şiir yazan insana ilham nereden geliyor

kuruyan mürekkebin tekrar yazdığı kıvama gelince insan... işte ilham buradan geliyor.

cibuti' den geliyor.

çok sık sorulan bir soru.

ilham şaire gelir. şiir yazan insanın aklına bir şeyler gelir, bu duruma aklına bir şey gelmek adı verilir. ilham gelmesi için şair olmanız gerekir, sanatçı olmanız gerekir. olursanız, nereden ve nasıl geldiğini de anlayabilirsiniz belki..

ayrıca,
#1369844

artık yapamayacağım şey. bir takım erkek yazarların gece yarısından sonra yav neden hala bu yazar şiir yazmadı , hatun bekliyor ya ! diye tırnaklarını yediğini işittim. benim kalbimden pare pare kopan şiirlerimi nasıl pis amaçlarınıza alet edersiniz , nasıl ! onun için artık sadece not defterimde , zamanı geldiğinde sahibine verilmek üzere saklanacak. be gafiller ! bendeniz attila ilhan naifliğinde bir bey ; sizler de ahmet haşim gibi sadece geceleri dışarı çıkan , gregor samsa gibi varoluşsal sancılar geçiren insanlarsınız. bu gecede şiir yazsada ben de ekmeğime mi bakayım diyorsunuz ? buyrunuz ;

hey mike
düzgün yürü bak
öyle kertenkele gibi dolaşırsan
michaele sana bakmaz bak

yandan geliyor.

45 derece açıyla zeminden.

şiir bu vahiy değil. yetenek desem değil içgüdü desem değil ama bir saatten sonra zihinde kelimeler birikip kendi kendine şiiri oluşturuyor bende. ben hiçbir çaba göstermeden oluyor bu enteresan bir şekilde. ha ortaya çıkan ürünün iyiliği kötülüğü tartışılır. ama süreç olarak, şiire yatkın bir insanın ekstra bir çaba göstermesine gerek olmadan oluyor diyebilirim. en azından kendi adıma.

varsa insanı derinlerde etkileyen düşünceler
ardı ardına sıralanıyor yağ kuyruğu gibi sözler
gönül sana tutulmuş karanlıkta seni özler
aklıma gelir içimde bıraktığın ateşten közler
beklesem gelir misin dolmadan bu gözler


çok da zor değilmiş aslında :)

ilham gelmesi, oluşması tamamen kişinin kafasına, kalbine ve yaşadıklarına bağlıdır. amatörce şiir yazan birisi olarak diyorum bunları.
mesela markette deterjan reyonuna gezerken aklına bi mısra geliyor, oturmuşsun klozete yapıyorsun işini o arada düşünürken yine geliyor aklına bir şeyler bi dörtlük olur cümle olur geliyor yani. aşık olduğun ya da hoşlandığın kişi geliyor aklına iyi ya da kötü karalatıyor bir şeyler. göz kırmışsa şiir yazdığım bi adamı seviyorum ben ya her insanın yaptığı şey bana satırlarca kelimeler yazdırıyor çok garip.
bak ben müstakil bi evde yaşıyorum tamam mı? çıktım terasa sonbaharın başı yaz bitimi işte güz yağmurları başlayacak açtım evgeny grinko- winter sunshine parçasını mutsuzluğumu yazdım şiirime dakikalar içinde. bi şiirden etkilenip 4 yilda 42 satır şiir yazmışlığımda var.
her şiir illa insana dair ya da ne bileyim fikre dair olmak zorunda değil ki, benim balığım teoman vardı ben üniversiteye gelmeden 4 gün önce öldü ben ona da şiir yazdım. demem o ki bi insana ilham gelmez ilham oluşur insan yaşantısında şiir olsun tiyatro olsun ya da herhangi bi yazınsal sanat olsun insan yaratır gibi yaratır (haşa inancıma göre yaratmak yalnızca allah'a mahsus ama benzetme amaçlı kullanıyorum). onu ilmek ilmek işler harflerle, özenle düzenler, büyütür ve sonra duyurur paylaşır başkalarına ilham olması için.
bütün filmler, şarkılar, kitaplar bana göre insanlığa ilham olsun diye oluşturuldu ve oluşturuluyor.

bu tarz insanlara ilham gelmez arkadaslar gidip ilhami kendileri bulurlar

illa ilham aramamak lazım, bazıları iş olsun diye yazar. nasıl mı?

bedri rahmi eyüboğlu eyliyken, başka bir kadına 'kadınım, kısrağım, karımsın' diye biten bir şiir yazar, karısı yıllar sonra öğrenir.

sezai karakoç ile cemal süreya, muazzez'i hangimiz götürecek diye iddiaya tutuşur.

cahit sıtkı en yakın arkadaşının kardeşine aşık olur ama kadın evlidir.

nazım hikmet 3 kadın boşar ve hepsini de aldatır. insanlar piraye’ye mektuplar diye ölüp biter ama mektupları yazarken de o dönemde evli olan dayısının kızını kocasından boşatıp beraber olur.

ümit yaşar evliyken ve iş bankası'nda çalışırken bankadaki bir kadına vurulur üstelik aralarında epey yaş farkı vardır. kadın buna pas vermez. bunun üzerine bi şiir yazar.

cemal süreya evliyken ve karısı hamileyken genç bir metres bulur, şiirler düzer.

özdemir asaf hastaneye kaldırılır, ziyaretine 4 kadın birden gelir. ama herkes sadece “lavinia” yı bilir. ki o lavinia da ilhan selçuk’un eşidir.

turgut uyar, cemal süreya ve edip cansever üçü birden tomris hanım'a hallenir. tomris hanım turgut'la evli, cemal'e aşık, edip ise platoniğidir.

ne demiş orhan veli?
bütün güzel kadınlar zannettiler ki;
aşk üstüne yazdığım her şiir
kendileri için yazılmıştır.
bense daima üzüntüsünü çektim.
onları iş olsun diye yazdığımı
bilmenin...

şiir yazan insana ilham, şiiri yazdıran kimseden geliyor genellikle... diye yorumlayabileceğim başlık.

ilham perisi gerçek olmadığından büyük ihtimalle kendi emeklerinden. düşünmek yeterli ya, gözlem yapmak yani.

bazen soldan geliyor bazen de içimden. öyle durup dururken.

diyemeyip yuttuğun oluyor
taa derine tıktığın oluyor
yine de bir gün pırtlıyor
duramayıp fışkırıyor
ilham işte oradan geliyor.

işin ilham kısmı kolay
yetenekte asıl olay
vay vay da vay vay
fışkıyeyi kim kırdı?

yaşadıklarım, duygularım bana üzüntü pişmanlık vs. hissettiren bütün duygularım..

yani bunu nasıl anlatsam size. siz ve şayirane olamayanlar ve müdavim ilham perilerine sahip olmayanlar...
bizde bu çiş gibidir. su içersen çiş gelir, duygulu insansan ilham gelir.

mesela az önce bir arkadaşım tapu ve kadastro ile ilgili işlerinin olduğunu vs. söyledi ve bana anında ilham geldi.

karakış geldi kapıda
oturma üşütürsün halıda
meskende bir sorun çıktı
tanıdık var mı tapuda?

**

of. şayirane olmak çok zor... sürekli ilham geliyor...

beyinden. basit. evet.

yaşama tutkusundan ve hayata dair nahif ,sanatsal bakışından.

içerden geliyor. musluk gibi bişey açılıyor dökülüyor.