yazarların mutsuzken yaptıkları

öyle susup odamda kalıyorum, kimseyle konuşasım gelmiyor telefonla uğraşıyorum. bazen odanın içinde volta atıyorum. bu kadar.

komik kedi videoları izlemek.
ne zaman mutsuz olsam, enerjim düşük olsa açıyorum kedi videoları izliyorum. izlerken anında enerjimi yükseltiyor, şu kediler iyi ki var.

mutlu gibi görünmek

bir film açıp kendimi motive edecek cümleler yakalamak

uyumak

sıkılmak.

alkol eşliğinde (bkz: mario gomez) beşiktaş gollerini izlemek. terapi gibi bişi benim için. fener'e olimpiyatta attığı son gol, kayseri'ye kaleci dahil 3 kişi çalımlayıp attığı gol, sporting'e q7'nin trivela ortasından attığı gol, aha sıçtık derken muslera'nın soluna yolladığı şutla takımı ayağa kaldırması falan filan. çok başkaydın be eyşan.

eskiden ne çok şey yapardım.şimdilerde sanki teslim olmuş gibiyim.uğraşmıyorum artık.hayat o an bana bunu verdiyse sessizce kabul ediyor,bir daha yaşayamaycakmişcasına üzülüyorum.iyi etmeye çalışmak kendimi daha da kötü hissettiriyor.özür diliyorum kendimden böyle bir dönemden geçtiğim için.

çok şey var tabi. bugünümüze çok şükür. neyimiz eksik neyimiz yok. hani bazı isteklerimiz olmuyor ya da bizi memnun edecek çoğu şey yok. yani ne bileyim dünyayı gezmek mi. bilmiyorum işte böyle şeyler bir hayal mi . bizi mutlu edecek şeyler mi.
çok lüks bir ev değil sade bir ev. ev var yanlış şehirde tabi. doğa deniz içinde olsaydı.
yaşıyoruz işte bir şekilde. en azından yaşıyoruz ve yemekten zevk alıyoruz işte sigaradan bazen. çaydan tatlıdan.
sevdiklerimiz var. sevenlerimiz var. hayalimiz var.
mutsuzken diyorum nasıl mutsuzken . öyle bir çizgi ki bu iç içe geçmiş. günlük sıradan şeyler beni çok uzun süre mutsuz edemiyor artık. bu olgunluk mu umursamamazlik mı tecrübe mi.
sanal düşman edinmek gibi boş saçma işte geçici olan mutsuzluklar. elimde olmayan şeylerin mutsuzluklari çok önemli değil.
başkalarını mutsuz etmek istemem asla.
burda yazacağım çok az şey kaldı aslında kendime dair yani istedigim. aslında bu iki üç şeyi birisine anlatmakta isterdim kimseye anlatmadigim . ha atla devemi değil. çok önemli mi değil. bana göre özel. konuyu dağıtmayalim . her insan farklıdır kendisini farklı görür değil mi. bazen özel bazen şöyle böyle .
kişisel mutluluk çok uzun surmemeli bence. bir anlamı yok. kişisel mutsuzluk uzun surmemeli insanı hasta eder. kronik hale gelir.
insan değişir her şeyi değişir ki. bir bakmışsın yaşlanmissin. bir bakmışsın hiçbir anlamı yokmuş.

mutsulzuklarinda üstü var. level level yani . mutlulukta böyle tabi.
siz dolu lüks arabası olan birisine yeni bir araba verseniz ne kadar mutlu olur o. hiç arabasi olmayan verseniz ne mutlu olur.
böyle böyle işte sağlık huzur vicdan diyoruz. kafası rahat olma durumu.
hatta inananlar için. benim ipek yüklü kervanim mi var öbür tarafta ne korkacam haramı olsun isterse isterse sorgu meleği ne farkeder.

insanın çoğu mutsuzluğu başkaları adına başkaları yüzünden değil mi.
her sabah kalkıp her akşam uyumak bile insanı mutsuz ediyor gibi.
mutsuzluktan değil ama acıdan acı sarkilardan korkudan mutlu oluyorum. zevk alıyorum aslinda.
kaderlerine dur diyemedigimiz onca insanın dramı varken ortada çokta mutsuz olamıyorum.
insan bir şeyi değiştirmek istiyor basaramiyor ya o da kötü.
etrafta bazı insanlar görüyorum o kadar bencil o kadar egosit kotuler ki. bu sevilmemek kimse tarafından onlar için bir lütuf gibi. herkesten ayrı olmak. o kadar egoistler ki. diyelim. iş yerine şu kapıdan girilmesi lazım hayır bu kapıdan gireceğim diyor. böylece herkesten farklı bir şey yapıp egosunu tatmin ediyor. siz kimsiniz gibi.
bunlar sevgi saygı duyulmayan insanlar ölüyor içten içe ama çokta yüzlerine söylenmiyor bir şekilde kötü vs olmamak için gibi.

böyle değil benim sevilmemek saygı duyulmamak umrumda değil demem. benimki olmasın varsın beni de sevmesinler nolacak işi.
bana muhtaç olmasınlar, ben onlara olmayım.
nolacak ailem beni değil başka kardeşimi en çok severse . iş yerinde ben değil başkası övgü alırsa.
bilmiyorum bunları düşünmekte bir mutsuzluk kaçma kabullenme işi mi.
bir psikologla konuşsam bana ne derdi. ukala mi saçma mi hayal mi . sorun psikolog işide değil ya.
hani derler ya en azından eğitimli biri o işte uzman diye.

öğretmen kızar öğretmene derse nolur. susun konuşanları yazdılar tahtaya yandık gibi dönemler geride kalıyor yani.
iş hayatında oluyordu. patron kızdı üzüldük kafaya taktik. şimdi arkamizi dönüp gidiyoruz. kime anlatıyor bu .
en azından içimiz vicdanımız rahat. o öyle bilerek yapıyor işte egosunu tatmin ediyor. işte laf ola beri gele gibi.
daha önemli şeyler var ya aslında içimizde .
mutlu olmak için mutlu etmekte gerek.
mutluluğa hazırlık yapmakta.

mutsuzken bir şeyler yapabilen insanları hayranlıkla izlerim sadece. ben mutsuzken uyurum.

2 paket sigara bitirmek ve bol bol içmek.

uyumak. kafamı kapatıp uyuyorum. hiçbir şeyi çözmese de çektiğim acılar yok oluyor sanki.

sağa sola sataşmak.

10 dk beklemek. geçiyor sonra.

not : ikizler gibi ikizler.
not 2 : burçlara asla inanmam. *

irvin d. yalom'un nietzsche ağladığında kitabında da geçer bu, bana kazık atan, duygularımı sömüren insanlara her türlü küfür ve hakareti bağıra çağıra söylemek.

kitap okumak tabiki. en iyi kaçış yolu.

anlamadığım şekilde bunu daha da derinleştirecek şeyler.
nasıl oluyor gerçekten bilmiyorum.
canın hiçbirşey istemezken, ayrıca hiç kimseyi de istemezken nasıl oluyor bu kendini iyi hissettirecek şeyleri yapmayı istemek?
ben çıkamıyorum o durumdan ve tam o yönde şeyler yapmaya devam ediyorum.
bunu başarabilen kişilere de hayranlığımı sunuyorum.

uzun uzun yürümek.

eskiden olsa uyurdum. kendimi ne zaman kötü hissetsem saatlerce uyur, o şeyden kaçardım. şimdi tam tersine bana kötü ve mutsuz hissettiren şeyin üzerine gitmek için acayip bir dürtü oluyor içimde. kaçmak yerine savaşıp o şeyi yok etmek; tamamen ortadan kaldırmak daha iyi geliyor. bunu yapamadığımda da tam tersine uykum kaçıyor.

şebnem ferah - sil baştan son ses dinleyip bağırarak söylemek