sigara

2 pakete çıkardığımdır. zira çok yaşamak ömrü kısaltıyormuş.

korona atlattıktan sonra içilmez bir şeye dönüştü, ne kadar iğrençleşti tadı öyle.
pribyatta aldığım o kesif aroma gibi. öğk lan bırakmak için iyi bir neden galiba.

anlik;

kim icat ettiyse allah belasını versin.

tıkıyor artık bedavadan azaltmak için ilk iş slime geçtiğim bok şey.

yan etkisi en büyük antidepresan

bir zamanlar çevremdeki insanlardan etkilenip bir süreliğine kullanmışlığım vardır. bende bağımlılık yapamadı çünkü ne zaman kullansam kendimi kötü hissettim. ayrıca sigara markalarının köpekler üzerinde deney yaptığını öğrendim. artık hiçbir şekilde elime sürmem.

sigara hayvan deneyleri için bu linkten ulaşabilirsiniz.

bırakılmak istenen bırakılmayan şey.

hayat düze gelmedikçe birakilmaz. stresin derdin kederin olmadığı bir hayat var mi bu coğrafyada yok. haliyle birakamazsaniz. ne bıktırabilir sizi sevdiğiniz. çok sevdiginiz kisi. hani ugruna olecek oldugunuz. eger iddanizda gercekci iseniz anca o bıraktirir sizi.

daha birini yakmışken aklım ikincisinde kalıyor. işte öyle bir şey.

en sevdiğim zehir.

lisedeyken bir arkadaş vardı sigara veriyorlardı içine çekmeyip sadece boşa duman üflüyordu.

2013 mayısta tüketmeyi bıraktığım zararlı tütün ürünüdür.

zaman zaman canımın çektiği tütün ürünüdür.

lise sonda başladığım ve hala bana eşlik eden bağımlılığım. bazı günler nefret ediyorum kendisinden ne içmek ne de görmek istiyorum. daha sonra kahvenin yanında baş gösteriyor ufak tatlı tebessümüyle. sinsi sinsi vücudumu zehirliyor. yakında vedalaşmak istediğim birisidir kendisi.

sesi kalınlaştırır diyorlar ama bence yalan. bir yazar var. sesi baca gibi tüttürdüğü halde çok minnoş. içmese kim bilir nasıl çıkacak fjfjfj.

bazen sigaram kalmayınca çarşıdan arkadaşlar getiriyor. bir de benden sigara parası almamaya çalışıyorlar. bende kızıyorum. ulan diyorum ben sigaraya verdiğim paraya açıyorum boş yere gidiyor. siz icmeyip niye bana hediye etmeye çalışıyorsunuz. alın şunu.

en fazla 21 gün icmedigim oldu. bazen günde bir tane bazen hiç bazen bir hafta içmem. aramam bile. bazende oturup bir paket sigarayı 10 saatte içtiğim olur . ruh haline göre belkide. sosyallige göre.

doktora gittim ciğerlerime baktılar falan. ben bekliyorum desin berbat sigarayı bırak. adam demesin mi tertemiz ciğerlerin var. dedim doktor 24 yıldır sigara içiyorum. yok diyor belli olmuyor normal.
ben de tabi bu gazla içmeye devam.



lisede edebiyat öğretmeni deneme türünde bir yazı yazın dedi. bende hep asi isyan tipiyim ya. tuttum sigara hakkında yazdım. işte sigara yemekten sonra içilir. ister fakir ol ister zengin. ama güzel bir yazıydı.
edebiyat öğretmeni çok beğendi yazıyı.
benimde yazım çok kötüdür. kimse okuyamaz.
neyse öğretmen yazımı sınıf sınıf gezdiriyor. karşı sınıfta da benim eski sevgilim var.
kıza diyor bu yazıyı sen oku. kıza eczacı muamelesi yapıyorlar. kızda çatır çatır okuyor. tabi o dönemler kıza çok mektup şiir yazar verirdim.
hoca diyor sen nasıl okuyorsun o yazıyı.
biz tekrar barisiyoruz falan. bu da böyle bir animdir.

bir zevk olduğunu söyleyenleri zerre kadar anlayamadığım şey.
iradesizim demenin bir başka türü.
sokakta üfleye üfleye içenler ise en kızdığım insanlar.
ne yazık ki bir çok arkadaşım içiyor.
sayelerinde pasif içici oldum.
açıkçası onlara alıştım, hiç birine bir şey demiyorum.
arada onlar, sende yaksana diyorlar.
gülüyorum ve yakmıyorum.
20'li yaşlarımda
yakmışlığım, paket almışlığım,
paket aldırmışlığım bile var.
eşim gümrükten alırdı.
mavi parliament.
şu bir renge adını veren,
sinema kulübü olan parliament.
sonra oğluma hamile iken bir bıraktım,
pır bıraktım.
ya benim genlerde bağımlılık halinden eser yok
ya bu bırakamayan arkadaşların alayından daha güçlüyüm.

babam her ramazanda 1 ay sigarayı alkolü bırakır. gözlemlediklerimi bir bir yazacağım şimdi sayın terbiy.siz sözde bağımlılar!

babam 1 ay oruç süresince gün boyu aç kaldığı için zaten bünyesinin sigarayı kabul etmediğini söyler. ama bıraktığı bağımlılıklarının yerini bir başka zevk unsuruyla doldurur. baklava ve şerbetli tatlılar ve kahve.. bu süreçte sigara ve alkolün tahtına tatlı geçer...

ramazan biter ve sigara ve alkole geri dönme çalışmaları başlar yeniden..
burayı çok iyi dinleyin...
her ramazan bitişinde babam sanki sigara ve alkole yeni başlamış gençler gibi mide bulantısı ve keyifsizlik yaşar. ramazandan sonraki ilk bir iki hafta kendini zorlayarak sigara ve alkol içer. bünyesi almasa bile, zorla kabul etse bile tekrar eski günlerindeki gibi sigara ve alkol içmediğinde oluşan yoksunluğu yaşamak ister. çünkü esas keyif veren şey sigara veya alkol değildir... bünyenin bunlara alıştırıldıktan sonra hissettiği yoksunluk ve bu yoksunluğun giderilmesidir...

babamın da ramazandan sonra aradığı, özlemini duyduğu şey bu yoksunluk duygusudur. sırf bu duyguyu yeniden kazanmak, yaşamak ve eskisi gibi bu yoksunluğun gidericileri olarak sigara ve alkole sarılmak için yeniden bağımlı olma çalışmalarına başlar.

yani ne demek istiyorum, aslında bağımlılık diye bir şey yoktur. çok kolay kurtulabilirsiniz.
esas olan şey bağımlılığın kendisinden duyulan mutluluktur. insanlar bağımlı olmaktan memnun. hiçbir sigara içen sigarayı canım çekmiyor oh ne güzel oldu demez...
ulan ne güzel keyif yapıyorduk. ne güzel oluyordu. ne oldu lan bana deyip dertlenir...
bunların alayının hayatı yalandır.

işten çıkınca, mümkün olsa burun deliklerimle bile içecek olduğum zararlı tütün mamülü.
*

kızılderililerin medeniyetten intikamı.

hiç içmeyeceğim illet ama bazı insanlara ağızda duruşu acayip yakışıyor.

*

(bkz: leonardo dicaprio)