tutku

senden sonra hiç uyanmadım, alarmları duymadım, işe gitmedim. kimseyle buluşmadım en sevdiğin çiçeği bile sulamadım. gözlerimde ışıklar tek tek söndü. bütün tutkumu ve hevesimi kaybettim. ağzım kurudu dilim tad almaz oldu. öldüm galiba.

tekrar seni gördüm. bütün renkler geri geldi. güneşin aydınlığı dizlerime ulaştı. sesini en çok sevdiğin kanaryalar üstümdeki örtüyü kaldırdı. ayağa kalktım ve pencereye koştum. bütün zerafetinle selamlamak için seni. çok güzeldin ben ise tutkulu.

çok güzeldin, tutkum bundan ibaret değildi.

ince ruhun, beni mayıştıran yumuşak ses tonun.
kızgınlığın ve merhametin.

bunların hepsine tutkuluydum.

sadece bunlara değil.

seninle temas eden her şeye.

bana göre en başarılı çikolata dolgulu bisküvi markası eti tutku aşktır.

hayallerim ve kaybolan hevesim.

bu başlığı görünce aklıma sadece don markası geldi, bunun freudyen bir açıklaması olabilir mi arkadaşlar.

hiç olmaması gereken ilişkilerin ömrünü uzatacak şey

eti'nin en sevdiğim bisküvisi.

çok sevdiğim bisküvidir. eti tarafından üretiliyor kendimi bildim bileli yerim.

ayrıca tutku deyince aklına bisküvi geliyorsa sen kaybetmişsin kardeşim kaybetmişsin.

ilişkiyi sürdürmek için genelde aşktan da önce gelen duygu. bu yoksa hiçbir şey yok...

hayata karşı olması gereken his. hem de her alanda. işte, aşkta, yemekte, sıçmada...
tutkuyla yapılan her şey iyi yapılır çünkü.

insan aşık olduğu zaman bunu ziyadesiyle yaşıyor. en güzel duygulardan biri bence.

eti olan ise o ilk halinden eser yok, bozdu.
bildiğimiz tutku ise bağlılığın içine tutkal koyup içinize atarsanız tutku olur.

yıldız kenter'in sesiyle can bulan, metin vural'ın kaleme aldığı mükemmel şiirdir.

cok cok cok guzel 1 biskuviydi. degerini bilemedik.

ilişkinin mihenk taşı. içinde sadece cinsellik barındırmayan yoğun bir his. her neyi yapıyorsanız yapın bu yoksa yavan kalıyor. başkalarını bilmiyorum ama benim ruhumu besliyor.

bazı ilişkilerde ates cıkıyor.
oyle bir tutku.

söylenmemiş sevgilerde
açılmamış şarapların tadı var
geceler senden önceydi
şafağı gördüm sende
tutkulu duyguların yansıyan ışığıydı
parlayan gözlerinde
yasaklar davet gibi çağırdı olmazlara
her zaman hep sana yöneldi duygularım
aklımın dur dediği yerlerde duramadım
yasaklar davet gibi çağırdı olmazlara
çıkmazlar sokağında hep seni sabahladım
olmazı olur sandım
yoruldu umutlarım
tutku, duygularımın yansıyan ışığıdır
parlayan gözlerimde…
tutku/ yıldız kenter

ankara'nın marka yüzü*

kız kardeşimle kapıştık az önce...fani olduğumuzu unutup bana saldırıyor...para biriktir, az iç, ota boka para harcama, harcarken de kaç lira olduğunu sor, ona buna borç verme, salak saçma harcama yapma...200 bin liraya gitar alma, 100 bine hoparlör alma...ya arzu...kim biliyor yarın sabah sana araba çarpıp ölmeyeceğini? biriktirdim dediğin 3 çeyrek mi kurtaracak seni? hiç tutkun yok mu senin? kızlarımız diyorsun...lan biz gomanist değil miyiz? mirasa karşı değil miyiz? anamız babamız bir divanla evlenmişler, sokayım malına mülküne...kendileri alsın. yaşadığım sürece hep yanlarındayım ama asgari seviyede...ben ot yerken tümünü bankaya atmam ben, harcarım, kaç lira diye de sormam... bak bunu ölmeden yaşamak istiyorum, çünkü öbür taraf yok....

tutku ilkel varoluşun ilkel bir tarzıdır ve onu bir başka varoluşun ya da bir başka tarzın bir kopyası haline getirmek mümkün olmuyor..
yani, ilkel varoluşun sonucunda elde edilen tutku, varolduğu süre içinde kişi üzerinde baskı aracı olmuştur...

ondan dozaj ayarlamak çok önemli.

bir tutkusu olmalı her insanın. tutku insanı diri tutar.