tanımadığın biriyle sohbet etmek

tıpkı bir fahişeyle yatmak gibidir.
ikiniz de zevk alırsınız kimse gerçekten kim olduğunuzu bilmez iki tarafta alacağını alır ve bir daha konuşmazlar, görüşmezler.

böyle biri vardı. o anlattı ben anlattım, o anlattı ben anlattım... günlerce konuştuk ve birbirimize iyi geldik. şimdi evlilik düşünüyoruz. ona o ilk mesajı atmasaydım ya da o cevap vermeseydi ya da konuşmuş olduğumuz ruh haliyle, konuşmuş olduğumuz saatte konuşmasak her şey çok farklı olabilirdi ve yanlışlıkla girdiğim o başlığa girmeyip onun yazdığı o intihar hakkındaki karamsar entryi okumasaydım ona anlık bir hamleyle duygusal yaklaşmasaydım o beni tersleyince de ben ağlamasaydım sonra o özür dilemeye çalışmasaydı, bu kadar yoğun hissetmeseydik o gün yine tanışmayacaktık ve sohbet ilerlemeyecekti. her şey küçük bir ipliğe bağlı olacak kadar tesadüf ve sımsıkı bağlanması ve anlamlı olması kadar kader... çok tuhaf her şey çok tuhaf. onu çok seviyorum. onunla karşılaşmam tesadüf değil evet.

yapıyorum ben bunu. özellikle de çok çok bunalımda olduğum zamanlarda yapıyorum.
beni tanıyan insanlara bir şeyler anlatmak istemiyorum. beni tanımayan birine allah ne verdiyse anlatıp dertleşmek iyi geliyor.
bu vesile ile tanıştığım insanların içinde sonradan iyi arkadaş olduklarım da var hatta.

mesleki deformasyonum ve kimsenin fikrini sallamamam sebebı ıle gayet rahat tanımadıgım bırı ıle sohbet başlatabılıyor, koyu sohbete girip hacımlı auramla sarıp sarmalayıp esenlıkle yoluma devam ederken “çok tatlısınız” övgümü cebime indiriyorum.

ben seviyorum bu olayı. tanıdıklarımla zaten konuşuyoruz ama arada bir tanımadığım insanların dinlemeyi onlara anlatmayı seviyorum. denenebilir.

sevişebilirim de.

güzel oluyor. özellikle çok dolduysan hiç tanımadığın birine içini dökmek ve bir daha o kişiyi görmemek, bundan daha güzeli olamaz.

tanıdığım kişilere kendimi, içimdekileri rahat rahat anlatamam ama tanımadığım birine içimi dökmek, dertleşmek bana çok iyi geliyor. iyi hissettiriyor. birbirimizi tanımadığımız için geçmişimizi bilmiyoruz o yüzden, dolayısıyla anlattıklarımı yargılayacak son kişi o oluyor. o kişilerden tavsiye almak güzel bir olay bence de.

her gün yapımın şey. mekana gelen gençlerle tanışmak güzel oluyor.

yapmak istediğim aktivite teşekkürler kıhkıh

ilk ve son sohbet olacaksa edilen en dürüst sohbet olur.

bu aralar en çok ihtiyacım olan sohbet

en rahat sohbettir. yargılama yok, eleştirme yok, kızma yok... rahat rahat anlatırsın, dökersin içini ve karşındaki seni, senin istediğin kadar tanır. ötesine geçmez.

bazen iyi gelir

çoğu tanıdığım insanla sohbet etmekten daha eğlenceli. *

o kadar geriliyorum ki... kaslarım kasılıyor, acaba yanlış bir şey mi dedim diye sürekli düşünüp olayı kaçırıyorum. neden onu dedin nedenn!!! diye günlerce düşünüyorum. ama sonra 'amaaan yaa' diyorum.

en samimi sohbet olarak tanımlanabilir. zira her iki taraf da birbirini bir daha görmeyecekse; daha da samimi bir hal alır. çünkü ne anlatırsanız anlatın; olumsuz anlamda size geri dönme şansı yoktur, insan kendini rahat hisseder. bir bakıma mektup arkadaşlığı gibi birşey.

sohbet ettiğiniz kişinin güzel bir kadın olmadığını göstermektedir. çünkü genelde iki dakika içinde kaçıyorlar.

tanıdık birisi ile yapılandan daha anlamlı ve unutulmaz olur.

çok keyiflidir.
bir gün vapurla geziye çıkmıştım. bir arkadaşla sohbet etmeye başladık. sohbet her iki taraf için de o kadar keyifli olmaya başladı ki; ikimiz de geziyi unuttuk. çok çok doyurucu bir sohbet olmuştu.