sözlük yazarlarının garip özellikleri

hepiniz delisiniz, okudukça halime şükrettim.

bir yandan herkese bilim teknoliji, bebar bilim, evrim ağacı gibi yayınları ve kanalları takip ederken bir yandan gayet bilim dışı olan burç ve fallarla ilgiliyim.
kuantum candır diyen bir ezoterik hatunum.

bazen ellerimi yeterince temiz hissetmediğimde ki bu bazen evde otururkende oluyor, bulaşık yıkadıktan sonra ya da her hangi bir anda işte elletimi pis hissedince kalkıp ellerimi cifle ya da çamaşır suyuyla yıkıyorum ve baya uzun süre yıkıyorun ellerim acıyana kadar içim rahat edene kadar yıkıyorum. tavsiye etmiyorum siz yapmayın ama bazen böyle yapmadıkça içim rahat etmiyor.

özellik mi bilmiyorum ama tuvalate sıkışırsam gözlerim yaşarıyor. değişik bir mekanizma ve benden başka kimsede görmedim bugüne kadar.

dışarıda bir yerde otururken ne kadar gürültülü bir yer olsada benden en uzak insanın sesini duyabiliyorum.

cumartesi ve pazar günlerini hiç sevemedim.

eğer ki birisini seversem, gerçekten severim ve o sevgiyi büyük dinler gibi yaşarım !
o da yaşar.
mutluluğu için çabalar, koşturur; yaralarını sarıp sarmalarım.
kalbini kalbime kör bir düğümle düğümler, dünyadaki tüm makasları çekiçle kırarım.
güzel gülüşler olurum ona...

lakin tek bir hata.
tek önemli bir hatasında onu öyle bir unuturum ki...
hiç yaşamamış gibi.
var olmamış gibi.
hiçlik gibi.

bunu nasıl yapabildiğime hep şaşırmışımdır.

bende herhangi bir duygu uyandıran, bir şey düşünmemi sağlayan ve adını söyleyen kimseyi unutmuyorum. bir insanı 10 saniye önce görsem, 10 saniye sonra tanımam, hatırlamam, "kimdi bu ne zaman tanıştım" diye uzun uzun düşünürüm. fakat adını söylemişse asla unutmam. zihnimin içinde yüzüne dair en ufak fikrim olmayan ama annesinin doğum gününe kadar bildiğim yüzlerce insan var. bir kısmını unutmak istiyorum, gerçekten istiyorum fakat mıh gibi çakılı hepsi, asla gitmiyorlar beynimden.

satın aldığım bir eşyayı satamam, bağlanırım, tamamen bozulup çöp olana kadar kullanırım. bu yüzden telefonumu satamıyorum. psikanalizi bir şeyi yapılsa kesin altından bir nane çıkar. laptop bozuldu, ramlerini isteyen birine vermedim, yıllarca elimde tuttum. evde 4 koli böyle abuk subuk şeyler var. hep şey diye düşünüyorum tam atacakken "olm giden geri gelmez, bundan gelecek 3-5 kuruş gelmesin daha iyi". her eşyaya bir bahane bulup atamıyorum. terkedilme korkusu mu, cimrilik mi ne bu şimdi?

uykumda konuşuyor olmam. hikaye bile anlatıyormuşum.

kac yıl gecerse gecsin gordugum yuzu asla unutmam

kalabalık içine girdiğimde başka biri olmak.
asık suratlı, sinirli, her şeye söylenen, her şeyden rahatsız olan, bambaşka biri.
tamam normalde de biraz böyleyim ama kalabalıkla tavan yapıyor olabilir.

sevdiğim insanları ayrı ayrı görmeyi tercih ediyorum. arada da biraz zaman bırakarak tabi.

çok garip olacak ama seks düşkünüyüm, libidom hep hep yüksek(maşallah). belki silerim bunu, bilemiyorum.

sürekli birine benzetiliyorum. sen osmanın abisi değil miydin ya, ya sen bana çok tanıdık geldin ne iş yapıyordun, nerede oturuyorsun gibi şeyler herkesin başına gelebilir bu kadarı normal ama benimki daha farklı.

bir kaç hikaye var ama birisine hala çok gülerim.

birgün gece vakti bir parkta takıldık sonra eve dönmek için yola çıktım. az yürüdüm hava da çok soğuk bir taksi bekliyor öylesine şoföre baktım.

- oooo abi naber ya napıyorsun burada
+ iyiyim kardeş napim parkta dolandık eve gidiyorum
- abi atla gel gel soğuk hava
+ yok ben yürücem
- bin işte gel yolda konuşuruz atayım seni

bindim taksiye sohbet ede ede gidiyoruz. havadan sudan ayrıntıya girmeden ince ince yolu da tarif ederek eve kadar geldim, indim, hayırlı işler çok sağol, vallahi çok makbule geçti görüşürüz, allaha emanet ol diyerek yolculadım taksici kardeşi.

ulan iyi güzel de bu kim ? hayatımda görmedim. hahajajajajsjs beni niye aldı taksiye hiç isim de söylemedik ikimizde, garip bir şekilde o beni tanıdığı birine benzetti, ben onu tanımıyormuşum gibi konuşa konuşa geldik.

insanlardan sesizce soğurum o ne olduğunu anladığında benim içimin o çoktan bitmiştir. 10 kredi veririm insanlara 5 in altına düştüklerinde ise benim için değerlerini ve önemlerini yitirirler herkesleşirler 4 e düştüklerinde fark ederler bunu ve iş işten geçmiştir son çıkışı 5 i çoktan kaçırmışlardır.

ota boka sinir olmak. ota boka derken gerçekten ota bile sinir olabilirim. kıl olmak, gıcık kapmak... boka zaten sinir olurum onda sorun yok.

bazen o kadar olmadık şeyler gözüme sinir bozucu veya gerizekalılık gibi geliyor ki anlatılmaz. dünyanın en normal şeyi denilecek şeyler oluyor bunlar genelde. misal biri merhaba derken tebessüm ediyor diyelim "sanki tebessüm edecek ne var! ne manası var bunun!!" diyerek kendi içimde sinirlenebilir ve bu sinirimi dakikalarca devam ettirip konuyu düşünmeyi sürdürürüm. sonra gidip ben de bir başkasına tebessüm ederek merhaba derim. zira normali budur? işte bu anlarda bir ruh hastası olduğuma ikna olurum. sonra otistik olma ihtimalimi düşünür ardından da kendimi dahi ilan ederim.

böyle yaşardı zerdüşt.

baştan başa gariplik abidesiyim.

halen yaşıyor olmam çok garip mesela

dusta sicak su cekip sumkurunce ve beyaz sumuk benzeri bir sey gelince seviniyorum. bir yerde okuduguma gore sinuzitin ilk hali boyleymis ve sinuziti yok etmis oluyormussun. zaten cogumuz duydugu seylere inanan geri zekalilar degil miyiz. aman neyse. ılhan irem anlasana.

çay içerim. ama bildiğiniz gibi değil. en son şirkette demliği bırakıp kazan aldılardı hani şu çayocağındakilerden. benim gibi 3-4 kişi daha olunca yok o demlik yetmiyor aga.