sözlük yazarlarının garip özellikleri

sabah servise yetişebilmek için aynı anda hem pantolon hem de tişörtümü giymeye çalışıyorum. aştım bu işi artık kafamı tişörte geçirip pantolona hamle yapıyor, sonra pantolonu mabadımın üstüne çekip tişörtü indiriyorum. 3 hamlede işlem tamam tak tak tak.

çok fazla sayıda takı kullanıyorum. küpe, kıkırdak küpesi, en az 3-4 yüzük, bileklik(ler), halhal, ayak parmağı yüzüğü... spora bile çıkarken daha sportif tipte küpe takarım ve yüzüklerim olur. en olmazsa olmazım küpedir. onsuz yüzümü eksik hissediyorum.

bazen düşünce olarak çıkmaza girdiğimde, buzdolabının kapağını açar öylece bakarım 30-40 saniye. sonra da bir aydınlanma gelir.

yıllardır televizyon izlemem ama televizyon hep açıktır. ses kapalı ve trt 1 açık. sanki televizyon açıkken kendimi daha güvende hissediyorum.

birinin bana bir işi düştüğünde iki şekilde bana ulaşıyor. ya mesaj ya da arama.
mesaj ile bu işi söylemek ve yapacağıma inanması için halimi hatrımı sormalı.
yani yazıyorsa "nasılsın?" diye soracak sonra yavaştan buyursun konuya girsin.
ama telefonla diyecekse pat söylecek.
ben sesinden anlıyorum zaten bir işi düşmüş bana.uzatmamalı. arayacak şu işim düştü sana yapar mısın? ben de evet ya da hayır deyip net cevapla konuşmayı sonlandırırım.

bir sarkinin tamamını dinleyemiyorum, sonu ya da ardından gelicek olan kelimeyi beynim tamamlıyor sanırım.
bu malesef insanlarla konuşurken de aynı.
uzatarak, gereksiz kelime kullanarak, konuşan insanlara tahammülüm yok.
bu sebebten ötürü de malesef hikaye bitmiş, kitabın heyecanını yitirmiş olmaktan yoruldum.

24 saat boyunca pinterest’te yeni pano açmak, yeni şeyler pinlemek, baştan sona panoları düzenlemekle uğraşabilirim. şu an bunu yazarken bile aklıma bir sürü yeni pano fikri geldi.

evin/ bulunduğum odanın aşırı düzenli olmasından çok rahatsız oluyorum. yani öyle çok dağınık da olmaz ama bir yeri mutlaka hafif dağıtır öyle otururum.

annem temizlik hastasıydı ben çocukken. ev hep çamaşır suyu falan kokardı eşyaları 1 cm oynatamazdık yerinden, yere bir damla su damlatmazdık kıyamet kopardı yoksa. o günlerin acısını şimdi çıkarıyorum gibi bişi. ters tepti bende nefret ederim çok düzenli olmaktan.

üşenmek... herşeye...
bazen şeytanın bacağını kırıp yaptığım işin hakkını verene kadar işin ucunu birakmam.
ama bı ara şeytanın bacağını yine kırarız yeaa...

geçmişte yaşadığım bir olayı anlatırken çoğunlukla olayın gün/ay/yıl şeklinde tarihini de söylerim.

normalde kekeliyorum ama ceza holacoustu tek nefeste şırıl şırıl okuyorum (ve diger rapleri de)

saat kaç olursa olsun marmaraya bindiğim anda uyuyorum hiç sekmiyor bi pavlov’un köpeği bi ben

içimden kendi kendime tartışırken tartışmanın dozunun artması sonucu bir anda yüksek sesle kendime bağırmam.
eşim bazen "noldu hatun yine neyi bölüşemedin kendinle" der.

çayı şekersiz kahveyi ise mutlaka şekerli içmek. bu da benim serseri serbest stilim ne yapayım.

çok garip bir insanın bir günüm birini tutmaz bazen psikolojik dengesini yitirmiş bir insan olabilir bazen gayet mutlu neşeli olabilen biriyim
bazen yemek yemek gelmez içimden ama bazen de çok fazla yemek yerim.
sonra bazen insanlarla iyi anlaşırım bazen hiç anlaşamam çoğu zaman insanlardan nefret ederimbazen de aşırı bağlanırım
sağım solum birbirini tutmaz çok dengesizsim
ne bileyim bazen çok zeki bazen dünyanın en geri zekalı insanı da olabilirim çok garip biriyim.
en garip özelliğim
katil gibi gezerim sürekli müzik dinlerim kulaklığım hep kulağımda olur.
gizemli havalar da takılırım ama aslında hiç gizemli yanım yok.
düşüncelerim toplumdan çok farklı olduğu için çok fazla ekarte edilen bir insanım çünkü toplum benim umrumda değil ben bireysel yaklaşıyorum bi çok konuya
hani bazen toplumu da umursarım ama çok toplumsal bir konu veya çok sığ bir konu olması lazım.

beklenmeden gerçekleşen şeyleri seviyorum.
mesela bir arkadaşım kar küresini sevdiğimi bilir ve bana hediye olarak kar küresi alır. yanında ise ek hediye olarak bardak altlığı gelmiştir. ben kar küresini çok sevmeme rağmen gider o bardak altlığına sevinirim. garip bakışlara maruz kalsamda bu özelliğimi veya huyumu seviyorum.

ışık modifiyeli kamyonlara tuhaf bir ilgim var gördüğüm anda kitlenip aptal aşık gibi izliyorum gözden kaybolana kadar.

içki içmeden önce rennie atarım ağzıma.

oturarak işiyorum.

breaking news: erkeğim.

özellikten çok bir huy aslında. evden uzakta kalıp geri dönünce ya da çok yorgun olup yatıp dinlenme şansı bulunca, sırasıyla yastığa, yorgana ve çarşafa birer öpücük kondurup, onlara "seni seviyorum" demek.
inşallah başka yapan vardır da manyak değilimdir.