suriyelilere karşı sorumluluklarımız

üzerlerinde kullanacağımız mancınıkları son derece dikkatli bir şekilde inşa etmeli ve kullanmalıyız ki üç taneden sonra bozulmasınlar.

burada istenmediklerini hatırlatarak ister kendi ülkelerine ister başka ülkelere yönlendirilmelerini sağlamak.

onlar için gerçekten büyük bir sorumluluğumuz var. suriyeli mülteci kardeşlerimizi(!) acilen kendi memeleketlerine sağ salim dönmelerini sağlamalıyız yoksa bu memleket bize değil onlara dar gelicek ve dağdan gelip bağdakileri kovmaya başlayacaklar.

tavşan gibi çoğalmalarına ses etmemek.

onları bu ülkede zerre istemediğimizi, onlardan nefret ettiğimizi, bütün yaşam dinamiklerimizin içlerine ettiklerini her fırsatta kibar bir şekilde yüzlerine vurmak en büyük sorumluluğumuz.

ülkelerinde savaş varmış.
o zaman ülkeleri için savaşsınlar.
hayır zaten şu an için ülkelerinin bizim ülkemizden daha huzurlu olduğunu, türkiye hariç bütün dünya biliyor.
(bkz: marmarita carnival)
yanına 2022 yazarak google'da bakabilirsiniz mesela.
bizim ülkemizde de terör var kardeşim.
burada da bombalar patlıyor merak etme.
defolup gidin ülkenize.

korunma yollarını anlatıp, suriye yollarını gösterip gitmelerini sağlamak. yok gitmiyor bunlar ya. domates ektim bu yaz bahçeye. nasıl sevdim ilgilendim topladim .domatese karşı sorumluluğum var, suriyeliye karşı yok.

işlerine ve eşlerine talip olmadan edebimizle yaşamak.

onu bırak. suriyelilere karşı hiç bir sorumluluğumuz yok. asıl suriyelilerin bize karşı sorumluluğu ne? hadi onu konuşalım.

her yakaladığımız yerde dövmek

topraklarında savaşı körüklememek.

ülkelerine geri dönmelerini sağlamak.. mesela..

onlari korumak, beslemek, guzel 1 kardeslik yapmak.

suriye ve ırakın toplam nufusu 1980de 20 milyondu.
bugünse suriye ile ırakın nufusu toplam 80 milyon. önümüzdeki yıllar içinde bu iki ülkenin nufusunun 160 milyona çıkacağı düşünülüyor ancak bu iki ülkeninde su kaynağı yok, büyük bölümü yaşanılabilir olmayan çöller.
yani artı 80 milyon kişiyi doyuracak su ve yiyecekleri yok.
türkiye'nin buradaki kardeşlerine kucak açması ve 80 milyon ıraklı ve suriyeliyi daha kabul etmesi gerekli. aksi takdirde topluca açlıktan ölürler. ayrıca ülkedeki müteahitlerin mülteciye ihtiyacı var. türkiyedeki siyasetin finansörü muteahitler olduğu sürece kapılarımız arap kardeşlerimize hep açık olacak.
boşuna aglayıp sızlanmak yerine bi inşaat şirketi kurup akp yada chp ilçe yönetim kuruluna girmeye çalışın.

(bkz: gördüğü yerde silkelemek)

mancınığa oturtup geldikleri yerlere göndermek.

daha erken yaşlarda evlenmelerini ve daha çok çocuk yapmalarını tavsiye etmek.

patronlara beleş çalışmalarını, geçimliklerini devletten almalarını istemek.

pilajlarda, sokaklarda daha rahat olmalarını istemek. evet.

bozulan asayişmiş, yediği kaba sıçmakmış geç bunları gardaaş! biz, din gardaşıyız!

suriyelileri gardaş olarak gören islamcılarla birlikte suriye'ye geri göndermek.

hem vatan hasreti çekiyorlardır hem de kardeşleri ayırmak olmaz yazıktır.

ev ve iş yerlerini basmak,
trafik ışıklarında motordan indirip bıçaklayarak öldürmek,
havalimanından inenlerin kafasını gözünü patlatıp ülkesine geri göndermek.

ırkçılık yapmamak.
sevmeyebilirsiniz, kimse size sevin demiyor.
edit : al , evinde besle diyecek olan tipler mümkünse evrimini tamamlamadan burada yazmasın.

suriyeli ödlek spora devlet baksın ki bakıyor zaten, devlet kimden andığı kaynaklar ile bunu sağlıyor. ülkeni savunacak kadar yüreğin yoksa benim ülkemde ne işin var. öyle bir geldin ki her türlü ticaret serbest, tüm imkanlar serbest ve sana karşı olan sorumluluğum yasayacak kadar onemli isen vatanina sahip sikacak kadar da insan ol ki sana karşı sorumluluk hissedeyim..