shakespeare'in sevilen sözleri

yerle gök arasında nice şeyler var ki horatio, senin okulda öğrendiklerinin düşüne bile giremez.

macbeth oyunundan kısa ve öz bir cümle:
"yaşam gelip geçen bir gölgedir"

sonelerinden sevdiğim:

kırk uzun yıl gelip çevrelediğinde alnını,
güzel yüzünde sürülmüş tarlalardaki gibi izler açtığında,
gençliğinde giydirdiğin gururlu kibir üniforması,
ayaklar altında ezilmiş yabani otlardan daha az değerli olacak.
o anda sorarlarsa hani gençliğin palavraları,
kudretli günlerin olanca azinesi nerede diye;
şöyle yanıtlarsın: denizdeki batık bir gemiye benzeyen gözlerimin içinde..

hiçbir şey için çok üzülüp çok sevinmeyin. gün gelir çok sevindikleriniz sizi çok üzebilir. çok üzüldükleriniz de çok sevindirebilir.

aşk mı kaderi kovalar, kader mi aşkı
daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi.

hamlet
sayfa 82
iş bankası kültür yayınları

korkarım yüzümüze gülenlerin yüreklerinde
sürüyle kötülük yatıyor bize karşı.

romeo ve juliet.

"doğa hayvanlara arkadaşlarını tanımayı öğretir." coriolanus, perde ıı, sahne ı.

shakespeare lisede tanımaya başladığım ve o günden beri bende yerini kimsenin alamadığı yazardır. bir çok güzel sözü var ben bazılarını bırakayım buraya;
-güven ruh gibidir, terk ettiği bedene asla geri dönmez.
-yeni bir ateş söndürür başkasının yaktığını, yeni bir acıyla hafifler eski bir ağrı.
-ne zaman sana açılacak olsam, seni yalnız bulamıyorum. şans bu ya; seni yalnız bulduğumda, kendimi bulamıyorum.
-olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu. gözü dönmüş talihin sapanına, oklarına için için kapanmak mı daha soylu yoksa bir dertler denizine karşı silaha sarılıp son vermek mi onlara?
-insanı yoran yaşadığı hayat değil, taşıdığı maskelerdir.
-bazen şiiri
-önce hayallet ölür, sonra insanlar.
-ne kadar acıdır başkasının gözüyle bakmak mutluluğa.
-kaybettiğin yerde bekleme, güçsüzler öyle yapar.
sana kapanan kapıyı bir daha çalma,
kapanan kapıyı acizler çalar.

-ve son olarak hamletten(en sevdiğim) bir alıntı ile bitireyim.


inanıyorum söylediğini candan söylediğine,
ama bugünkü karar yarın bozulur çoğu kez.
hafızanın kulu olmaz kararımız,
çabuk doğduğu için büyümeden ölür,
nasıl ki ham meyve dalında durur da,
oldu mu kendiliğinden düşüverir yere.
kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak,
en çabuk unuttuğumuz şeydir, ne yapsak.
tutku bitti mi, istem de biter gider,
ateşli sevinçler de kederler de
yeminleri yakarlar kendileriyle birlikte.
sevincin en coştuğu yerde dert en çok yerinir,
bir dokunmada dert sevince döner, sevinç dertlenir.
madem bu dünya bile yok olacak bir gün
sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
sevgi mi kaderi kovalar, kader mi sevgiyi?
kimseler çözemedi bu bilmeceyi.
düşen büyük adamı en sevdiği unutur,
yükselen züğürde düşmanları dost olur.
sevgi talihin peşindedir diyecek insan
bunca dost görünce büyüklere kul kurban!
başı darda olan dayanak aramaya görsün,
sözde dostları düşman kesilir bütün.
ama ilk düşünceme döneyim yine
isteklerimiz öyle çoktur ki kendimizle
bütün kurduklarımız yıkılır gider.
düşünceler bizim, olaylar bizim değiller.

''bunu al yeni gönder bırrrr kardeşim helikopter pat pat "yat yere" dedi amca mekanda kişi başı dört karı anca rüyanda...''

"şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. ölümleri olur zaferleri, öpüşürken yok olan ateşle barut gibi. en tatlı bal bile tadıldıkça bıkkınlık verir, aynı tat isteği, iştahı köreltir."*

romeo and juliet - ii. perde vi. sahne ( friar lawrence tarafından)*

dudakların şarap ve ben sarhoş olmak istiyorum.

yerde gökte daha öyle şeyler var ki, horatio,
senin felsefenin düşlerine bile girmez.

-hamlet-

insan insan mıdır, yalnızca yiyip içmek ve uyumakla geçiriyorsa hayatı?
hamlet.

"değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez!"

"hoşça kal! değerin çok yüksek, tutamam seni."

soneler-sone 87

annen biliyor mu perdesinden elbise yaptığını?
(bkz: iron man)(bkz: avengers)

yarayla alay eder yaralanmamış olan.

düşüncelerin neyse hayatın da odur. hayatın gidişini değiştirmek istiyorsan düşüncelerini değiştir.
bazı yıkılışlar, daha parlak kalkınışların teşvikcisidir.
cehalet tanrı’nın laneti olduğuna göre, bilgi göklere uçabileceğimiz kanatlardır.
çooook çok var ama bunlar şu an aklıma gelenler.

ölmek, uyumak sadece! düşünün ki uyumakla yalnız
bitebilir bütün acıları yüreğin,
çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!
çünkü ölüm uykularında,
sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından,
ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.