tanımadığın biriyle sohbet etmek

gayet başarılıdir bu sayede tanımadığım biri dediğim kişi sürekli samimi olduğum kişi olabilir.

sokak temizlikçileri.
otobüs host ları.
avm temizlikçileri (özellikle wc) temizlikçileri.
satış elemanları.
bally'ciler, tinerciler.
garsonlar.

normal sıradan, yani gündelik her yerde karşılaşabileceğiniz insan ile sohbet etmek olasıdır, ama bu arkadaşlar gerek toplum gerek çevre dışından bir şekilde asimile edilip görmezden gelinir genelde.
sıradan olan bizlerin hepimizin bir hikayesi gibi onlarında kendine özgü, ders nitelikte hikayeleri olur.
sıradan insanlara oranla sohbetleri daha samimidir, çünkü yalan söyleme gereği pek duymazlar, ve kendini kabul ettirip kanıtlama eyleminde bulunmazlar.
toplumun onları görmezden gelinmesinin yanında, onlarda bunun etkisi ile sışlanmışlık hissi yüzlerine vurmuştur.

çoğunlukla taksi şoförleriyle yol boyu sohbet ediyorum. pandemi döneminde konuşacak insan bulmak da zor. pandemi bir gün biterse ve sözlük zirvesi yaparsak orada bol bol tanışılır kaynaşılır diye düşünüyorum. ben zirveleri seviyorum. normalde aynı ortamda bulunmayacağım ve konuşmayacağım insanları dinledim.

anlık keyif veren en güzel sohbetlerden biridir.gezmeye gittiğim hiç bilmediğim bir şehirde gece otogara giderken tedirgin olmayayım diye benimle tatlı tatlı sohbet eden servis şoförü amcayla ettiğim sohbettir. şu da var ki ege insanının sohbeti de , kibarlığı da başka oluyor .

insana bir kitap kadar eklediğini düşünürüm. kültür ekler, deneyim ekler, insan ekler.
trabzonlu olduğumdan mıdır, kadın olduğumdan mıdır, bilmediğim kendimi birden yaparken bulduğum eylem.
bir ara işim gereği sürekli değişen insanlarla çalışıyordum, işimin en keyif aldığım yanıydı.

hayatta zevk alarak yaptığım aktivitelerden biridir. insana bambaşka hayatlarının kapısını aralar, bazen öyle hikayeler çıkar ki 'vay be' dersiniz. hiç tanımadığınız o insan bir anda hayatınızı sorgulatır ya da dönüm noktanız oluverir belki de tam tersi siz bir insanı etkiler ve hayatında ne yapması gerektiğine karar vermesinde yardımcı olursunuz. en güzeli de bir daha karşılaşma ihtimalinizin olup olmadığını bilmeden iyi dileklerde bulunup ayrılırsınız, sanki başka bir günde tekrar oturup sohbet edecekmişçesine.

yalnızlığın tanımıdır

parklarda oturan şapkalı adamlarla yapılır genellikle.

tanışmak iyidir hele de bu dönemde nimettir bence de. muhabbet güzel gidiyorsa karşındakini zamanla tanırsın zaten.

ön yargısız sohbettir.

sevap "point" için sürekli yer veririm yaşlı insanlara ama teşekkür ederim kelimesi silinmiş lugatlarından. bu yüzden seviye atlayamıyorum. sanırım cehennem biletim onay bekliyor hala. oysa ki bir teşekkür etseler ne muhabbetler dönecek ve ben ne seviyeler atlayacağım bi bilseniz. kızlar ve orta yaş kadınlar kusura bakmayın size yer vermiyorum bakışlarınız rahatsız edici. kim ben mi ne konuşacağım onlarla onlar gelip konuşsun. yani diyeceğim o ki konuşma özürlü insanlara denk gelince olmayan eylemdir bu başlık.

hem reelde hem de anonimde çok sevdiğim hadise. farklı hayatları duymak kafayı güzel yapıyor. kendi tecrübelerin dışında insanların pencerelerinin görmek enteresan hislere gark ediyor.

ara sıra kendimle yaptığım şey. iyi oluyor tanımadığın birine içini dökmek.

sıkıcıdır.

ucu her türlü güzel yere çıkan ve en zevk aldığım sohbetlerdir. işin sonunda ya tanıdık çıkarız ya da biri birimizi tanıyormuşuz hissine kapılıyoruz. ben seni daha önce görmüş müydüm?:)

mükemmel aktivitedir. yeni bir şehir keşfetmekle aynı zevki verir.

yapmayı oldukça sevdiğim eylemdir. buna dair olan anılarımdan birini de anlatmak isterim.

bundan yaklaşık 8 ay kadar öncesi, bir kafede çalışıyorum, malum kafe sektörü gece geç çıkıyoruz işten. o vakitlerde de sokaklarda in cin top oynuyor hızlı hızlı biraz da ürkerek * yürüyorum durağa. oturup otobüsü beklerken yanıma bir erkek çocuğu geldi elinde bir adet cüz var bana satmak istedi. böyle çocukları görünce oturup saatlerce konuşmak istiyorum onlarla, ona da sorular sormaya başladım. kaç yaşındasın? annen baban nerede? okula gidiyor musun?...
yanıma oturdu o da, sohbet etmeye başladık. babası hapisteymiş annesi de çalışmayıp çocuğu çalıştırıyormuş işte, onun da bir şikayeti yok gerçi başka bir ihtimal olduğundan haberi yok ki. bizim ailede kadınlar çalışmaz abla, evin erkeği çalışır o da benim diyor. okul falan hak getire. o gün otobüsüm gelinceye kadar sohbet ettik. ertesi gün yine aynı yer, aynı saat karşılaştık. oturdu yanıma bekledi benimle otobüsü. ertesi gün yine... sonra yine...
bir gün arkadaşlarından biri de geldi yanımıza, yaşı ondan daha küçük bir erkek çocuğu, hikayeleri aynı. baba hapiste annenin ya bebeği var ya çalışmıyor. tek dertleri izleyemediği çizgi filmler, oynayamadığı oyunlar olması gerekirken ekmek derdine düşmüşler.
velhasıl alıştık birbirimize her gün gözüm onu arardı, sonrasında işten çıktım bir daha hiç göremedim hâlâ dışarda zaman zaman gözüm arıyor, bir gün yine denk gelmek umuduyla mehmet.

sohbetin amacı insan tanımak olduğu için tanımadığın biriyle olması sohbet mantığına uygun bir harekettir.
sohbet edersin tanırsın
ya seversin ya sevmezsin.

otur yanına anlat her şeyi, kalk git.

sık sık günlük hayatımda da yaptığım şeydir. ama genel olarak eskiden pub ortamında barda bolca yanimdakilerle yapardım. eğlenceli oluyor denemesi tavsiye olunur pandemi bittikten sonra.