iyi ki demedim böylesi kafi.

otizmli gibi davranmak.

yıllar yıllar önce tek nefeste sönüverecek bir çiçek olarak yaşarken onu gördüm. eski eniştenizi. ondan bir önceki ilişkimde adam bana neden 73 gündür aramıyorsun diye sormuştu. bilmiyordum aramam gerektiğini. ilişki süreci henüz kafamda oturmamıştı. aramak, mesaj göndermek ve bir şeyleri paylaşmak lazım kısmında eksik kalıyordum.

hâl böyle üğken eski enişteniz ile ilişkim benim yıl içinde 5 gün ortalara çıkmam ile yaşanıyordu. bir gidiyordum 5 ay yokum. o 5 aylık dönemde kendimi eve kapatmıştım ergen hikayesi yazıyordum mesela. 8 ay yoksam çalışıyordum. ılk başlarda yokladı, çözmeye çalıştı, şöyle bir tutup çekmeye çalıştı ama olmadı. ben o zamanlar durumu yine böyle algılamıyordum. her şey normal geliyordu. 3-4 sene önce başka bakmaya başladım bu sürece. şimdi daha başka anlıyorum. olgunlaşıyorum. 55 yaşına gelince ergenlikten çıkacağım sanırım.

ona her dönüşümde beni gülümseyerek karşıladı. hiç hesap sormadı ve suçlamadı. sanki daha dün görüşmüş gibi sıcacık şekilde karşıladı.

yirmilerin başı. üzüldüğüm an göz temasını anında keserdim ve ortamdan uzaklaşmaya çalışırdım. ilk seferinde bu durumla karşılaşınca sanırım oturup uzun haftalar bu yaşanan şeyi düşünmüş. ondan sonra yine yaşandı bu. göz temasını kesip ortamdan uzaklaşınca peşimden gelirdi gizlice, arkamdan takip ederdi. bilirdim. taksiyle eve dönerken o da arabayla takip ederdi. bir kez bile sen neden böyle yapıyorsun demedi. bu durumun isteğim dışında olduğunu anlamıştı. süreç sırasında güvende olduğumdan emin olmaya çalışmasını çok asil bir davranış olarak görürüm hep. başkası olsa bu davranışı şımarıklık olarak görür. o bunu şımarıklıktan yapmadığımı bir şekilde fark etmişti.

bana sağımı solumu öğretmek için sürekli alıştırmalar yapardı. sağ ve sol oyunu oynardı. sağ eller havaya diye aynı anda ellerimizi kaldırırdık. öğrenemedim ama. olsun.

surekli göz teması kuramadığımı fark ettikten sonra yine bu durumla ilgili bir şey söylemedi. gözlerini kaçırarak konuşurdu. başka bir yere baktığım zamanlar çok dikkatli bakardı, ona döndüğüm zaman aniden çevirirdi kafasını. kendisiyle göz göze gelmek zordu çünkü psikolojik olarak rahat etmemi isterdi. bir süre sonra ( sanıyorum 5- 6 sene) dakikalarca gözlerine bakabilmeye başlamıştım. sanırım bunu sağlamak için yavaş yavaş alıştırdı gözlerine.

sesleri çok iyi duyduğum ve bu durum korkuya neden olduğu için hep kalabalığa uzak mekanlara götürürdü. herkese arkam dönük olacak uzak bir masa bulurdu. yemek öncesi bir rutinim vardı, onu yapmamı beklemeden yemek yemeğe başlamazdı. yolculuk boyunca araba motoru çok ses çıkarmasın diye hızını sabitlerdi. çayımı hangi bardakta içtiğimi ya da ne zaman üşüyeceğimi bilirdi. bunların hiçbirini ben söylememiştim. görüyordu, alışıyordu, saygı duyuyordu.

sakar olduğumu anladıktan sonra kendisi sağ olsun fazladan elim kolum olmuştu. sakarlık yapmamı engelleyecek kadar dikkatli davranmaya başlamıştı.

meslek hayatının en mutlu gününde, başarısı kalabalıklar tarafından bilinirken o benim girdiğim kıytırık işi kutlamak için yemeğe götürmüştü. başarısından bahsetmedi, hep benim kıytırık iş üzerine konuştu ve benim adıma çok mutluydu. ayrıca çoğu girdiğim yere beni cesaretlendirmek için gelir, iste bu sefer en iyi işi bulduğumu söylerdi. bir süre sonra işten çıktığım zaman yine destek olmaya başlardı var gücüyle.

duygusal cümlelerden hiç anlamazdı. pek iyi şey söylemezdi de. özledim bile diyemezdi. ancak görüştüğümüz onca yıl boyunca sen şöylesin, bunu bile yapamıyorsun, yap, bak işte böyle yapman gerekiyor gibi cümleler ile karşıma geçmek yerine otizmli gibi davranarak daha sağlıklı iletişim kurma çabası gütmesi hep içimin sıcacık olmasına neden olur. sanırım bundan daha güzel seni seviyorum diyemez kimse.

insanların birbirinden çok kolay vazgeçtiği ve hep daha iyisinin olduğunu düşündüğü bu acayip dönemin içinde belki doya doya izlemek isterken sırf rahatsız olmayayım diye yüzüme bakmaması. ah ah.

yapmaktan hoşlandığı aktiviteler için program yapmak da bir sevgiyi gösterme biçimidir özel bir anını hatırlamakta ve yahut kişinin öylesine laf arasında verdiği bir ayrıntıyı hatırlayıp bunu bildiğini belirtmek de önemseyerek seviyorum demenin bir şeklidir.

dün aldığım mesaj. kendisi benim için dünyalar güzeli,heyecandan ellerimi terleten ama bir o kadar da huzur veren kadın olur. gözlerine bakınca bile kalbimde çiçekler açtırır. sesine aşık olmuştum bundan tam 9 ay önce. ama sussa da aşık olurmuşum ona. görseniz çocuk gibi neşesi,gülümsemesi. onun benim yanımda olduğunu demesi milyonlarca kez seni seviyorum demekten değerli. bacağımda bir rahatsızlık var belki ileride bu yüzden topal bile kalabilirim ben kendimi böyle kabul etmezken,edemezken o bana "yanındayım ben senin hem tekerlekli sandalyeyi hızlı sürersem koşmuş oluruz." diyecek kadar yanımda. beni beklerken uyuyakaldı umarım rüyasında da ben yanında olurum. bazen kelimeler bakışlara yenik düşer tıpkı benim onun bir bakışına yenik düştüğüm gibi. böyle biri yanımda benim dünya karşıma geçse bile sorun etmem ses çıkarmam."yanındayım ben ne olursa olsun." cümlesi benim için seni seviyorum cümlelerini diz çöktürür.

sırf o seviyor diye onun sevdiği şeyi yapmak ve sevdiği şeylere bile aşık olmak . yanı ben bihter çikolatayı sevmem ama sevdiğim kişi seviyorsa belki o seviyor diye ona bile aşık olabilirim .

sor bakayım annene hızlı damat sever mi?
arka fonda acılara yürüyor korkmuyorum adlı şarkı.

sevdiğim yemekleri yerken aşırı mutlu oluyorum. eşim ben sevdiğim yemekleri yerken arada dönüp beni izler. ben onu farkedince gülümser. bence bu "seni seviyorum" demek.

karşınızdaki kişinin inişlerinde ve çıkışlarında onu yargılamamak. konuşmak istemediğinde anlayışla karşılamak. özel günlerini unutmamak, hata yaptığında onunla empati kurmak. bunların hepsi seni seviyorum demekten daha derin ve daha gerçektir.