telefonsuz dışarıya çıkmak

2 aydır telefonsuzum. özgürlük vb. yazılarına istinaden, etraflıca her yandan sirayet eden -gözetimci uyaranlara maruz kalınılan bir gezegende, atmosferin maviliğini görmek bile özgürlük değilken, kıçı kırık bir cihazla kısa-vadeli irtibatı kesmek mi sözde özgürlüğe yol açıyor? böyle bir şey hiçbir uzam-zaman dahilinde bile olmadı. telefonun ya vardır, ya da yoktur. veya bozuktur. ihtimaller arasında sürpüntü yalancı sözlerle kendilerini kandırmaya devam edenlere zaten bir söz yok. son olarak telefonun olmayışını, en verimli sade yaşamış gibi özgeci yönden olumlayanların: alttan alta kapana kısılmış dünyada, artık çürümüş bitmiş kırsal yaşam övücülerinden kalır yanı yoktur. bu yazdıklarımızı bile sanal döküntülerden aktarırken; bu gülünç dahi olamayacak siber-uzamda, telefonun yokluğu üzerine mi analiz sıçacağız? (neyse, fasfakirliğime inime geri döneyim. telefonsuz!)

lisede bi keresinde telefonu arabamda unutarak, ertesi gün okula gidene kadar telefonsuz kalarak icra ettiğim durum. ama şu anda yaş itibariyle iş güç derken mümkün değil...

pek mümkün olmayan durum.

birinden arama veya mesaj beklediğiniz zaman bunu yapın. nasıl olsa arayan yok telefon evde kalsın diye max 1 saatlik dışarı çıktığım zamanlar eve döndüğümde muhakkak bir cevapsız aramam, en alakasız kişiden mesaj, her türlü bildirim gelir. bu evrenin 'kuzum hiç beklemediğin anda oluyor ya' yasası. böyle işliyor.

hemen hemen herkes için;
(bkz: donsuz dışarıya çıkmak)
gibi bir şey...

ha, donsuz çıkmaktan keyif alanlar da yok mudur?
vardır elbet.

kafa rahat doğayla iç içe olmak daha iyi

imkansız ötesi bir durum... bu çağda telefon bir zorunluluktur.

bazen çıkıyorum sessizliği dinliyorum güzel oluyor

telefonum olmadan bir odadan öteki odaya geçmediğim için muhtemelen yapmayacağım davranış.
(bkz: bağımlılık)
ha dışarı çıkarken yanıma almayı unuttuysam koşa koşa geri döner alırım.

2 aydır yaptığım eylem. tavsiye ederim.

geçen gün yine asilik yapıyorum...
almadım telefonu, çarptım kapıyı çıktım.

tekele gitmiştim rakı almaya, 5 dakika filan telefonsuzdum.

ben çok yaparım onu. mahallemdeysem ya da yanımda biri varsa.
gerek duymuyorum. fotoğraflar videolar çekilecekse yanımdaki çeker ben anı yaşarım.
ulaşmak isteyen de bekler.
fakat büyük şehirlerde durum artık çok çok farklı. telefonun her daim yanında olmalı. o senin güvencen.

bunu her yaptığımda mutlaka acil bir iş için gerek oluyor o telefon. halbuki yanıma alsam gram faydası olmuyor bazı zamanlar iş hayatı hariç.

t: kafa rahatlatan eylem olmasının yanında bazı zamanlar insanı patlatacak bir bir eylemdir.

telefonumu evde bırakmam için mafya toplantısına falan gitmem lazım. şarjı bitip kapanınca bile kötü oluyor. bağımlıyım telefona.