sokakta dayak yiyen kadına yardım etmek

bi keresinde yardım etmeye çalıştım kız seni ilgilendirmez karışma dedi o günden beri gülüp geçiyorum.

'sokakta dayak yiyen kıza yardım etmek' her ne olursa olsun o kız orda dayak yerken bakıp gecemem hicbisey yokmuş gibi .

her defasında kaç yaşında işinde gücünde adamsın sandman yakma hayatını diye başlayıp s***ler eşiğini geçerek karakolda sonlandırdığım hadise. ülkede manyak mı bitiyor anasını satayım. en son geçen sene balat civarında böyle bir olay geldi başıma sonra kadın beni azarladı sen kim oluyorsun diye. adamın seni hastanelik etmesine engel olmam için illa tanıdık mı olmak lazım hanımefendi diyemedim ya ona yanarım. her defasında aynı terane. benim canımın kıymeti olmadığı için ben yine gider karışırım o ayrı.

kadir şeker olayından sonra uzaktan geçer giderim, yardımcı edince de sen ne karışıyorsun diyorlar. daha asla.

hayatta dokunmam, basar giderim.

feminist ve meriçlerin gazına gelmeyin sokakta alakanız olmayan kavgaya karışmayın size bir abi tavsiyesi.

bir üstteki yazara yani pasha ya cevap. yarın öbür gün senin bacın , eşin ya da annenin başına gelince insanlar senin tavsiyeni dinlemez umarim...

duruma göre değişir,

şöyle ki yanımda şahitliğine güveneceğim biri olayı net gösteren bir kamera varsa uçarım bu iki şart yoksa polisi arar yoluma bakarım.

zira kadın baskı ile beni gaspla falan suçlar iş çıkar uğraşamam.

edit: burada olanlardan sonra böyle #962096.

benzer bir mevzudan (oraya yazamam hgb ye itiraz ettik dava sürüyor.).hükmü geri bırakmam var yani eğer üçüncü taraf adına meşru müdafaa olduğunu kanitlayamazsam hapse girerim dolayısı ile kimse kusura bakmasın müdahale şartlarım yukarı da bellidir.

eğer müdahale edecekseniz; dalarım, yaparım, döverim gibi ortamı daha da yükseltici hareketlere yönelmektense, araya girerek birbirlerine temas edilmesini engellemeye çalışarak ortamı sakinleştirmek en doğrusudur... takatinizin kalmadığı yerde polis çağırınız...

ama yok ortada bir taciz falan varsa, bağıra bağıra, naralar atarak yapıştırın suratına tekmeyi... hem etrafınıza insan da toplamış olursunuz...

bir keresinde başıma geldi. yanındaki erkekten şiddet gören bir kadın gördüm. anında 155'i arayarak durumu bildirdim. polis ekibi gelene kadarda yakın bir mesafeden izlemede kaldım. daha sonra beni arayan polis ekibine olay mahallini detaylarıyla anlatıp söz konusu olaya anında müdahale etmeleri açısından.

akabinde ekip geldi müdahale etti. bende yoluma devam ettim. sanırım herkes için en iyi olanı bu.

tıp öğrencisi kadir şeker'in başına gelenleri ne çabuk unuttunuz. mantık olarak kavgayı ayırmak en fazla yapılacak şey olmalı.
gaza gelmeden coşmadan ayırmak.

sonu ya hapiste ya mezarda bitecek hadise...

etsen hakim razı değil, etmesen vicdan...

adam kadını satırla dövüyor ve oradaki amcalar yardım etmedi diye linç ediyorlar. kadın daha sonra sevgilisi mahkeme giderken lütfen tutuksuz yargılansın diye yerlere yatıyor. kimse kusura bakmasın arkama bile bakamadan giderim.

enayilikten başka bir şey değil.*

sen ne karışıyorsun sevgilimle benim problemim diyebiliyorlar. çoğu zaten şikayetçi olmuyor. canımı pazarda bulmadım. kurşuna dizilmek istemem şahsen. ama yine de vurma, etme, eyleme... gel konuşalım, anlaşalım diye adamı sakinleştirmeye çalışırım. kâr etmezse polisi ararım. çünkü vicdanım sızlar.

ben yoruldum hayat.

kadınların ve meriçlerinin bir şeyi anlaması gerekiyor. erkekler tanımadıkları kadınların kişisel koruyucusu değildir.

tanımadığımız kadınlar sokakta şiddete uğrayınca gidip müdahale etmek zorunda değiliz. arkamıza saklanan bizden yardım isteyen kadınlar için kavga etmek zorunda değiliz. bunları yapmadığımız zaman da erkekliğimize bir zeval gelmiyor. o uyuşuk ağzınızla anırarak hakaret etmeniz bir şey değiştirmiyor.

bak istesem buraya çarşaf çarşaf link koyarım, ama sadece aklımda kalan bir haberi paylaşayım. geçen sen güneydoğu'da çocuğun biri sevgilisini satırla kovaladı. kız. koşup masada oturan 5-6 kişilik 50 üzeri dayıların yanına geldi onlara sığındı, masada oturan hiç kimse kalkıp araya girmedi veya kızı korumadi. o dayıların ne erkekliği kaldı ne onuru. edilmedik hakaret kalmadi. çocuk kızı öldürmedi, polis çocuğu aldı, kız mahkeme çıkışında köpek gibi ağlıyordu sevgilimi bırakın diye. ben böyle bir aptal için neden hayatımı riske atayım söyler misiniz?

seçimler ve sonuçlar. herkes yaptığı seçimin sonucuna katlanır. o erkek ilk defa şiddet uygulamıyor. o erkek ilk defa dışarıda bağırıp kavga etmiyor. bir kadın bunları bile bile o erkekle olmaya devam ediyorsa ağlayıp zırlamayacak, başka erkekten yardım dilenmeyecek. allah'ın kekosuna gönül verirken bana mı sordun bacım? yihaa ben biraz keko seviyorum, erkek dediğin biraz serseri olacak diye gidip it kopukla takılırken iyiydi. az ötede havlayin. sizin gibi beyinsizler yüzünden gerçekten psikolojik şiddete uğrayan, sürekli rahatsız edilen, korkusundan ne yapacağını bilmeyen kadınlara da artık kimse inanmıyor ve suçu onlarda buluyor. bi gidin herkes rahat etsin.

bazı erk*klerin yaptıkları iyilikler karşısında ayaklarına kapanılmadığı için yapmak istemedikleri eylem. bir insana sırf o kişi size teşekkür etsin, başka bir şekilde karşılık vermesin diye yardım ediyorsanız zaten siz o "dayak" eyleminin yanlış olduğunu düşünmüyorsunuz demektir. kendi can güvenliğinden endişe ettiği için yardım etmekten çekinen insanları tenzih ediyorum. ölümden büyük korku yok.

ne yazık ki günümüzde sonu pişmanlık olacaktır. memleketimin magandası ayrı bela,mağdur'u apayrı bela olabiliyor zira.

kimsenin yapmaması gereken eylem. polis merkezinde kadın " kocamdır döverde severde, bunlar kocamı darp etti" diye ifade verirse mahkemelerde sürünürsünüz.

bir kere yardım ettim. parmak kadar karısının çenesini kıran bir ayı yavrusunun iki kolu da derneğimizin gençleri tarafından kırıldı. sonra kaçtık tabi.
ikincisinde kamil koç dudullu istasyonunda bir apaçi, durup durup kız arkadaşına tokat atıyordu. kız ağlıyor, apaçi bu kez ağlama diye basıyordu tokatı. tam çelik sopayı aldım yürüyeceğim, kız "aşkımmm" diyerek apaçinin dudaklarına sarıldı. sonra apaçinin çakkal kasa bmw'sine atlayıp gittiler.
demek her zaman karışmamalı. hele mal kuşağının işlerine hiç.