sevgiliye telefonu vermemek

herkesin kendisine ait bir alanı vardır. illaki verecek diye bir şey yoktur

eğer telefonumda bir şey yoksa veririm ''al kurcala bakalım ama ben de seninkini istiyorum'' derim. baktım benimkini kontrol edecek ama kendininkini vermeyecek ben de vermem. güven problemi, özgüven sorunları falan geçiniz. öyle burnumdan kıl aldırmam diyenleri de gördü bu gözler.

eğer onun haricinde flörtleştiğim ya da görmesi halinde yanlış anlayabileceği bir şey varsa telefonumda yukarıdaki yazarların dediklerini söylerim. ''bana güvenmiyorsan bitirelim, güven olmadan ilişki mi olur'' derim. zaten baksa da bitirecek bari giderayak onun gözünde hain, kadın düşkünü olarak anılmayayım. varsın bu şekilde elitist bir lümpen olarak yorumlasın beni.

bir ilişkide sevgilerinin birbirlerinin telefonuna bakmak istemeleri ortada bir güven olmadığının bir kanıtıdır bence bu ilişki devam etmemelidir.

bence abartılacak bir durum değildir, ortada güvensizlik varsa iki taraf için de sorun olacaktır ama güven varsa kimsenin zoruna gitmez bu durum. önemli bir kısmı da var bu durumun, dostla ya da aileyle yapılan özel mesajları okumaya çalışmak ayıptır, onun dışında telefonu alıp bir şey için kullanması gayet normal.

beynin otomatik bir şekilde hayır komutu vermesinden kaynaklanır. bir şey karıştırdığından falan değil he refleks gibi sadece bu.

bir erkek arkadaşım telefonunun içinde 2 tane mod olduğundan bahsetmişti. ikisinin şifresi farklı, hangi şifreyi girersen o mod açılıyor. tahmin edersiniz ki birisi tertemiz diğerinde neler neler. yani bu telefonu verme olayları çok güvence veren bir şey değil. zaten telefonunu istiyor olmanız da kendi içinizde bir şeyleri sorgulamanız gerektiği anlamına geliyor olabilir.

şüphelenecek bir durumdur. vermiyorsa vardır bunun altında birşey diyerek güven sorunu yaşamak..

vay arkadaş ne özel hayat kalmış ne özel alan bu nedir yahu!!! olay bu değil tabi ki kimse ver telefonuna bakcam demez diyemez zaten ama telefonunu benden saklarsan ortada durması yerine sürekli gizlersen kuşku uyandırırsın ki bu da bi haltlar karıştırdığına işarettir. bunun güvenle saygıyla alakası yok.

bir haltlar karistiran insandir.
omrunu, zamanini hatta tum benligini ver ama tele gelince ozel hayat!

seni ayri, ozel hayatini ayri silkerler.

her insanın özeli var. ben parmak izini kaydetmek istemedim ama mevzu uzayınca kaydetsem de sonra sildim.

silmem de sorun oldu. ben zaten ihyatlı bir insanım. istedikten sonra telefonumun kurcalanması beni rahatsız etmez ama ilkesel olarak neden üstümde demokles’in kılıcı olsun bunu anlamıyorum.

güven yoksa hiçbir şey yoktur bence. sevgi dediğin sadece bir kelimedir ama onun içini dolduran şey güvendir.

ben o güveni verememişsem sorun budur yoksa sürekli takip etseniz de bir şey olmaz. yapan yine yapar. hatta filmi de var.

yürek mi yediniz, telefonu vermemek de ne demek*
yüreğinizi alırlar haberiniz bile olmaz.

akıllısı akılsızı, 1998'den beri cep telefon kullanıyorum, hiçbir kız arkadaşım ''az ver bakiim şu telefonunu'' dememiştir bana.. ciddiyim..

ulan.. bende mi bir sorun acaba?
al bak değil mi? bi göz gezdir.. içinde bi şüphen olsun, onu neticelendir..
yok..
zorla vermeye çalıştıklarım oldu... ''al, karıştır'' dedim, yine yok...
''hiç mi merak etmiyorsun?''
''yoook''

olaya bak..

ben de önemsemem gerçi..
hayatımda elime almamışımdır başka birinin telefonunu, kendisinden habersiz.

çok güzel bir çizgisi vardır bu işin. telefonu verirsin. parmak izi telefonda kayıtlıdır zaten ama telefonu versen bile açıp bakmaz.

karşılıklı güven her şeyden önemli.

yobaz görünmek istemiyorum yanlış anlaşılmayayım ama bence normal bir durum. karşı taraf vermezse içimde kuşku oluşur tabii bu dediğimi farklı yerlere çekmeyin herkesin özeli var. sınırlar aşılmadıkça bir sorun olacağını düşünmüyorum.

o da size vermez* benden demesi.

güveniyorsanız birbirinize telefonu vermeye gerek yok, güvenmiyorsanız ne bk işiniz var birliktesiniz

doğal olandır. belki bir arkadaşının özel bir sorunu var ve bu sorunu konuştular. benim onların arasındaki bu konuyu bilmemem gerekir. dolayısıyla sevgilimin telefonunu kurcalayamam. benzer şekilde o da benim telefonumu kurcalayamaz.

örnek olarak ben inanılmaz meraklı bir insanım. doğam bu. arapça yazı görsem, bilmediğim halde okumaya çalışırım. gördüğüm her şeyi okurum. öyle bir merak duygusu. kaç kere de erkek arkadaşımın telefon ekranındaki bildirime gitmiştir gözüm. telefonunun ışığı yandığı an gayri ihtiyari telefona bakıyorum. sonra "hayır bunu okumamam lazım" diyip gözümü kapatıyorum. erkek arkadaşım buna çok gülüyor mesela. çünkü gelen bildirim çoğunlukla hepsiburada gibi alışveriş sitelerinin indirim bildirimleri oluyor. bunu okumamaya çalışmak da biraz komik kaçıyor. fakat bence en doğrusu bu. bir ilişki içindeyiz diye birbirimizin hayatlarının efendisi değiliz. herkesin kendine özgü bir yaşamı var. bunun farkında olmak önemli bence.

bazı arkadaşlarımız her insanın bir özeli olduğunu ve verilmemesi gerektiğini savunabilir, fakat bu bireysel yaşamda olur.
eğer sevgilinizle ileriyi düşünüyorsanız, bireysel olmamak zorundasınız.
telefonunuzu kontrol eden biriyse, verilmemesini anlayabilirim fakat bireysel olmayan bir ilişkide zaten telefon karıştırılmaz, sadece bazen çiftler birbirinin telefonunu kullanabilir. örnek olarak fotoğraf çekilmek için, birini aramak için veya mesaj atmak için.
bazılarının güven sorunları da olabilir, siz eğer güvenini sarsacak bir şey yapmışsınız paşa paşa telefonunu vereceksiniz ha yok sadık bir insansanız oturur konuşursunuz rahatsızlığınızı.

ben bırak telefonu numarami bile vermiyorum.

eğer o telefon ısrarla verilmiyorsa muhtemelen aldatılıyorsunuzdur.

ben telefonuma şifreyi altı ay önce koydum, kim neye bakmak istiyorsa baksın yani. ha ben asla bakmam o ayrı muhabbet ama bakmak isteyene de vermemezlik etmem.

#537534 okuduğum en güzel tanımlardan biri bu arada... harika bir düşünce.