yaşlanmanın bilincinde olmak

bilincinde olmasanızda metabolizmanız ölüyorum anlasana diyor * yani hala performansım çok güçlü o ayrı konu ama nerede 19 yaşındaki halim. çörek 26 buçuktan 27'ye yaklaştığı yaşından bildirdi.

bir değişik bilinç hali. zamanın geri gelmeyeceğini biliyorsun. yaşamın güzelliğinin ve çirkinliğinin aynı anda ne kadar kuvvetli olabileceğini görebiliyorsun. her şey yolunda giderse bir 50 sene sonra yaşamıyor olacağını da biliyorsun. biraz ürkütücü aslında.

sadece yaşlanmanın değil geçmişin, şimdinin, geleceğin ve her geçen gün ölümün yaklaştığının bilincinde olmaktır. geleceğin belirsizliği ve ölüm bilincine varmak bazen güzel bazen de can sıkıcı daha doğrusu ürkütücü bir hal alıyor.

önceden hayat hiç bitmeyecek gibi gelirdi. yaş aldıkça bunun bilincinde olmak korkutmuyor değil. bugüne kadar dünya kimleri ağırladı? kaç zaman geçti? bizimde elbet misafirliğimiz bitecek bir gün. yazarken bile hüzünlendim.

o pamuk girece döte.

günümüz insanının kabullenmediği kabullenmekten inanılmaz şekilde korktuğu olgudur yaşlanmak. sırf bu sebeple yaşlanma karşıtı ürünler satılan devasa bir kozmetik sektörü var ki sırf insanların bu yaşlanma korkusundan besleniyor..

sağlıklı bir ruh varlığı bu durumdan korkmaz, korkmamalıdır, yaşamda aldığı derslerle devam eden bir beşer varlığı yaş almanın ve yaşlılığında farkında ve barışık olur.

bu bağlamda kadın ve erkekler farklı davranış modelleri sergiliyorlar, erkekler çalışma hayatının ağır yükü altında bu konuya çok takılmayabiliyorken bazıları da hala gencim hızlıyım modunda andropoz belirtileri gösterebiliyor..

kadınlar bakım konusunda erkeklerden daha hassas olmaları sebebi ile az da olsa çok da olsa bu yaşlanma belirtileri konusunda daha hassas oluyorlar ama bu konuda "ben yaşlanmayacağım" ruh halinde olan kadınlar andropoz dönemine giren erkeklerden daha vahim durumda olabiliyorlar..

velhasıl kelam , yaşlanmak değil yaş alırken bilgilenmek ve öğrenerek yola devam edebilmek güzeldir..

tepki verilemeyen bilinç hiçbir işe yaramaz.

yaşlanmak, ne kadar kaçsan da sonunda bir gün arkandan yetişip ensenden kavrıyor. dönüp bakmıyorsun bile kim diye, soğuk nefesinden anlıyorsun ki, yaşlılık... seni güçsüz kılmasına karşın kendisi o kadar güçlü ve başa çıkılmaz bir gerçeklik ki, vampir gibi kanını emerek beslendiğini düşünüyorsun. ensenden tuttuğu gibi havaya kaldırıyor seni, artık koşmak istesen de ayakların boşlukta sallanıyor, ne kadar çabalasan nafile. yürümeye başlıyor sen biçare salınırken. her adımı bir öncekinden daha hızlı ve büyük üstelik. önceleri gittiğin yerde değil dikkatin, yere inmeye çalışmakla meşgulsün. insen, koşup kaçacaksın çünkü hala enerjin var. bir süre sonra ilerideki uçuruma takılıyor gözün. evet, hızla yaklaştığın uçuruma. artık çabalamayı bırakıyorsun. götürüp atacak seni derin karanlığa...

yaşlılık böyle bir şey gençler, siz gençliğinizin bilincinde olun, yaşlılık bilinci sizi yakalar vakti gelince merak etmeyin.

esprilere gulmediginde olgunlasdigini düşünüyorlar.
aynanın karşısında saçlarındaki ilk beyazları fark ediyorsun.
gohus kafesinde bir çocuk parmaklıklar dan sana bakıyor. burnunu cama dayamış

4 onluk gerisi bozukluk diyerek farkında olduğum durumdur.

arkadaşlarla geyik muhabbeti bir yere kadar gidiyor sonra aile, ekonomi ,hastalık ,kayıplar , doğumlar falan diye gidiyor. gençken öyle miydi hep geyik hep gülmece en fazla aşk dertleri

yaşlanmayı bilmem ama büyüdüğümü hissetmek bile çok sıkıyor canımı .

önceden korkardım yaşlanmaktan. şimdi ise bir an önce yaşlansam ve bitse her şey diyorum.
hep yaşamak istediğim gibi yaşadım, çok hata yaptım, çok üzüldüm, sevildim, sevdim. ama yapmak istediğim şeyleri yaptım. zaten zorunluluktan nefret ederim.
psikiyatristimin dediğine göre, hiççiliğin içine düşmüşüm. zaten öleceksek, niye yaşıyoruz ki dediğim için. kalkıyor, yemek yiyor,uyuyoruz. hayat sadece bu olmamalı. amaç gidince insanın içi bomboş kalıyormuş.

yaşlanmak güzeldir, eğer istediğin gibi yaşadıysan ve keşkelerin yoksa hayatında.

her yaşın ayrı güzelliği var. mesela 18 yaşında yaşadığın o deli dolu haller, 20 yaşına geldiğinde helen olgunluk,25 yaşına geldiğinde gelen sakinlik, 30 yaşına yol almaya başladığında gelen bilgelik.. her yaş güzel şeyler öğretir insana yeter ki tadını çıkarmasını bilelim

yaşım daha küçük, büyüdüğümün bilincindeyim.
ancak işim genelde yaşlılarla olduğu için sürekli aşinayım bu duyguya.
eskiden yaşlılar bana söylediğinde rahatsız olduğum birçok serzenişi yakın zamanda birkaç çocuğa yaptım. yaptığım anda da şok oldum.
ruhum yaşlı olabilir. kasıtlı olarak çocuksu davranınca da geçmiyor bu maalesef. aman.

ya da olmamak.

yaşlandığını anlamayan birine bu nasıl izah edilir ?!

güzel yaş alıyorsan sorun olmuyor. o yüzden hiç çekinmeden yaşımı söylerim, hiç yaş kompleksim yoktur. spor yapmak, doğru beslenmek ve kendini meşgul etmek, bi amaç edinmek , kendine yetmeyi öğrenmek kıymetli.
atamın da dediği gibi "sağlam kafa, sağlam vücutta bulunur"
buna çok inanıyorum.

her yaş ayrı güzel, ama farkındalıklar kırktan sınra başlıyormuş gerçekten.
sakaldaki kırlar hatırlatıyorlar sağolsunlar.

çok zor, hele anne babanın yaşlandığının bilincinde olmak çok çok daha zor.

annemin doğum günüydü bugün. ben ne zaman kırkları atlattım dedi bana bakarak. ben ne zaman yirmilerimi atlattım dedim aynaya bakarak. aynadaki çizgilerim bana pek cevap verme niyetinde değillerdi. bir sigara yaktım. dumanıyla birlikte şimdiyi üfledim.
çoğu zaman bilincinde olamıyoruz yaşlanmanın. anca işte doğum gününden doğum gününe.
belki de böylesi iyi.