yer sofrasında yemek yemeyi sevmek.
devamını gör...
soğuk havalarda çoraplarımı eşofmanımın üstüne çekiyorum, yatmadan öncede top yapıp fırlatıyorum
devamını gör...
salatanın suyunu içmek hatta bunun için tartışmak.
devamını gör...
köyden bavulun içinde elma, armut, salatalık,maydanoz... (yenecek herşeyi) eve taşımak.
devamını gör...
kendimi doğaya toprağa ait hissediyorum;şehrin hırsı,rekabeti,bencilliği,çirkefliği bana çok yabancı geliyor zaten adaptede olmak inasanların yüzüne gülümserken arkasından iş çevirmekte istemiyorum onun yerine köpekleri sevmek insanlar yerine toprakla uğraşmak istiyorum toprak şu yalan dünyadaki en dürüst varlık. aşık veyselinde dediği gibi "benim sadık yarim kara topraktır"
devamını gör...
zeytin işlemek...yaaa akülü sırıkla zeytin hasadı yapmak. toprak ağasıyım ben. al sana köylülük. yeter mi canısı.
devamını gör...
yer sofrasını sevmem
devamını gör...
soğuk havalarda evde gezerken paçalarımı çorabın içine sokarım. bazen de yelek giyerim. çünkü yel girer.
devamını gör...
başım ağrıyınca kafama patates dilimleri koyup tülbentle bağlarım. işe yarıyor mu hiçbir fikrim yok ama bir nevi ritüel olarak görüyorum bunu, aynaya bakınca komik de oluyor. yeterli fayda.
devamını gör...
sandalyede bağdaş kurup oturmam.
devamını gör...
kahvaltıda tarhana içmek, vazgeçilemez.
devamını gör...
nedense aklıma nereden gördüğümü hatırlamadığım postu hatırlatan başlık. evet, çok güldüğümde dizimi dövüyorum. ilk cümle de çok karmaşık olmuş.
devamını gör...
one two three'yi duyduğum an, foro diye bağırasım geliyor.
devamını gör...
yer sofrasında yemek yemek.
devamını gör...
starbucksa değil çay ocağına giderim.
tiesto değil neşet ertaş dinlerim.
devamını gör...
genelde koltuğa değil yere otururum. zira öyle daha rahat ediyorum.
devamını gör...
hangi birini sayayım?
kuru fasulye yanında soğan yiyorum
devamını gör...
yani buna ‘köylü’ demek ne derece doğru bilmiyorum ama dedemlerin köyüne gittiğimde direk oralı oluyorum. o yörenin ağzıyla konuşmalar,traktör sürmeler,sabah erken kalkıp bahçeye gitmeler,sebze,meyve toplamalar. bir römork hayvan pisliği boşaltmışlığım var. hatta dedem bu hallerime o kadar alışıyor ki, onlar bana geldiğinde köyde böyle değildin diyo.
devamını gör...
yazın bahçede (genelde) çıplak ayakla dolaşırım. düz toprak kesek farketmez, yürür gezinirim rahatça. gerektiğinde şalvar ve lastik ayakkabı da giyerim. bel, çapa yapmak, sebze yetiştirmek gibi hemen her türlü bağ bahçe işinden de anlarım. köy ortamına çabuk adapte olurum. tam bir köylüyüm ben.

eksiğim bi’ koyun, inek bakmak var, onları da ilerleyen yıllarda hayatıma eklemeyi düşünüyorum.
devamını gör...
100.
yeni tanıştığım insanlarla sizli-bizli konuşmuyorum. "sen" ya da ismi ile hitap ederim. çünkü sosyalist olmak bunu gerektirir.

yaşasın tam bağımsız türkiye! yaşasın marksizm-leninizm'in yüce ideolojisi! yaşasın türk ve kürt halklarının bağımsızlık mücadelesi! kahrolsun emperyalizm! yaşasın işçiler, köylüler!
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"yazarların en köylü özelliği" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim