yazarların cinlerle anıları

bizim evin bir yerlerinde önceki kiracılardan kalma muska vs olduğuna eminim fekat ispatlayamıyorum. sadece bana değil, evimde kalanlara da sık sık saçma sapan şeyler yaşatan bişiler oluyor evin içinde. onların suyuna gitmek amacıyla iyi bir anımı paylaşayım. aşağıdaki entryde anlattım efenim. kıçınız kapalı uyumaya özen gösteriniz.

#3660980

sonra vay efendim ülke niye böyle.

hayir.durun

kendileri bi ara ayak ucuma oturup beni rahatsız etmeyi severlerdi, yada tam dalacakken sesler yapıp uykumu açıyorlardı, oyun felan olarak görüyorlar bunu sanırım bayadır yoklar ortalıklarda ben tepki vermediğim için eğlenmediler galiba, ama tek yaşadığım için bazen evin diğer odalarında ayak seslerini duyduğumda insan mı yoksa cin mi diye bir korku sarıyor, ama şükür bu zamana kadar hiç insan çıkmadı umarım da çıkmaz *

önce isteksizce kenarını yiyip sonra büyük bir hazla ortasını yiyerek ayrıştırıcı davrandığım için bana uyuz olduklarını biliyorum.

sabah ezanına doğru benimki sırtım ona dönükken sarılıp uyumayı seviyordu. hoşuma da gidiyordu he. hiç oralı olmuyordum. niye felak nas okuyayım. bulmuşum böylesi cini. bir noktadan sonra saldım çayıra hesabı. daha tam cin olmadan adam çarpmaya çalışırsa olacağı buydu. yer mi lan anadolu çocuğu?

baktı korkutamıyor uğramaz oldu tabi. özleştik yavru arada gel yokla. yok lan öyle değil.

benimki benim yerime gidip yatıyor pezeveng. lan kalk git kendi yerine yat! yok, ondan sonra ben de iki büklüm salonda yatıyorum. böyle de yavşaktır. *

o kadar cinfikirli yazarlarımız da mı varmış.. :)
(başlık kurgusundan da sanki son derece normal ve doğal bir durummuşçasına sorulması şaşırtıcı. sözlüğün adı normal sözlük. peki başlık normal mi..)

ismi lazım değil bir partinin sekreterliğini yaptığım zamanlardı. sabah alarm çaldı kapattım. bi yarım saat daha uyumuşum. o günün gecesinden de binlerce tesbihat çekmiştim. bazı tesbihler onları bize yaklaştırır, bilinçliydim anlayacağınız. evde benden başka kedi var sadece. çok net ve biraz da yüksek tonda bir erkek sesi adımı söyledi. yatak odasının kapısının önünde biri var sandım başta* sonra zınk diye yataktan fırlayıp işe gittim. o günden sonra ne ya vedûd ne de ya cami çekmedim.