sokak kavgasında en iyi olan sözlük yazarı

tanışmak istediğimdir.

sokak kavgası anılarına çok ayrı bir merakım var nedense.

şimdi kavga kültürü de değişti emenike. eskiden bıçak falan sallanırdı belki silah nadirdi. şimdi direkt çekip vuruyorlar. kasten öldürmeye vardı şimdiki kavgalar.

(bkz: keleğin birinden dümenden dayak yiyeceğim he üçkağıtçı cemal)

ben ama cok dayak yedim. yani iyiyim derken dovme anlaminda degil.

cok fazla dayak yedim sokakta, 10 yasinda falanken baya hayvan gibi. dudagimi patlattilar, gozum morardi, cenemi kirdilar.

baya bodoslama daldilar, bikac kisiden birden de yedim.

bazilarindan kactim.

okulda baya populerdim, ama kotu sohretim vardi. o yasta o kadar bilinmislik fazlaydi.

yani belki inanmazsin ama hic tanimadigim bi 10cu sinif ogrencisi, ki ben 5ci sinifim aniden onume cikip bana vuruyor.

yani olm hic gormemisim lan adami, bana dayak atiyor.

okul bizim sehrin en bilinen ve sansasyonel okuluydu, 2000 ogrencisi falan vardi.

ve buyuk kucuk herkes beni taniyodu.

cok unutulmaz zamanlardi, hatta tum bi mahalle, yani o okul ve cevresinde taninirligim vardi.

mahalle degistim, 2 saat uzaklikta bi yere tasindik, mecbur. okuldaki kavgalarim sebebiyle okul degistim, orda bile tanidilar lan.

kucuk bi sehir ve harbiden hizli zamanlardi.

belki de hayati o yasta o kadar psikolojikmen sansasyonel yasamasam, suan bu yasima ragmen bu kadar dusuk enerjiye sahip olmazdim. evet.

gençliğimde avcılar'daki kavgaya kadıköy'den çağrıldığım günlerim oldu. oğlan olunca duruldum tabii. şimdi bizi efendi, düzgün adam görüyorlar da, içeride bir yerlerde hala o dalai lama var.

eskiden ben. 120 kilo dolaylarında dolaşırken buzdolabı idi lakabım. sonra zayıfladım şimdi dünyanın en kibar adamıyım. ama göt cebimde çakıyla geziyorum bu yaştan sonra dayak mı yiyelim?

15 kişiye saldırırdım ama olmaz, gözlüğüm var.

yine bugün de üç beş yazar engelledik çok şükür.

en iyisi miyim bilmem ama iyi olduğum su götürmez.
bir kavgada pıçaklanarak iki yıl sonra da dabancayla vurularak öldürüldüm. en son kavgamda pompalıylan karnımdan vuruldum. halen can çekişiyorum.
varsa böyle biri çıksın gelsin.

eğer fight clup gibi bir organizasyon düzenleyeceksek adımı yazın gelirim

zamanında çok kavga etmişliğim var. şimdi düşünüyorum da, ne kadar gereksiz şeyler yüzünden kavga etmişiz. sanırım buna olgunlaşmak deniyor.

kısacası, işim olmaz şu anda. kimi çağırıyorsanız çağırın bana dokunmayın.

6 ay gerçek bir boks salonunda, "milli boksörlerin olduğu salonlardan bahsediyorum."

ciddi bir boks eğitiminden geçen ve dövüş sporlarına yatkın birinin sokakta dövemeyeceği adam yoktur. isterse en pehlivan gövdelisi olsun, en sert çocuğu, en kabadayısı olsun...
silah, döner bıçağı vb. şeylerle kavgaya tutuşulmayacaksa allahına kavuşturur kralını bile...

benimdir. sıfırdan yüze o kadar hızlı koşarım ki kavga edecek kişi bulamazsınız karşınızda.
(bkz: kaçanın anası ağlamaz)
defalarca bıçak, iki kere de hiç alakam olmayan bir mevzuda silah çekildikten sonra hiç karışmıyor direkt uzuyorum, tavsiye ederim.

bu başlığa sadece adanalı yazarlar yazmalıdır. gerisi yok hükmündedir. illa yazanlar çıkar ama işin sonunda yazık olur onlara…*

ya çok güzel bir şey geldi aklıma ama videosunu bulamıyorum muhtemelen kaldırılmıştır.
bilen de çıkmaz şimdi ama neyse
(bkz: sen hiç kürt yumruğu yedin mi)

has kürt yumruğu da kafidir amma işin içinde adana da vardır. bilginize...*

benim cümlem belli ne eksik ne fazla,
aynısı sana olsun, bana ne diyorsan aynısı sana.. hiç uğraşamıyorum kavgaya yeni bir şey katmaya sokakta olsa değişmez benim için. belki farklı olarak 'hoşt' falan diyebilirim. ben o yazar değilim, elendim. sokakta kavgaya karışırsam ne olur yardıma gelin dayak yerim ben..*

ben değilim. nick altında bellerö ile bile kavga edemedim. bana çekirdek verin izleyeyim.

(bkz: sözlük yazarlarının gövde gösterileri)

durduk yere ben hepinizi dövebilirim demek.

çantamdaki deodorantı yanan çakmağımla birleştirip alev silahıyla bütün düşman birliklerini (kıro keko hırbo zonta maganda) dağıtarak listeye ilk sırada girmem gereken başlıktır.