yalnızlığın en iyi tanımı

tanımı yoktur
yalnızlık yalnızlıktır

yalnızlık, hayata dair iki ucu sonuna kadar kabullenmektir. mutluluğun bir yerinde mutsuzluk olduğunu ya da her şey güzel giderken orada bir yerlerde ayağına bir taşın takılabileceğini önceden bilmektir. yalnızlık aynı zamanda özgürlüktür. düşündüğünü rahatça söyleyebilme gücüdür. hayatında kim olursa olsun bir zaman sonra yanında olmayabileceği ihtimalini içine sindirmektir. hayata dair her şey akıp giderken senin sakince izliyor oluşundur. yalnızlık anlat(a)mamaktır. iyi ya da kötü, her şeyi kendi içinde halledebilmektir. aziz nesin'in de dediği gibi "yalnızlık, insanın kendisini başkalarıyla, başkalarını kendisiyle bölüşememesi, ortaklaşmaması demektir."*

yalnızlık, onu tanımlayabilenlerin anlatacak kimse bulamadığı bir kavramdır. bu yüzden onu açıklayabildiğini iddia edenlere lütfen itibar göstermeyiniz.

nasılsın diye soran insanlar vardır çevrende ancak kötüyüm diyebileceğin kimseyi bulamazsın işte budur yalnızlık

hayattaki en büyük özgürlüktür.
kimseye hesap vermek zorunda değilsindir.
kimseye muhtaç değilsindir.
kimseden bir şey beklemek gibi ilginç triplere girmiyorsundur.
her sorununla kendin yüzleşiyor ve bu durumların altından her kalktığında daha da güçleniyorsundur. anasının babasının evinde hiç bir sorumluluk sahibi olmayan pembiş totolu insanlardan değilsindir.
her yaptığın eylem kendin içindir.
sahip olduğun her zevk, sadece senindir ve kimseyi mutlu etmek gibi bir zorunluluğun yoktur.
kendine verdiğin değer her zaman, doğru orantılı olarak direkt kendine gelecektir.
yalnızlık bir yaşam biçimidir.
eğer ki bu yaşam biçimini doğru bir şekilde idare edebiliyorsan, yalnız olmayan fakat bir çok mutsuz insandan kat ve kat daha mutlusundur.
yaşasın yalnızlık ! yaşasın özgürlük !

güçlü olmaktır. ölmediysen güçlüsündür.

turgut uyar - geyikli gece'den

ama siz zavallısınız ben de zavallıyım
eskimiş şeylerle avunamıyoruz
domino taşları ve soğuk ikindiler
çiçekli elbiseleriyle yabancı kalabalık
gölgemiz tortop ayakucumuzda
sevinsek de sonunu biliyoruz
borçları kefilleri ve bonoları unutuyorum
ikramiyeler bensiz çekiliyor dünyada
daha ilk oturumda suçsuz çıkıyorum
oturup esmer bir kadını kendim için yıkıyorum
iyice kurulamıyorum saçlarını
bir bardak şarabı kendim için içiyorum

halbuki geyikli gece ormanda
keskin mavi ve hışırtılı
geyikli geceye geçiyorum

uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum.

(bkz: tek başına)

delirmektir.

yalnızlık

"yalnız kaldınız sanırsınız,
biliyorum.
yalnız bırakılmışsınız,
biliyorum.
ötesi yok.

ötesi var:
yalnızlık
müziğin bile seni dinlemesidir.
yalnızlık
insanin kendine mektup yazması
ve dönüp-dönüp onu okuması
yalnızlığın da ötesidir."

özdemir asaf

en ihtiyacın olduğu anda kimseye ulaşamıyorsan ya da ulaşmak isteyeceğin kimse aklına gelmiyorsa yalnızsındır.

ama bu durumun iyi bir yanı var, kendinin farkına varıyorsun!

kimseye ihtiyacın yokki etrafındakiler seni anlamadiktan sonra varlıkları pek bir şey ifade etmiyor

az önce ağlayıp şimdide şarkı açıp özgürce bağırarak söylemektir çok keyiflidir.bir kere alistiysan kimseyle paylasamazsin yalnızlığı.

mezara girene kadar kimseye minnet etmemek gereklidir , kalabalıklar arasında yalnız kalmak , kendinizi, hayatınızın merkezinde tutmak en doğru yönelimdir bu hayatta

uyuşuk bi şekilde kulakligi takıp etrafı hiç duymayarak sokakta yürümek gibi.

huzur.

boşlukla konuşup, boşluğun sesini duymaktır.

sırtını kaşıyacak kimsenin olmayışıdır.

çaresizliğin kimsesizlikle buluştuğu ıssızlık.

tıp doktorlarına bırakılması gerekendir. yalnızlığın insan kültüründe yeri yoktur. *