vücuttaki yara izinin hikayesi

sağ el bileğimde ameliyat izi var.

sağ el parmaklarım. mc donalds yağ yanıkları.

kaşımdaki çentik.
rahmetli babanemden hatıra. meyve soyarken üzerine atlamam sonucu oluşan iz. kuduruk torun sınavı.

kalbimde var bolca, anlatsam arka sokaklar kadar da ömrü var.

gözümün hemen kenarında zar zor gözüken bir yara izi var. neyse ki gözlüklüyüm de, çıkarmadığım sürece hiç gözükmüyor.

yaranın hikayesini sorarsanız, kardeşim golf sopasıyla oraya vurmuştu. evet golf sopasıyla...*

beşiktaş maç çıkışı kavga ile alakam olmadiğı halde sırtta pala izi

koluma cam düştü seneler önce geçmedi kaldı öyle. allahtan çok az bir iz kaldı yoksa kolu komple kaybediyorduk.

dudağımın alt kısmında beyazlık var. sigara yanığı. hiç sormayın sıkıntılı bir ergenlik geçirdiğim doğru. ama pişman değilim.

sağ el işaret parmağımda bir kesik izi. bir tartışmada karşı taraf bıçak çekince “sen kime bıçak çekiyorsun lan?” diyip bıçağı tutmamla olmuştu

ilk okulda sürgülü kapıya tırmanıp kapı kayarken kapıyı tutan demire sıkışmıştı kolum.. elimin üzerinde çizme şeklinde bı yara izi var. sargı askı vs iskenceydi. okula gidemiyorum diye çok ağlamıştım. ortaokulda da bisikletle dereye uçmuştum karnıma fren kolu batmıştı.. bı kere de yine bisikletle bı arabanın altına girmiştir o zaman da pedal sağ alt baldırıma saplanmıştı.. bayaa sakarım ben galiba ya da bahtsız..

her dikişte farklı bir hikâye var. 40 gün sürer. hangi biri dile gelsin?

maç esnasında ön çapraz bağ ve yan bağım koptuğu için ameliyat oldum.
onun izi var.
he çok komik çünkü tam diz eklemimin içe dönük tarafında.
dizimi kırınca cinsel organa benziyor (kadın)

kafamın sağ tarafında küçük bir bölgede saç yok. pek havalı durmuyor. partizan taraftarı bir sırp artık neyle vurduysa orada bir daha saç çıkmadı.

kavga sırasında red star lan red star a...k... diye bağırmasam belki daha az dayak yemiş olacaktık.

+ red star diye bağırmasan daha az dayak yerdik.
- ne bileyim lan aklıma o geldi o an.
+ boşuna sinirlendirdin adamları. keşke demeseydin.
- ne alaka ya sivasspor desem yine aynısı olacaktı.
+ doğru aslında.
- doğru tabi renkleri aynı kızılyıldız ile.

bu başlık bana hep kendisinde maddi bir yara izi olmasa bile manevi bir yara izini hatırlatıyor.. canım çüküm..

hangi birinin hikayesini anlatsam bilemedim.

elle tutulur hikayeleri yok. hepsi ayrı ayrı manyaklıklar. gurur da duymam, utanmam da.

kafamdaki 8 dikişli yaranın hikayesi.

bir hikayesi yok. çocukken aşırı hiperaktiftim. deli dana gibi oradan oraya koşardım. 2 defa kafamı yardım. sonra biraz akıllandım.

seks yaparken sırtımı yırtan kadınların bıraktığı izle var, mekanında posta koyduğum babaların kurşun izleri var. şaka lan şaka çocukken köyde düşüp yaptığım izler var sadece.

trafik kazasindan dolayı dikiş izi..
kalpte olanlarda sayılıyor mu ya?

biz eskiden buzdolabının yanına koyardık poşetleri. buzdolabının yanındaki fayanslarda kırıktı. bir gün tabii çocuğum, aceleyle poşet alıyım derken parmağımın eti ( çok derin olmasa da derin bir kısım.) kopma derecesine gelmişti ama kopmamıştı. derin bir yara olduğu için çekip koparamazdım da, bende parmağıma tentürdiyot sürüp bezle sarmıştım. hayır doktora niye gitmemişiz onu anlamıyorum. bakıyorum yaraya baya büyük ve ciddi bir iz kalmış. hangi akla hizmet gitmemişiz acaba? küçük olduğum için çok hatırlamıyorum ama baya kanamıştı hatta annem aşırı panik yapmıştı. üç hafta falan hep acıdığını da hatırlıyorum. iz hala duruyor. çok belirgin olmadığı için rahatsız etmiyor. böyle izleri severim, hem direkt belli olmadığı için rahatsız edici değil, hem de bir yaşanmışlık hissi veriyor.

a bir de kafamı yardığım var ama onun anısını sadece dinledim. dört beş yaşlarımda merdivenlerden düşmüşüm. tek hatırladığım doktorların dikiş attığı ama onu da korkudan tam hatırlamıyorum. e dikiş izi tabii ki doğal olarak duruyor yok olmadı.