yazarların sinir krizi geçirme sıklığı

her altı dolunayda bir, siyah çorap giymiş isem. aksi halde sinir krizi geçiremiyorum.

günde dört beş kere sinir krizi geçirmezsem çok kötü hissediyorum kendimi . hayatımın parçası oldular.

biz kez geçirdim sonu baygınlık oldu. o günü asla tekrar yaşamak istemem. arkası hayatımın dönüm noktası.

üniversite okurken kız yurdunun önüne sürekli ambulans gelirdi. hemen her gün birileri sinir krizi geçirir, bayılır ya da hastanelik olurdu. geçende kız yurduna yakın bir tanıdığımın evinde kalırken dikkat ettim durum hiç değişmemiş. hala kız yurdunun önüne gecenin bir körü ambulans geliyor. sordum nedir bu kadınların sürekli ayılıp bayılması, dedi ki ;sevgilisinin dikkatini çekmeye çalışan hastanelik olur.

işteyken 5 dakikada bir ama evdeyken değmeyin keyfime modundayım.

sıfır.

yılda bir falan. bazen iki yılda bir. sinir krizi geçirmek için insanın içinde bir şeylerin birikip patlaması gerekir. bu konuda istifçi sayılmadığımdan şanslıyım. sinirlendiğinde rahatsız olduğunda söylemek insanı koruyor bu psikolojik savaştan. genelde her şey çok üst üste geldiğinde minik (!) bir patlama sonra derin bir sessizlik bendeki.

sıfır

ayda yılda bir.
çok sinirli değilimdir.

sıklıkla, genellikle ve her zaman...