uzak mesafe ilişkisi

en sevdiğim ilişki türüdür, sıfır şaka.
bolca kafa mikmeli ama cima yok. gel gezelim yok, şuraya gidelim, bunla tanıştırayım yok. her şey düşünsel düzlemde yaşanıyor, harika ya harika. arada bir görüşüyorsun, o da süper. özlemeli kavuşmalı.

yakın mesafe çok zor ve çok yakın.
istemiyorum o kadar yakınlık. ilişki zaten mesafesiz bir şey. düşüncesel yakınlık, duygusal yakınlık. bi de fiziksel yakınlık olsa aklımı kaçırırım herhalde

yürümüyor. kaç kere test edildi, onaylandı. hele bir yaştan sonra çocukça gelmeye başlıyor.

aynı şehirde uzak mesafeli de olabilir. mesafeleri çok da takmamak lazım.

11000 kilometre. on bir bin kilometre. bunca mesafeye rağmen hâlâ aklım fikrim sende. iyi ki varsın her ne kadar şu an konuşmasak da.

başlık çok iç karartıcı.
umudunuzu kaybetmeyin.
576 km. *

yeşiller benimkiler.

kitap açık sınav gibi bir şeydir.

şey olan şemsiyenin açılmayacağını anladığınızda çok geç olur, zaten yapacak pek bi şey de yoktur.

ılk denemem 20 yasinda. ben paris teydim. o istanbul daydi. universite donemi.
bi sene gitti. sonra ben rahip degilim, daha fazla bekleyemicem diye sutladi beni... ahahah. birkac gun sonra da universitesinden bi kizla cikmaya basladi. banal ve siradan bi hikaye iste...

bir iki sene once basarili bi versiyonunu yasadim. ben istanbul daydim. o kievdeydi. bi seneye yakin uzak mesafe iliskisi goturduk. sonra istanbul a tasindi. ıki sene de oyle gitti. totalde 3 sene. ama ben sadik sadik beklerken o bana ukrayna da boynuzlari takmis megersem. ıhih. bu sinsi erkekler cok tehlikeli;)

yaşınız 15 falan değilse salakçadır.

yürümeyen ilişkidir. yürüyorsa da bir yere kadar. denendi onaylandı, siz denemeyin.

kınamayın, yargılamayın. ilişki hakkında her şey için geçerli. kamu spotu bitmiştir.

allah belanızı vermiş ilişkidir, gördükçe bu dediğimi anlayacaksınız...

hiçbir zaman işe yaramamış ilişkidir o yüzden bunu kesinlikle unutun. gerçekten hiç olmuyor kaptırmayın kendinizi yani hele ki görüşüp bir şeyler yaşadıktan sonrasında çok çok zor oluyor nefes alamaz gibi hissediyorsunuz. ya sizin yanınıza gelmek istenmiyo ya da siz gidecek olsanız masraf üstü masraf sonra da değdi mi diye düşünüp duruyosunuz zaten sizin için kıçını kaldırıp da yanınıza gelmeyen biri için gerçekten de emek sarf etmeniz yanlıştır çıkmaz yola sapmaktır. * gene bu konuda maşallahım vardır benim bir arkadaş arası kötü olduğu kız arkadaş için 6 saat yol tepmiş kız polis çağırmış beni rahatsız ediyo diye polisler otogara kadar eşlik etmiş bizim arkadaşa hadi adam gibi konuşursun olmaz ama polis çağırmak ne gerçekten ya sonra da başka boklar olmuş tabii o kısımlara girmeyeceğim prensip olarak.. yani en üzücü bildiğim olay bu artık uzaktayken ilişkide olduğunuz başkasıyla mı fingirdeşir ne eder o kısımlara hiç girilmez bile.

yapılmamalı. yapan dövülmeli.

bir hevesle büyük bir aşkla başlar. fakat gözden uzak gönülden ırak ile biter.

(bkz: şimdi saygısızlık olmazsa ceketini çıkarıyorum)

arkanızdan iş çevirecek olan uzakta da olsa, dibinizde de olsa yine çevirir ve ruhunuz duymaz emin olun. mesafeden çok, karakter ve niyet meselesi aslında önemli olan.
yoksa aynı evin içinde göt göte yaşayıp yine de birbirine yabancı kalanları, yapayalnız bırakanları, aldatanları da gördük. o yüzden çok da şey yapmayın.

(bkz: amatör telsizcilik)

uzuuun bir zaman önceydi.
üniversite aşkı. ama deli divane aşığım. 3 yıl birlikte olduk bir buçuk sene aynı evde yaşadık. hayatımın askiydi. birbirimize karşı olan sevgi ve tutkuyu hiç kaybetmedik. yaz tatillerinde mecbur ayrı kalıyorduk. ben bir ara dayanamayıp yanına gitmiştim hem de ailesiyle tanışmıştım o benim ailemle tanışmıştı vs.
sonra araya pandemi girdi. bırak yanına gitmeyi -ki arada 1400km yol var- evden çıkamıyoruz.
lüzumsuz kavgalar başladı. bunda bir değişimler oldu. anlam veremedim. zaten maddi olarak ne ben ne ailem o dönemler iyi değildik. bir geleceğimiz olmadığını bilsem de kabul edemiyordum. ayrılmak istiyor ama bırakamıyordum seviyordum çünkü. afedersiniz köpek gibi seviyordum. öl dese ne diyorsun demez alırdım canımı bak yemin ediyorum öyle.

velhasıl anlamsız kavgalar neticesinde bitti.
ben ilk baş onu suçladım zaman geçti sonra kendimi biraz daha zaman geçince kader buymuş be deyip her şeyi kabullendim. 2 yıl falan geçti bu sürede. ben ağır bunalımdayım tabi bu dönem.
işte o dönem 31 batağına düştüm. karı yok çünkü, bir kadınla eğlenecek istek yok içimde. çökmüşüm bitmisim. yüzüm alkol, sigara ve kahveden dolayı uyuşturucu bağımlıları gibi olmuş.
neyse bu 31 seansları artık yerli filmlere yönelmişti. afedersiniz bir gün bir video açtım yüzü tam gözükmese de cenesindeki ve sol kalcasindaki ben ona ait olmasından tanıdım.

nasıl bir sevdaysa ozellikle deprem dönemi falan yine kostum peşinden kendisine saygısı olmayan bir gavat gibi ama o an içimde en çok depremzede olmasından dolayı bir merhamet vardı yine de kalbim onu istiyordu.
benle akrabaları görür diye wp de fotoğrafını koymazdi şimdi ailemle arada bir konuşuyorlar annem bu sevgilisi mi deyip wp fotoğrafını gösterdi. nerden bileyim deyip gecistirdim.

kıssadan hisse uzun ilişkide bir insanın gerçek yüzünü görürsünüz ve insanları tanıyan biriyseniz her insanın kötü yüzü olduğunu da bilirsiniz. bu da böyle bir animdi.
sülalemi s..ler bir daha mesafeli ilişkiye girmem de devam ettirmem de.